Mój mąż nie ma ochoty na seks, co robić?

5 odpowiedzi
Witam. Mój partner unika ze mną stosunków seksualnych, jesteśmy ze sobą 6 lat i przez pierwsze 4 lata wszystko układało się jak najlepiej. Nasz problem zaczął się ok. rok po ślubie. W tym momencie mąż potrafi miesiącami mnie w ogóle nie dotknąć mówiąc, iż wystarcza mu zwykłe przytulanie. Jego główną wymówką jest to, że nie ma ochoty, a wręcz całkowicie stracił ochotę na sex, na każdą próbę rozmowy na ten temat reaguje nerwowo i zaprzecza, że ma jakikolwiek problem ze sobą. Nie chcę, żeby nasze małżeństwo wyglądało w ten sposób, zwłaszcza że marzę o posiadaniu dzieci i założeniu rodziny. Czy można mu jakoś pomóc i jak to zrobić? Do jakiego lekarza się udać po pomoc?
Witam. Przyczyną osłabienia libido u męża może być zarówno jaieś schorzenie skutkujące obniżeniem poziomu testosteronu, który odpowiada pożądanie, jak też problemy w relacjach, innym też stres poza związkiem np. w pracy. Na pewno warto odwiedzić seksuologa, który jest jednocześnie psychiatrą.

Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online

Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.

Pokaż specjalistów Jak to działa?
Dzień dobry. Pytanie jest bardzo trudne, bowiem trudno bez badań, bez wywiadu i rozmowy zdiagnozować przyczynę, a tym samym ją usunąć. Zdecydowanie polecam Pani wizytę psychologiczną, by móc najpierw samej sobie pomóc w tej sytuacji, a dopiero potem partnerowi. Serdecznie pozdrawiam. I jeśli Pani, przemyśli problem, zapraszam.
Dzień dobry,

wbrew pozorom samo zawarcie małżeństwa - choć jest to tylko formalność - może w znaczący sposób zmienić sposób funkcjonowania partnerów. Proponowałbym, aby Pani mąż udał się najpierw do lekarza seksuologa, aby wykluczyć dysfunkcje somatyczne. Jeśli wszystko będzie w porządku, wtedy kolejnym krokiem powinna być wizyta u psychoterapeuty - najlepiej psychodynamicznego pracującego z parami- aby ustalił źródło trudności i pomógł Państwu je przepracować.

Z poważaniem.
Adam Zajączkowski
Witam,

rozumiem, że zamartwia się Pani obecną relacją z mężem. Trudno jest odpowiedzieć bez znajomości całego wywiadu, ale może uda się przyjrzeć problemowi. Układało się między Państwem najlepiej to znaczy jak? Jak często podejmowaliście kontakty seksualne w ciągu tygodnia? Czy to były pełne stosunki? Ważne jest, jak zaczynały się kontakty, jak one wyglądały.

Napisała Pani, że problem rozpoczął się rok po ślubie. Czy coś istotnego mogło się wydarzyć w tym czasie? Dla Pani albo dla Pani męża? Zauważyła Pani jakieś zachowania autoerytoczne (np.oglądanie pornografii)?

Pisze Pani, że mężowi wystarczy zwykłe przytulanie. Próbuje zachęcić Panią do intymności czy Pani to robi? W jaki sposób? Można przyjrzeć się temu i spróbować jakichś nowości, odświeżyć związek.

Dobrze, że stara się Pani rozmawiać z mężem o problemie. Skoro reaguje nerwowo to może warto zastanowić się, dlaczego tak reaguje? Czy przeżywa może jakiś stres?

Mogą Państwo udać się do lekarza urologa (może Pani przekonać męża tym, iż mężczyzna raz na parę lat powinien przebadać swoje narządy płciowe, choćby z samej profilaktyki), który wykona diagnostykę czy problem leży po stronie organizmu.

Może Pani także udać się do poradni psychologiczno-seksuologicznej, aby podjąć temat.

W razie czego, proszę o kontakt.

Mam nadzieję, że udzieliłem wyczerpującej odpowiedzi.

Pozdrawiam serdecznie
Szanowna Pani,

przyczyny takiego zachowania mogą być różne. Począwszy od problemów ze zdrowiem fizycznym m.in. schorzenia, które bardzo osłabiają libido: zaburzenia krążenia, choroby układu moczowego, choroby prostaty, cukrzyca, choroby nerek, wątroby, tarczycy, a skończywszy na ogólnym przemęczeniu organizmu i stresem wywołanym sytuacją zawodową. Pojawia się również kwestia Państwa wspólnych planów na przyszłość - czy są one w tym momencie zbieżne i chęć posiadania dzieci jest taka sama dla obu stron. Sugeruję, aby Pani spróbowała porozmawiać z Mężem o tym co jest w chwili obecnej dla Was ważne i do czego wspólnie dążycie, jakie macie potrzeby, oraz co może być ewentualną przeszkodą w realizacji tego. Następnie warto porozmawiać o Waszych potrzebach związanych z kontaktem fizycznym - co się zmieniło, czy przypadkiem nie wkradła się w nie rutyna/przewidywalność.
Jeżeli ustalą Państwo, iż przyczyny są po stronie dolegliwości fizycznych proszę skonsultować się z lekarzem internistą, który skieruje do odpowiedniego specjalisty. Natomiast gdyby okazało się, że pojawiły się różnice w rozumieniu wzajemnych planów i potrzeb, które będą dla Państwa trudne do samodzielnego przedyskutowania, to wskazane może być skorzystanie z pomocy terapeuty dla par lub seksuologa.

Eksperci

Magdalena Kuźnik

Magdalena Kuźnik

Psycholog

Katowice

Natalia Zbitkowska

Natalia Zbitkowska

Psycholog

Środa Wielkopolska

Weronika Zielecka

Weronika Zielecka

Psycholog, Psychoterapeuta

Warszawa

Wiktoria Karwat

Wiktoria Karwat

Psycholog, Seksuolog

Poznań

Alicja Piękoś

Alicja Piękoś

Psycholog, Seksuolog

Wrocław

Krzysztof Stanisław Pawłowski

Krzysztof Stanisław Pawłowski

Internista, Reumatolog, Alergolog

Nowy Sącz

Podobne pytania

Masz pytania?

Nasi lekarze i specjaliści odpowiedzieli na 145 pytań dotyczących usługi: zaburzenia seksualne
  • Twoje pytanie zostanie opublikowane anonimowo.
  • Pamiętaj, by zadać jedno konkretne pytanie, opisując problem zwięźle.
  • Pytanie trafi do specjalistów korzystających z serwisu, nie do konkretnego lekarza.
  • Pamiętaj, że zadanie pytania nie zastąpi konsultacji z lekarzem czy specjalistą.
  • Miejsce to nie służy do uzyskania diagnozy czy potwierdzenia tej już wystawionej przez lekarza. W tym celu umów się na wizytę do lekarza.
  • Z troski o Wasze zdrowie nie publikujemy informacji o dawkowaniu leków.

Ta wartość jest zbyt krótka. Powinna mieć __LIMIT__ lub więcej znaków.


Wybierz specjalizację lekarza, do którego chcesz skierować pytanie
Użyjemy go tylko do powiadomienia Cię o odpowiedzi lekarza. Nie będzie widoczny publicznie.
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.