Mój wielki problem ma podłoże psychologiczne a jest nim mimowolne budowanie i sprawdzanie ewentualny

3 odpowiedzi
Mój wielki problem ma podłoże psychologiczne a jest nim mimowolne budowanie i sprawdzanie ewentualnych, pesymistycznych scenariuszy które „mogłyby” się wydarzyć w konsekwencji raczej rutynowych sytuacji. Głównie dotyczy to możliwości zakażenia się choroba. Najlepiej przedstawi to przykład z życia. A) Szczepienie/pobieranie krwi. Już po zabiegu myśl, a co jeśli igła nie była wymieniona, bo ktoś, zapomniał to zrobić albo nie zrobił tego z premedytacją żeby zarazić jakąś przypadkową osobę a akurat padło na mnie. Sprawdzanie raportów medycznych żeby wiedzieć jak duże są szanse zarażenia się w ten sposób daną chorobą (myśli oczywiście kierują sie same w stronę HIV) sprawdzanie rodzajów objawów. Konsultacje lekarskie aż w końcu robienie testów na wykluczenie tak żeby mieć 100% pewność że wszystko jest ok a i tak niepewność pozostaje. B) Jestem w sklepie, zauważam krew na dłoni, szybka myśl, nie zauważyłem kiedy ale musiałem się o cos skaleczyć, normalna rzecz. Nie mija jednak chwila a głowa sama pisze kolejny irracjonalny scenariusz. Co jeśli ktoś specjalnie mnie skaleczył żeby mnie czymś zarazić albo skaleczenie mogło mieć kontakt z substancja/powierzchnia na której był jakiś wirus który spowoduje moja chorobę. Dalszy przebieg działań analogiczny jak powyżej. Czasami takie myśli męczą mnie tygodniami utrudniając normalne funkcjonowanie.
C) Jakiś czas temu sprzedawałem samochód. Normalne rzecz, umowa kupna-sprzedaży cała transakcja przebiega bezproblemowo. Już po jej zakończeniu, myśl. Co jeśli sprzedaż była pretekstem do wyłudzenia moich danych, nr dokumentu, nr pesel, adresu itd. W celu wykorzystania ich do innych wyłudzeń. Mimo świadomości jak mało realna jest ta hipoteza zaczynam sprawdzać, w jaki sposób przestępca może wykorzystać te dane i czy/co ewentualnie mogę w tej chwili zrobić.

Mam świadomość jak mało realne, są te sprawdzane scenariusze a mimo to i tak nie mogę się ich pozbyć i je weryfikuje. Jak sobie radzić w takich sytuacjach? Z góry dziękuję za pomoc.
Przedstawiane przez Pana problemy wydają się faktycznie bardzo mocno utrudniać codzienne funkcjonowanie. To bardzo dobrze, że rozpoczął Pan poszukiwanie drogi do ich rozwiązania. Z przedstawionych w opisie informacji można (oczywiście bardzo wstępnie) wnioskować o występowaniu u Pana problemów o podłożu lękowym. Jeżeli miałby Pan taką możliwość warto byłoby zwrócić się do specjalisty np. psychiatry, psychologa klinicznego lub psychoterapeuty w celu postawienia właściwej, konkretnej diagnozy (po szczegółowym wywiadzie). Kolejnym krokiem mogłaby być psychoterapia, np. psychoterapia poznawczo-behawioralna, która jest, (według National Institute for Health and Care - NICE), skuteczną metodą leczenia wielu zaburzeń lękowych (w sytuacji, jeżeli diagnoza konkretnego zaburzenia lękowego by się u Pana potwierdziła). Życzę Panu dużo zdrowia.

Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online

Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.

Pokaż specjalistów Jak to działa?
Dzień dobry,
niestety nie ma jednej konkretnej odpowiedzi na opisany, przez Pana problem. Nie ma też prostej diagnozy. Jeśli jest już Pan zmęczony tą sytuacją i doszedł Pan do momentu, w którym jest Pan gotowy poświęcić czas i energię na zajęcie się swoim problemem to naprawdę dobrą drogą jest psychoterapia. Na początek warto umówić się na konsultację i na spokojnie porozmawiać o tym co się dzieje i razem z terapeutą poszukać dla Pana najlepszej drogi do rozwiązania. Warto wybrać terapeutę, który Panu odpowiada, z którym dobrze się Pan czuje i któremu może pan zaufać. Warto na konsultacji popytać o różne formy terapii i dopasować przy pomocy terapeuty wszystko do swoich potrzeb. Proszę pamiętać, że konsultacja jest dla Pana, to Panu ma psychoterapia pomóc. Psychoterapeuta jest tutaj narzędziem do rozwiązania Pana problemu. Trzymam kciuki za to żeby się udało.
Z tego, co opisujesz, twoje trudności mogą być związane z lękiem, a dokładniej z tendencją do obsesyjnego myślenia o potencjalnie negatywnych scenariuszach, które wywołują nadmierne poczucie zagrożenia. Takie zachowania mogą być charakterystyczne dla zaburzeń lękowych, a zwłaszcza dla zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych (OCD) lub innych form lęku, gdzie irracjonalne myśli i potrzeba ciągłego sprawdzania pojawiają się mimo świadomości, że są mało prawdopodobne.

Oto kilka strategii, które mogą ci pomóc radzić sobie z tymi myślami i ograniczać ich wpływ na twoje życie:

### 1. **Zrozumienie natury myśli obsesyjnych**
Pierwszym krokiem jest zrozumienie, że te myśli są automatyczne i nie są oparte na realnym zagrożeniu, lecz na lęku. Ważne jest, abyś zdawał sobie sprawę, że te scenariusze są produktem twojego umysłu, a nie rzeczywistością. Myśli same w sobie nie mają mocy spowodowania tego, czego się boisz – są jedynie wynikiem twojego wzmożonego lęku.

