Moja 14 letnia córka ma problem z odżywianiem, czyli nie je niczego a jak zje to zwraca. Przyznała m
8
odpowiedzi
Moja 14 letnia córka ma problem z odżywianiem, czyli nie je niczego a jak zje to zwraca. Przyznała mi sie do tego i innych jeszcze objawów: izoluje się od wszystkich od znajomych od rodziny, jest nieobecna, jest bardzo opryskliwa. Nie może patrzeć na siebie w lustrze bo twierdzi że jest gruba a jest bardzo chuda. Nie rozbierze się na basenie ponieważ nie chce żeby się z niej ktoś śmiał że jest gruba. Otworzyła się raz i ze mną rozmawiała, poszłyśmy do psychologa ale powiedziała ze zrobiła to dla mnie i że ona nie będzie już z nikim rozmawiała na ten temat. Ona chce tylko chudnąć i tyle.Proszę pomóżcie bo nie wiem jak do niej dotrzeć.
Niestety nie ma uniwersalnych sposobów. Sądząc z opisu, Pani córka zdradza dość typowe objawy jadłowstrętu psychicznego. A to trudna do leczenia zaburzenie. Właśnie dlatego, że cierpiące na nią osoby są pewne swych przekonań o budowie własnego ciała i nie godzą się na leczenie. Nie przyjmują rad ani wskazówek. Proponuję odszukać w okolicy swego zamieszkania specjalistę psychiatrę młodzieżowego i samej tam się udać. Niejednokrotnie dokładniejsze informacje pozwalają na znalezienie rozwiązania.
Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online
Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.
Pokaż specjalistów Jak to działa?
Dzień dobry,
często w takich przypadkach sprawdza się leczenie przez zespół specjalistów: psychoterapeutę, psychiatrę, dietetyka, pielęgniarkę. Warto może znaleźć ośrodek kompleksowo zajmujący się anoreksją w pobliżu miejsca zamieszkania. Jeśli natomiast waga córki będzie spadać to warto pomyśleć o oddziale szpitalnym.
często w takich przypadkach sprawdza się leczenie przez zespół specjalistów: psychoterapeutę, psychiatrę, dietetyka, pielęgniarkę. Warto może znaleźć ośrodek kompleksowo zajmujący się anoreksją w pobliżu miejsca zamieszkania. Jeśli natomiast waga córki będzie spadać to warto pomyśleć o oddziale szpitalnym.
Z Pani opisu wynika, że córka ma jadłowstręt psychiczny (anoreksja) warto byłoby udać się do psychiatry, a później do psychoterapeuty gdyż anoreksja zagraża życiu, gdy waga spadnie poniżej odpowiedniego poziomu. Są też specjalne ośrodki zajmujące się tym zaburzeniem. Pozdrawiam
Dzień dobry. To niezwykle trudna sytuacja, jednak zachęcam, by spróbować umówić córkę na spotkanie z psychoterapeutą. Objawy, które Pani opisuje, mogą wskazywać na obecność zaburzeń odżywiania - jednakże rzetelna diagnoza oraz dobór właściwej terapii są możliwe jedynie po osobistym spotkaniu ze specjalistą. Jeśli to rzeczywiście anoreksja, należy mieć na uwadze fakt, że spadek wagi poniżej pewnego poziomu stanowi zagrożenie dla zdrowia, a nawet życia (poziom ten ustalany jest indywidualnie, zależnie od m.in. wzrostu czy wieku). Polecam szczególnie psychoterapię poznawczo-behawioralną, ponieważ oferuje ona nie tylko pracę nad rozwiązaniem bieżących trudności z odżywianiem, ale i sięga do przyczyn problemu. Pozdrawiam serdecznie i trzymam kciuki.
Witam Panią
Sprawa jest bardzo poważna ponieważ z tego co Pani opisuje to wskazuje to na anoreksję typ bulimiczny. To jest bardzo poważne zaburzenie wymagające leczenia.psychiatrycznego i psychoterapii rodzinnej i indywidualnej. Jeśli córka nie chce się leczyć a jej BMI jest niskie trzeba córkę umieścić na oddziale dla dzieci i młodzieży. BMI poniżej 16 wskazuje na wyniszczenie organizmu. Poniżej 15 roku życia to Państwo decydują o hospitalizacji. Trzeba działać bo samo nie przejdzie.
