Nerwicowe okaleczanie się

Witam.

Jestem 24letnią dziewczyną. Od półtora roku choruję na depresję, a oficjalnie (stwierdzone przez psychiatrę) od sierpnia (bo wtedy było ze mną najgorzej)i od tamtej pory biorę leki. Teraz w tej kwestii jest lepiej, ale cały sierpień i wrzesień przeleżałam w łóżku wyjąc z cierpienia. Nigdzie wtedy nie wychodziłam. I od tamtej pojawiły mi się straszne nerwicowe nawyki, które w tej chwili martwią mnie najbardziej. Ale do rzeczy. Zawsze miałam manię wyciskania niedoskonałości na twarzy. Ale wygladało to tylko tak, że co kilka dni przez chwilę to robiłam wieczorem przed myciem się, gdy przyjeżdzałam do domu na weekend. Gdy byłam na studiach w ciągu tygodnia, to wszystko mi się goiło, bo w wynajmowanym mieszkaniu tego nie robiłam, bo mieszkałam ze współlokatorką w pokoju i nie chciałam tak przy niej. Wracałam na weekend do domu, wyciskałam zaległości z całego tygodnia, przez to robiły mi się pryszcze, wracałam na studia, goiło mi się przez ten czas i tak w kółko. Jednak teraz...robię to obsesyjnie, codziennie - rano gdy idę umyć zęby, potem po umyciu zębów jak siadam przed lusterkiem,żeby zrobić makijaż. Schodzi mi na tym z pół godziny, potem wieczorem też jak idę myć zęby, a po wykąpaniu się idę do pokoju, biorę lusterko i jestem w stanie wyciskać przez 1h - 1,5h dopóki nie usunę wszystkiego co widzę. Zaczęłam posuwać się do wygrzebywania tych zaskórników nożyczkami do paznokci, igłami itd, aż robię sobie dziury. Nie jestem w stanie się opanować, bo gdy obiecam sobie, że dziś nic nie wycisnę, to jak idę się kąpać wieczorem to już mnie trzepie z nerwów, że muszę wyciskać i dalej po umyciu się lecę do lusterka i wyciskam... do tego oprócz twarzy zaczęłam też masakrować plecy też od ok. września. Zaczęłam wyczuwać jakieś niedoskonałości pod palcami i rozdrapuje to paznokciem. W tej chwili moje plecy wyglądają tragicznie.... twarz mogę pokryć makijażem i wtedy nic nie widać, ale z plecami nic nie moge zrobić. Są caaaaałe pokryte albo strupkami albo brązowymi plamami bo ranach. Nie mogłabym się nikomu pokazać w stroju kąpielowym. Moja mama ostatnio je widziała, to zawału prawie dostała. Trzecia sprawa to to, że kilka miesięcy temu miałam suchą skórę głowy, więc ją ciągle drapałam, przez co stała się w niektórych miejscach jeszcze bardiej sucha, że sypały mi się płatki suchej skóry, co powoduje, że teraz ciągle wydrapuję tą suchą skórę z głowy juz od kilku miesięcy. Cały tył głowy mam zdrapany... a jest to błędne koło bo w jeden dzień zdrapię, a na drugi dzień znów robi mi się skorupa i znów to zdrapuję i tak w kółko, a przy tym bardzo dużo włosów wyrywam niestety. Bardzo mnie to martwi, bo nie potrafię sobie z tym poradzić. Chodzę do psychologa na terapię w związku z depresją, mówiłam jej o tym problemie, ale ona w tej kwestii chyba niebardzo umie mi pomóc a widzę, że jest coraz gorzej. Mówiłam to również psychiatrze, bo chodzę co ok. 2 miesiące po leki, ale powiedział że to są czynności kompulsywne i leczy się to u psychologa i on nic mi nie poradzi... Boję się, ze za pare miesięcy będę wyglądać jak potwór...