Nie radzę sobie ze zmiennościa nastrojów i emocji. Chcę kontaktu z ludzmi ale boje sie go, boje się
2
odpowiedzi
Nie radzę sobie ze zmiennościa nastrojów i emocji. Chcę kontaktu z ludzmi ale boje sie go, boje się kompromitacji, nie chce sie angazowac. Dystansuje sie i uniemozliwiam sama sobie tworzenie relacji bo to mniej boli, nie "kosztuje" mnie emocji. Mam problem z autoagresja, w moim zyciu byly proby samobójcze. Chorowalam tez na anorekske, chcialam sie w ten sposob zaglodzic. Mam meza ale on mnie nie rozumie, nie moge na niego liczyć. Mam male dziecko, co mnie cieszy i smuci. Boje sie, ze cos sobie zrobie i ktoś obcy będzie się nim zajmowal. Nie jestem w stanie dluzej żyć. Nie umiem pracowac z ludźmi, wchodzę w konflikt z każdym. Jestem dda, nie chce kontaktu z własnymi rodzicami wiec ich pomoc tez odpada. Ja nie widzę innego wyjsia jak po prostu przestać istnieć. Nie moge porzucic dziecka bo to mnie zniszczy w przyszłości. Proszę o pomoc
Dzień dobry.
Z tego co Pani pisze wnioskuję, iż znajduje się Pani w głębokim kryzysie emocjonalnym, który nasila się od wielu lat. Doświadczenia wychowywania się w rodzinie z problemem alkoholowym wpływają negatywnie, m.in. na rozwój emocjonalny w dzieciństwie co przyczynia się do podwyższenia ryzyka problemów w relacjach z sobą oraz innymi ludźmi w dorosłości. Założyła Pani z mężem własną rodzinę oraz pracuje, co wskazuje, iż ma Pani zasoby umożliwiające poradzenie sobie z przeciwnościami losu. Ponadto, troszczy się Pani o przyszłość swojego dziecka. Pomoc psychoterapeuty pomogłaby w zrozumieniu własnych emocji oraz poradzeniu sobie z ich nadmiarowością, a także przepracowaniu trudnych przeżyć z dzieciństwa, które szczególnie nasilają się w kształtowaniu relacji, sposobach przeżywania własnego rodzicielstwa.
Z tego co Pani pisze wnioskuję, iż znajduje się Pani w głębokim kryzysie emocjonalnym, który nasila się od wielu lat. Doświadczenia wychowywania się w rodzinie z problemem alkoholowym wpływają negatywnie, m.in. na rozwój emocjonalny w dzieciństwie co przyczynia się do podwyższenia ryzyka problemów w relacjach z sobą oraz innymi ludźmi w dorosłości. Założyła Pani z mężem własną rodzinę oraz pracuje, co wskazuje, iż ma Pani zasoby umożliwiające poradzenie sobie z przeciwnościami losu. Ponadto, troszczy się Pani o przyszłość swojego dziecka. Pomoc psychoterapeuty pomogłaby w zrozumieniu własnych emocji oraz poradzeniu sobie z ich nadmiarowością, a także przepracowaniu trudnych przeżyć z dzieciństwa, które szczególnie nasilają się w kształtowaniu relacji, sposobach przeżywania własnego rodzicielstwa.
Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online
Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.
Pokaż specjalistów Jak to działa?
jestes w depresji.Nie wiem w jakim wieku jest dziecko byc moze to depresja poporodowa.Ciagnac sie ona moze do kilku lat i czesto bywa nierozpoznana.Doradzalabym jak najszybszy kontakt z psychologiem.Jesli to depresja poporodowa to sa tez srodki farmakologiczne przyspieszajace powrot do zdrowia.Pozdrawiam.
Wciąż szukasz odpowiedzi? Zadaj nowe pytanie
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.