Moje problemy to zdiagnozowana kilkanaście lat temu depresja lękowa. Poddawana byłam przez psychiatr

Dzień dobry,

Skoro lekarze, tak jak Pani pisze, wykluczają przyczyny związane ze zdrowiem fizycznym a jednocześnie spójnie wskazują na możliwe uwarunkowania psychiczne Pani problemów, to warto rozważyć ponowne skorzystanie z pomocy psychologicznej. Terapia może mieć różne formy (terapia indywidualna, grupowa, grupy wsparcia, terapia zajęciowa). Warto poszukać takiej, która będzie Pani odpowiadać, nawet jeśli poprzedni kontakt z terapią nie był wystarczająco skuteczny. Z pomocą psychologiczną jest tak jak z pomocą innego rodzaju specjalistów - nie zawsze pasuje nam dana osoba, miejsce, sposób pracy - ale możemy szukać lepszych dostępnych opcji. Poszukiwania proponuję rozpocząć od najbliższej okolicy - poradni zdrowia psychicznego, poradni przyszpitalnej, oddziału dziennego szpitala psychiatrycznego itp.

Pozdrawiam serdecznie,
Ewa Kaczorkiewicz

Dzień dobry. Jak sama Pani piszę lekarze przeprowadzili badania i objawy zostały wykluczone ze strony fizycznej. Objawy te mogą być również powodowane przez psychikę. Nazywane jest, to zaburzeniami psychosomatycznymi i powodowane przez różne sytuacje stresowe, które Pani doświadczyła, lub doświadcza. Dobrze by było, aby udała się Pani do psychoterapeuty pracującego w nurcie psychodynamicznym. Pozdrawiam.

Dzień dobry. Pomocna może być psychoterapia, szczególnie prowadzona w nurcie poznawczo-behawioralnym. Z tego co Pani pisze rozumiem, że dolegliwości i objawy, których Pani doświadcza bardzo utrudniają codzienne funkcjonowanie. Warto rozważyć podjęcie psychoterapii u certyfikowanego psychoterapeuty. Pomoc psychologiczna może być nie wystarczająca.
Pozdrawiam serdecznie, dr Paulina Jaworska-Andryszewska.

Dzień dobry. Jeśli podłoże somatyczne Pani trudności zostało wykluczone przez specjalistów, a oni zasugerowali emocjonalne podłoże - jak najbardziej, istnieje taka możliwość. Nierzadko zdarza się, że występują zaburzenia psychosomatyczne. W tym przypadku wskazana byłaby psychoterapia w nurcie poznawczo-behawioralnym. Być może wcześniejsza terapia nie była dostosowana do Pani bądź z jakichkolwiek innych powodów nie mogła Pani wyciągnąć z niej korzyści. Pozdrawiam serdecznie.

Witam. Mogę tylko dołączyć się do wskazań moich przedmówców.Zanim jednak zdecyduje się pani na wybór psychoterapeuty, nie musi pani biernie czekać na poprawę nastroju. Zachęcam panią do podjęcia zdrowego wysiłku fizycznego, zgodnego z pani predyspozycjami i systematycznych ćwiczeń. Endorfiny - hormony szczęścia, "produkowane" przy wysiłku fizycznym, to dobry początek na drodze do zdrowienia. Pozdrawiam.

Witam serdecznie!
Warto byłoby skonsultować swoją sytuację również u lekarza psychiatry. Być może psychoterapia w połączeniu z farmakoterapią dałyby rezultat w postaci zmniejszenia nasilenia objawów oraz wypracowania technik radzenia sobie z nimi. Pozdrawiam i życzę powodzenia!
Milena Wyszyńska

Witam Panią,
Miło, że 76 -latka jest zainteresowana swoim życiem emocjonalnym.
Myślę, że warto poszukać właśnie w sercu, ale tak trochę od innej strony.
Co Pani chowa w sercu, jakie żale, jakie urazy, jakie pretensje, jaki ból schowany jest na jego dnie?
Swoim sercem proszę zająć się w kontakcie z druga osobą, z psychoterapeutą. Tak więc zachęcam do tego. Terapię, która przeszła Pani kiedyś, pewno pozostawiła jakiś ślad w Pani psychice. Teraz jest Pani w innym momencie swojego życia, w innym wieku, z innymi doświadczeniami, pewno dobrymi i mniej dobrymi.
Warto tak o tym pomyśleć i dać przykład innym seniorkom. Pozdrawiam,
Iwona

Niekontrolowane i nawracające ataki paniki, które osiągają szczyt w ciągu kilku minut są objawem charakterystycznym dla zespołu lęku napadowego. Atakom paniki towarzyszą fizyczne objawy, takie jak przyspieszone bicie serca, potliwość i zawroty głowy, a także strach przed śmiercią (lub zwariowaniem). Osoba po takim ataku zamartwia się i obawia kolejnego epizodu tworząc w ten sposób błędne koło nerwicowe, w którym lęk napędza kolejny atak- i na odwrót.

Nie da się konkretnie określić, które czynniki odpowiedzialne za rozwój ataków paniki są kluczowe. Na pewno można stwierdzić, że osoby lękliwe oraz takie, które cechuje przekonanie o szkodliwości lęku- będą na to zaburzenie bardziej narażone. Zdarza się, że ten problem dotyka osoby, w których życiu pojawiają się stresory i problemy interpersonalne, takie jak śmierć w rodzinie, czy utrata pracy. Nie jest to jednak reguła, bo ataki paniki dotyczą też osób funkcjonujących na wysokim poziomie, pozornie będących spełnionymi życiowo.

Kluczowym elementem skutecznego leczenia zespołu lęku napadowego jest połączenie psychoterapii oraz farmakoterapii. Celem terapii jest zmniejszanie ilości ataków i obaw związanych z atakami oraz zapobieganie kolejnym. Bardzo dobre wyniki w tym zakresie osiąga terapia poznawczo-behawioralna, dzięki której pacjenci i pacjentki odkrywają zależność między własnymi myślami i emocjami, które wywołują. Elementem tego leczenia są też ćwiczenia relaksacyjne oraz stopniowe mierzenie się ze stresorem- np., kiedy ataki paniki pojawiają się w środkach komunikacji.