Moja mama bardzo często mówi (a raczej szepcze) sama do siebie co ma za chwilę zrobić lub co w danej

Mówienie do siebie często pełni funkcję koncentracji uwagi na rozwiązaniu problemu. Jest to być może uciążliwe dla otoczenia,ale nie zawsze świadczy o zaburzeniu. W sytuacji obciążenia lub konieczności wykonywania wielu obowiązków naraz, niektóre osoby porządkują w ten sposób hierarchię swoich działań, a badania pokazują, że takie "mówienie do siebie" sprzyja skuteczności wykonywanych zadań. Inna kwestia, że takie komunikaty wypowiadane półszeptem, pełnia czasem funkcję zwrócenia uwagi na siebie, na to że osoba je wypowiadająca potrzebuje odciążenia w obowiązkach, pomocy, zainteresowania - a z różnych przyczyn boi się lub wstydzi, wypowiadać je głośno i wprost. Sytuacje napięcia mogą nasilać takie zachowania. Mówienie do siebie może mieć podłoże choroby psychicznej, jeżeli z treści tych wypowiedzi wynika, że osoba je wypowiadająca widzi kogoś, kogo nie ma w pobliżu (omamy i halucynacje)lub osoba mówiąca, odpowiada także w imieniu drugiej osoby. Jednak z treści zawartych w pytaniu nie mogę wnioskować o takich sytuacjach. Może warto porozmawiać z mamą na temat tego jak się czuje i czego potrzebuje, odciążyć ją w niektórych domowych obowiązkach i spędzić z nią trochę więcej czasu? Warto próbować rozmawiać o tym, co dręczy i pokazać, że stanowimy wsparcie, wtedy wiele wątpliwości będzie wyjaśnionych. Życzę powodzenia, Dominika Wieland-Lenczowska

Każdy z nas prowadzi dialog wewnętrzny, który niekiedy jest monologiem. Tak długo jak nie zastępuje on aktywności w życiu realnym, często pełni funkcję adaptacyjną, przygotowuje do rzeczywistych sytuacji. O ile nie towarzyszą temu omamy wzrokowe i słuchowe nie świadczy to o chorobie. Wzmożenie dialogu wewnętrznego Pani mamy może się wiązać z istotnymi zmianami w życiu i potrzebą adaptacji do nich. Dobrze byłoby zapraszać mamę do rozmowy, wspólnego dzielenia codzienności i dać poczucie bezpieczeństwa, które pozwoli jej zainteresować się tym, co na zewnątrz.