Nastolatka (13 lat) uważa się za nieatrakcyjną (mówi nam o tym wprost) co zaczyna wpływać bardzo neg
1
odpowiedzi
Nastolatka (13 lat) uważa się za nieatrakcyjną (mówi nam o tym wprost) co zaczyna wpływać bardzo negatywnie na jej postrzeganie siebie. Po obserwacji wynika by ułatwić sobie życie wymyśliła, że będzie chłopakiem (wcześniej była opcja z bycia biseksualną). Równocześnie podoba jej się chłopak z innej klasy i ma w pełni kobiece zachowania. Widać, że ucieka przed akceptacją siebie a tik tok i koleżanki w tym jej pomagają. Jak działać? Na słowo „ psycholog” mimo, że przedstawiany jako lekarz specjalista reaguje od razu „nie”. Dużo z nią rozmawiamy ale nie przynosi to do pozytywnych skutków mimo, że podczas rozmowy wydaje się być bardzo rozsądna . Jednak wspomniane koleżanki (taka na odległość która myśli podobnie) i internet chyba wszytko rujnują.
W sytuacji, którą opisujesz, kluczowe jest podejście pełne empatii i zrozumienia. Nastolatka przechodzi przez trudny okres, w którym kształtuje się jej tożsamość i samoocena. Ważne jest, aby zapewnić jej wsparcie emocjonalne i stworzyć bezpieczne środowisko, w którym będzie mogła otwarcie wyrażać swoje uczucia i myśli.
Zachęcam do kontynuowania rozmów, ale z naciskiem na aktywne słuchanie i unikanie oceniania. Można również spróbować wprowadzić elementy psychoedukacji, które pomogą jej zrozumieć, że jej uczucia są normalne i że wiele osób w jej wieku przechodzi przez podobne doświadczenia. Warto również rozważyć wprowadzenie do rozmów tematów związanych z akceptacją siebie i budowaniem pozytywnej samooceny.
Jeśli chodzi o wpływ mediów społecznościowych i rówieśników, warto delikatnie poruszyć ten temat, pokazując, że nie wszystko, co widzi w internecie, jest prawdziwe i że każdy ma prawo do bycia sobą. Można również zasugerować alternatywne źródła wsparcia, takie jak grupy rówieśnicze czy zajęcia pozalekcyjne, które mogą pomóc jej w budowaniu zdrowych relacji i pozytywnego obrazu siebie.
Jeśli opór wobec psychologa jest silny, można spróbować znaleźć inne formy wsparcia, takie jak doradca szkolny czy mentor, którzy mogą pomóc jej w radzeniu sobie z trudnościami. Ważne jest, aby nie naciskać zbyt mocno, ale jednocześnie nie rezygnować z poszukiwania odpowiednich form pomocy.
Zachęcam do kontynuowania rozmów, ale z naciskiem na aktywne słuchanie i unikanie oceniania. Można również spróbować wprowadzić elementy psychoedukacji, które pomogą jej zrozumieć, że jej uczucia są normalne i że wiele osób w jej wieku przechodzi przez podobne doświadczenia. Warto również rozważyć wprowadzenie do rozmów tematów związanych z akceptacją siebie i budowaniem pozytywnej samooceny.
Jeśli chodzi o wpływ mediów społecznościowych i rówieśników, warto delikatnie poruszyć ten temat, pokazując, że nie wszystko, co widzi w internecie, jest prawdziwe i że każdy ma prawo do bycia sobą. Można również zasugerować alternatywne źródła wsparcia, takie jak grupy rówieśnicze czy zajęcia pozalekcyjne, które mogą pomóc jej w budowaniu zdrowych relacji i pozytywnego obrazu siebie.
Jeśli opór wobec psychologa jest silny, można spróbować znaleźć inne formy wsparcia, takie jak doradca szkolny czy mentor, którzy mogą pomóc jej w radzeniu sobie z trudnościami. Ważne jest, aby nie naciskać zbyt mocno, ale jednocześnie nie rezygnować z poszukiwania odpowiednich form pomocy.
Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online
Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.
Pokaż specjalistów Jak to działa?
Wciąż szukasz odpowiedzi? Zadaj nowe pytanie
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.