Pozdrawiam
Sprawa jest bardzo poważna ponieważ z tego co Pani opisuje to wskazuje to na anoreksję typ bulimiczny. To jest bardzo poważne zaburzenie wymagające leczenia.psychiatrycznego i psychoterapii rodzinnej i indywidualnej. Jeśli córka nie chce się leczyć a jej BMI jest niskie trzeba córkę umieścić na oddziale dla dzieci i młodzieży. BMI poniżej 16 wskazuje na wyniszczenie organizmu. Poniżej 15 roku życia to Państwo decydują o hospitalizacji. Trzeba działać bo samo nie przejdzie.
Pozdrawiam
Witam
Opisany stan sugeruje na jadłowstręt psychiczny o typie bulimicznym.
Córka z pewnością potrzebuje kompleksowego leczenia prowadzonego interdyscyplinarnie: psychiatra, psychoterapeuta, w późniejszym czasie dietetyk. Najpierw trzeba zająć się psychiką, by mógł wkroczyć dietetyk, ponieważ jeśli córka ma zaburzony obraz ciała- czuje się gruba, dieta nic nie pomoże, bo najzwyczajniej w świecie nadal będzie odmawiała jedzenia. Córka jest w wieku nastoletnim - odmowa jedzenia zwykle jest wierzchołkiem góry lodowej i skrywa inne problemy. W takich przypadkach bywa również wskazana terapia rodzinna, ponieważ pewne zachowania członków rodziny podtrzymują objawy pacjenta. Nie napisała Pani ile córka ma wzrostu i jaką ma wagę obecnie, oraz jaka była jej waga wyjściowa.Ważne są również choroby współistniejące. Jeśli wartość BMI jest poniżej 15, to jest to wskazanie do leczenia w warunkach szpitalnych. Proszę udać się po pomoc do Poradni Zdrowia Psychicznego dla Dzieci i Młodzieży.
Powodzenia
Opisany stan sugeruje na jadłowstręt psychiczny o typie bulimicznym.
Córka z pewnością potrzebuje kompleksowego leczenia prowadzonego interdyscyplinarnie: psychiatra, psychoterapeuta, w późniejszym czasie dietetyk. Najpierw trzeba zająć się psychiką, by mógł wkroczyć dietetyk, ponieważ jeśli córka ma zaburzony obraz ciała- czuje się gruba, dieta nic nie pomoże, bo najzwyczajniej w świecie nadal będzie odmawiała jedzenia. Córka jest w wieku nastoletnim - odmowa jedzenia zwykle jest wierzchołkiem góry lodowej i skrywa inne problemy. W takich przypadkach bywa również wskazana terapia rodzinna, ponieważ pewne zachowania członków rodziny podtrzymują objawy pacjenta. Nie napisała Pani ile córka ma wzrostu i jaką ma wagę obecnie, oraz jaka była jej waga wyjściowa.Ważne są również choroby współistniejące. Jeśli wartość BMI jest poniżej 15, to jest to wskazanie do leczenia w warunkach szpitalnych. Proszę udać się po pomoc do Poradni Zdrowia Psychicznego dla Dzieci i Młodzieży.
Powodzenia
Dzień dobry , Z tego co Pani pisze można wywnioskować jedną z dwóch chorób: bulimia nervosa lub anoreksja typ bulimiczny. Dokładna diagnoza jest zależna od poziomu BMI (body mass index). Prościej rzecz ujmując czy masa ciała się utrzymuje czy cały czas córka ją traci. Jeżeli utrzymuje się to bulimia, w przypadku ciągłej utraty masy ciała to anoreksja typ bulimiczny. W zaburzeniach odżywiania pacjent alienuje się od rodziny i znajomych , ma zniekształcony obraz własnego ciała. To co pomaga chorym to zrozumienie i ciepło. Nie ciągłe rozmowy na temat jedzenia i wyglądu. Na moim blogu może przeczytać Pani wpis na temat pomocy. Zdecydowanie potrzebna jest też pomoc psychiatry i dietetyka oraz terapia.
Gdyby miała Pani pytania proszę pisać, kiedyś chorowałam na anoreksję i bulimię.
Pozdrawiam ciepło, Aleksandra Dejewska Terapeutka Zaburzeń Odżywiania
Gdyby miała Pani pytania proszę pisać, kiedyś chorowałam na anoreksję i bulimię.
