Mój partner zmienił się o 180 st. Zaniechał zainteresowanie, wkład własny w związek, szczególnie roz

Mój partner zmienił się o 180 st. Zaniechał zainteresowanie, wkład własny w związek, szczególnie rozmowy. Rzuca słowa na wiatr, chciałam się dowiedzieć w czym rzecz, jednak nigdy nic nie powiedział, robi uniki od tematu, a kiedy zwracam uwagę na jego zachowanie już dość poirytowana całą sytuacją, która jest od prawie pół roku, twierdzi, że jestem niemiła i chamska, stawia warunki i ultimatum, nadal nie dając słowa wyjaśnienia ani tym bardziej co by chciał w związku lub co z nim zamierza i czy w ogóle go chce kontynuować. Każde zwrócenie uwagi na jego zmienione i niewłaściwe dla związku zachowanie odbiera jako atak i się obraża jak dziecko, stawiając warunki dla rozmowy, ale nie mam zamiaru traktować go jak dziecko i głaskać po głowie, jeśli sam z siebie się niczego zupełnie nie podejmuje prócz kłócenia, bez słowa wyjaśnień, tak jakby nie zależało mu na zgodzie, wyjaśnieniu kwestii co niby przeszkadzają. Mam wrażenie, że robi to wszystko po to, żebym go zostawiła, żeby znowu miał okazję do odwracania kota ogonem przedstawiania siebie jako ofiary, bo przyjaciołom też nie mówi o mnie w superlatywach. Nalegałam na wspólne udanie się do psychologa, bo zarzuca mi winę o wszystko, czego nie widzę, dlatego chciałam się udać z nim, jeśli problem dotyczy związku, on jednak znowu robi wykręty i uniki, żeby tylko nie iść. Chciałam zawsze zgody, porozumienia, kocham go, dlatego nie rozumiem z czego wynika ta zmiana, nawet nie dostaję odpowiedzi na pytania wymagające tak/nie. Sytuacja mnie już przerasta psychicznie, przez nieuzasadnioną jego zmianę mam objawy nerwicowe, ciało somatyzuje i znacznie schudłam, nie mogę jeść ani spać. Proszę o jakieś opinie w tej sprawie czy zachowanie partnera nadaje się na terapię psychologiczną czy już konieczna jest interwencja psychiatry czy może też podchodzi pod jakiś paragraf o znęcaniu psychicznym, bo nie ukrywam, że wszystko to robi w pełni świadomie i z premedytacją.