Mój problem składa się niestety z wielu czynników, ale to co mogą zauważyć najbliższe mi osoby to to

Dzień dobry,
z tego, co Pani pisze wnioskuję, że musi być Pani bardzo trudno. Najważniejsze jest to, że ma Pani w sobie motywację zrobienia czegoś z sytuacją, w jakiej się znajduje. To już duży krok ku zmianie. Tak, myślę, że skonsultowanie problemu z psychologiem jest dobrym wyborem. Dobrze, gdyby był to specjalista zajmujący się trudnościami w radzeniu sobie ze stresem oraz zaburzeniami lękowymi. Serdecznie pozdrawiam i życzę powodzenia/ Agnieszka Jaślikowska-Nowak

Dzień dobry,
Jak najbardziej warto z takimi kwestiami zwrócić się do psychologa, a nawet raczej do psychoterapeuty. Zwłaszcza, jeśli to, co Pani nazywa "zamknięciem się w sobie" jest dla Pani źródłem stresu, bólu, lęku czy cierpienia. Takie społeczne wycofanie się może być objawem różnych trudności psychicznych, takich jak zaburzenia lękowe, depresja czy trudności osobowościwe. Warto zadać sobie pytanie, czy dla Pani samej zachowania, które Pani opisała są problemem, czy są one źródłem jakiegoś cierpienia? Czy stres, o którym Pani pisze i jego objawy - jak wymiotowanie - są dla Pani przykre?
Jeśli tak, zdecydowanie ma Pani powody, by udać się do terapeuty oraz porozmawiać o tym, jaka forma leczenia i wsparcia byłaby dla Pani najskuteczniejsze.
Pozdrawiam,
Marta Niwczyk

Szanowna Pani,

rozumiem, że objawy, które Pani opisała muszą być trudne zarówno dla Pani, jak i dla Pani bliskich. Balansowanie między potrzebą kontaktów społecznych, a lękiem i stresem musi być ciężkie, zwłaszcza dla osoby bardzo wrażliwej.
Odpowiadając na Pani pytanie, tak - do psychologa lub psychoterapeuty warto się zgłosić zawsze wtedy, gdy czujemy, że nie jesteśmy w stanie poradzić sobie z problemem, który powoduje u nas dyskomfort lub cierpienie. Nie muszą to być koniecznie sytuacje ekstremalne, czy zagrażające życiu. Ja oczywiście polecam terapię dialektyczno-behawioralną (DBT), w której zdecydowałam się kształcić, a potem ją stosować, by pomagać osobom, które mają wiele różnych problemów jednocześnie. To co ważne, w tym podejściu jest trening umiejętności, czyli konkretne ćwiczenia, techniki, których stosowanie znacznie podnosi jakość życia, zarazem postawa terapeuty jest empatyczna i pełna akceptacji, a to bardzo ważne w przypadku osób wrażliwych (a dla takich osób powstała właśnie ta terapia). Myślę, że w Pani przypadku efektywna mogłaby też być terapia poznawczo-behawioralna (CBT). W każdym razie podejście praktyczne, skupione na tu i teraz i konkretnych metodach rozwiązywania problemów.

Mam nadzieję, że znajdzie Pani rozwiązanie dla swoich problemów, przesyłam życzenia siły i cierpliwości.
Vivian Fiszer

Dzień dobry,
pyta mnie Pani, czy warto udać się do specjalisty. Odpowiem: zdecydowanie warto. Z treści Pani listu wynika, że choć bardzo potrzebuje Pani kontaktów z ludźmi, to ze względu na rozmaite wewnętrzne blokady (które najprawdopodobniej wynikają z Pani przeszłych doświadczeń w relacjach społecznych), obawia się Pani kolejnego zawodu, rozczarowania i innych negatywnych przeżyć.
Doświadczony psychoterapeuta (proszę pamiętać, że nie każdy psycholog odbył przeszkolenie w zakresie psychoterapii; to dwie różne specjalności) pomoże Pani odkryć i nazwać wszystko to, co w tej chwili Panią blokuje i zamyka na otoczenie, a przede wszystkim - udzieli wsparcia w poszukaniu sposobów pokonania tych (utrudniających satysfakcjonujące życie) ograniczeń. W tego rodzaju problemach psychoterapia jest jak najbardziej wskazana i często przynosi pozytywne rezultaty.
Jeśli więc jest w Pani chęć zmiany (a czytam, że tak), to myślę, że nie warto zwlekać, ale - wykonać kolejny krok i poszukać w swojej okolicy dobrego specjalisty - psychoterapeuty.
Trzymam za Panią kciuki! Pozdrawiam serdecznie,
Aleksandra Hulewska

Myślę, że warto spotkać się z psychologiem, aby przyjrzeć się sytuacji, w której Pani się obecnie znajduje. Nieufność, zamknięcie się i zawody, których Pani doświadczyła to wydarzenia, które mogą mieć wpływ na jeszcze większą izolację i stres. Życzę Pani powodzenia!

Dzień dobry,
Zdecydowanie polecam wizytę u psychologa lub psychoterapeuty.
Pozdrawiam

Witam Panią
Z uwagą przeczytałam to co Pani napisała i uważam, że stan w którym się Pani znajduje znacznie utrudnia normalne funkcjonowanie młodej (jak przypuszczam) osoby. To nie jest przypadek, ze tak się stało, ze Pani odcina się od ludzi i nie chce zaufać. Ponadto jest Pani bardzo wrażliwą osobą a reakcje fizjologiczne w sytuacjach stresu i silnych emocji są bardzo utrudniające. Moim zdaniem warto byłoby udać się do psychologa psychoterapeuty. Wraz ze specjalistą po dokładnie zebranym wywiadzie ustalicie Państwo nad czym warto byłoby popracować. Stan trwa już długo i moim zdaniem nie warto z tym dłużej zwlekać.
Trzymam kciuki i pozdrawiam ciepło
Bożena Szczęsna
psychoterapia-szczesna.pl

To istotnie bardzo trudny czas dla Pani, i jak rozumiem Pani opis, podejmuje Pani próby, ale są one nieudane i tylko przynoszą dodatkowe cierpienie. Z pewnością Pani szczególna wrażliwość jest ważnym czynnikiem, który utrudnia radzenie sobie z tą sytuacją.Ma Pani jednak bliskie osoby wokół siebie, ufa im Pani, chce też Pani zmienić swoją sytuację. To z kolei dwa ważne czynniki, które mogą być podstawą na której będzie się Pani mogła podjąć decyzję o rozpoczęciu terapii. Ta podstaw jest w procesie terapii bardzo istotna. Zachęcam do znalezienia w swojej miejscowości psychoterapeuty, myślę, że jest już Panią na to gotowa. Pozdrawiam Panią i życzę wytrwałości. Agnieszka Schab

Dzień dobry,
Pani problem jak najbardziej kwalifikuje się do przepracowania razem ze
specjalistą-psychoterapeutą. Tym bardziej biorąc pod
uwagę, iż problem ten jest u Pani obecny od długiego czasu i znacznie
pogarsza Pani funkcjonowanie.
Psychoterapeuta może pomóc zrozumieć korzenie Pani problemów, nauczyć się radzenia sobie z emocjami, rozwijać zdolność do budowania zdrowych relacji oraz pomóc w wypracowaniu zaufania do innych ludzi.
Terapia może być również pomocna w rozwijaniu strategii radzenia sobie z silnym stresem i reakcjami emocjonalnymi.