### 2. **Techniki poznawcze**
Terapia poznawczo-behawioralna (CBT) jest bardzo skuteczna w leczeniu takich zaburzeń, ponieważ uczy rozpoznawać i modyfikować irracjonalne myśli. Możesz samodzielnie zacząć stosować techniki takie jak:
- **Kwantyfikacja ryzyka**: Kiedy pojawia się niepokojąca myśl, postaraj się zadać sobie pytanie: „Jakie są realne szanse, że to się wydarzy?” Na przykład w przypadku strachu przed zarażeniem się HIV w wyniku użycia igły w szpitalu, ryzyko jest w rzeczywistości bardzo niskie, ponieważ procedury medyczne są bardzo restrykcyjne. Przypomnij sobie, że instytucje medyczne są zobowiązane do przestrzegania ścisłych standardów bezpieczeństwa.
- **Rozważ alternatywne wyjaśnienia**: Zamiast automatycznie przyjmować najgorszy scenariusz, spróbuj wymyślić inne, bardziej realistyczne wyjaśnienia. Na przykład, jeśli zauważysz krew na dłoni, zamiast zakładać, że ktoś celowo cię zranił, przypomnij sobie, że mogłeś się zwyczajnie skaleczyć podczas codziennych czynności.

### 3. **Ekspozycja i zapobieganie reakcji (ERP)**
Jedną z kluczowych technik w terapii OCD jest *ekspozycja i zapobieganie reakcji* (ERP). Polega to na celowym wystawianiu się na myśli i sytuacje wywołujące lęk, ale bez podejmowania działań kompulsywnych, takich jak sprawdzanie czy szukanie potwierdzeń. Na przykład, jeśli pojawia się myśl o zakażeniu, zamiast sprawdzać raporty medyczne lub robić testy, celowo powstrzymaj się od tych działań i zaakceptuj dyskomfort, który towarzyszy niepewności. Początkowo to trudne, ale z czasem lęk maleje, ponieważ twój umysł uczy się, że niepewność nie musi prowadzić do realnego zagrożenia.

### 4. **Zarządzanie niepewnością**
Lęk przed chorobami i różnymi scenariuszami może być związany z trudnościami w tolerowaniu niepewności. W takich sytuacjach warto pracować nad akceptacją faktu, że nie jesteśmy w stanie kontrolować wszystkiego. W życiu zawsze będzie pewien poziom niepewności i nauka akceptacji tej niepewności jest kluczowa w redukcji obsesyjnych myśli.

### 5. **Ograniczenie kompulsywnych zachowań**
Częścią problemu są kompulsywne działania, takie jak wielokrotne sprawdzanie informacji, konsultacje medyczne czy wykonywanie testów, które mają na celu uspokojenie lęku, ale w rzeczywistości go wzmacniają. Postaraj się stopniowo ograniczać te działania – początkowo może to być trudne, ale z czasem zauważysz, że lęk nie narasta, a nawet się zmniejsza, gdy przestajesz wzmacniać swoje obawy.

### 6. **Praca z terapeutą**
Zdecydowanie warto rozważyć konsultację z psychoterapeutą, najlepiej specjalizującym się w terapii poznawczo-behawioralnej lub terapii opartej na technikach ekspozycji (ERP), szczególnie jeśli problem zaczyna wpływać na twoje codzienne funkcjonowanie. Możesz również rozważyć terapię online, jeśli godziny spotkań w tradycyjnych gabinetach są problemem.

### 7. **Relaksacja i techniki mindfulness**
Techniki relaksacyjne i medytacja mindfulness mogą pomóc w zarządzaniu stresem i zmniejszeniu natłoku myśli. Regularna praktyka uczy bycia obecnym w chwili bieżącej i akceptacji myśli bez nadmiernego wciągania się w ich analizowanie.

### 8. **Samopomoc i wsparcie**
Rozważ dołączenie do grup wsparcia online lub offline dla osób zmagających się z podobnymi problemami. Wsparcie innych osób, które przeżywają podobne trudności, może pomóc ci poczuć się mniej osamotnionym w walce z tym problemem.

Podsumowując, twoje obawy są zrozumiałe, ale podejmowanie działań w celu ich kontroli – takich jak wielokrotne sprawdzanie czy szukanie potwierdzeń – może wzmagać lęk. Wprowadzenie strategii poznawczo-behawioralnych oraz praca nad akceptacją niepewności może pomóc w zmniejszeniu tych obsesyjnych myśli i poprawie jakości twojego życia.

Wciąż szukasz odpowiedzi? Zadaj nowe pytanie

  • Twoje pytanie zostanie opublikowane anonimowo.
  • Pamiętaj, by zadać jedno konkretne pytanie, opisując problem zwięźle.
  • Pytanie trafi do specjalistów korzystających z serwisu, nie do konkretnego lekarza.
  • Pamiętaj, że zadanie pytania nie zastąpi konsultacji z lekarzem czy specjalistą.
  • Miejsce to nie służy do uzyskania diagnozy czy potwierdzenia tej już wystawionej przez lekarza. W tym celu umów się na wizytę do lekarza.
  • Z troski o Wasze zdrowie nie publikujemy informacji o dawkowaniu leków.

Ta wartość jest zbyt krótka. Powinna mieć __LIMIT__ lub więcej znaków.


Wybierz specjalizację lekarza, do którego chcesz skierować pytanie
Użyjemy go tylko do powiadomienia Cię o odpowiedzi lekarza. Nie będzie widoczny publicznie.
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.