Pozdrawiam ciepło, Aleksandra Dejewska Terapeutka Zaburzeń Odżywiania
Dzień Dobry,
Zaburzenia Odżywiania wymagają podjęcia profesjonalnej terapii u psychiatry/psychologa oraz dietetyka, który specjalizuje się w pracy z osobami cierpiącymi na zaburzenia odżywiania. W dobie dzisiejszej kultury, hołdującej kultowi szczupłości, bardzo wiele nastolatków, a nawet dzieci, wpada w sidła anoreksji, ortoreksji i bulimii. Przy odpowiedniej psychoterapii i wsparciu dietetyka, możliwy jest pełny powrót do zdrowia.
Zaburzenia Odżywiania wymagają podjęcia profesjonalnej terapii u psychiatry/psychologa oraz dietetyka, który specjalizuje się w pracy z osobami cierpiącymi na zaburzenia odżywiania. W dobie dzisiejszej kultury, hołdującej kultowi szczupłości, bardzo wiele nastolatków, a nawet dzieci, wpada w sidła anoreksji, ortoreksji i bulimii. Przy odpowiedniej psychoterapii i wsparciu dietetyka, możliwy jest pełny powrót do zdrowia.
Eksperci
Podobne pytania
- Dzień dobry, Już od dłuższego czasu mam problemy z przełykaniem pokarmu. Jem zawsze bardzo wolno, bo boję się, że jedzenie utkwi mi w przełyku. Każdy posiłek wywołuje u mnie dyskomfort i strach. Doszło już do momentu, w którym boje się jeść cokowiek. Bardzo proszę o jakąkolwiek poradę, co mogę zrobić…
- co jak rzygam to co jem?
- Witam Od kilku tygodni budzę się w nocy głodna, niezależnie od tego ile zjadłam na kolację i kiedy ją jadłam. Oczywiście muszę zjeść bo głodna nie jestem w stanie zasnąć. Rano także budzę się głodna. Mam wrażenie że nawet zbyt czesto czuję głód mimo że wcale nie jem za mało. Nie tracę na wadze ani nie…
- Dzień dobry , mam taki problem że coraz mniej jem ograniczam się w jedzeniu a waga spada i spada. Najbliżsi mówią że jestem już dość chuda ale nie potrafię tego dostrzec . Powinnam się może do kogoś udać?
- Dzień dobry, od lat moja dieta jest bardzo uboga. Nie potrafię się przemuc żeby próbować nowe rzeczy. Czasami zapach a nawet sam widok konkretnych potraw wywołuje u mnie odruch wymiotny. Bardzo chcę to zmienić. Do jakiego lekarza powinnam się udać?
- Dobry Wieczór Piszę z prośbą o poradę. Znajoma przeżyła straszną traumę (śmiertelny wypadek partnera) jest pod opieką psychiatry i psychologa aczkolwiek ma duże problemy z odżywianiem. Choćby nawet chciała coś zjeść to jak to ujmuje wszystko rośnie jej w gardle. Jak już uda się coś zjeść to po chwili…
- Zmagam się z zaburzeniem,które po angielsku nazywamy binge eating. Chowam dodatkowe kalorie,które jem przed bliskimi. Powoduje to ogromne poczucie winy i też poczucie beznadziejności. Jaka terapia będzie najlepsza?
- Witam, Problem z jedzeniem, życiem codziennym/ partnerskim. Chęć żucia jakichkolwiek przekąsek ,zapychania się nimi do tego stopnia ze na drugi dzień jest złe samopoczucie dodatkowo chęć wypluwania danego jedzenia- do jakiego specjalisty się udać?
- Witam mam 29 lat 178 cm wzrostu i wagę 103 kg.Nie potrafię przestać myśleć o jedzeniu,przez cały dzień potrafię jeść małe porcje by wieczorem usiąść przed tv i zjeść fast fooda oraz paczkę chipsów,waga ciagle rośnie posiadam w domu bieżnie,rowerek,siłownie ale nie mam motywacji by z nich korzystać.Nie…
- Witam, mam 17 lat i zacząłem ćwiczyć już rok temu sporty siłowe. Jestem ektomorfikiem i ważę 51kg przy 170cm wzrostu. Borykam się od roku z pewnym problemem a mianowicie, chciałbym jeść więcej ponieważ powinienem być na masie (nadwyżka kaloryczna) ale niestety nie jestem w stanie zjeść prostego małego…
Masz pytania?
Nasi lekarze i specjaliści odpowiedzieli na 41 pytań dotyczących usługi: zaburzenia odżywiania
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.