Nie wiem co zrobić. jestem na 2 roku studiów i boje się zajęć w laboratorium. Zawsze stresuje się, ż
4
odpowiedzi
Nie wiem co zrobić. jestem na 2 roku studiów i boje się zajęć w laboratorium. Zawsze stresuje się, że coś źle zrobię albo prowadzący będzie zdenerwowany że nie umiem czegoś zrobić. W ogóle nic nie potrafię i boję się że nigdy nie znajdę pracy a nawet jak znajdę to też całe życie będę się bała i nie będę pewna czy robię coś dobrze. Wydaje mi się że inni na studiach lepiej ogarniają co się dzieje niż ja. Chciałabym pójść na jakiś staz albo praktyki żeby nauczyć się praktycznych rzeczy i nie byc caly czas nie pewna, ale też boję się że tam nie dam rady. Na myśl o studiach robi mi się nie dobrze, a sama wybrałam ten kierunek i ogólnie to nie jest tak ze nie pasuje mi tematyka moich studiów, bo lubie sie tego uczyc, zdaje wszystko w pierwszych terminach ale to nie ma znaczenia bo nie potrafię zrobić nic praktycznie w laboratorium i wydaje mi sie ze teoretycznie tez nic nie wiem.Za pół roku będę musiała zacząć pisać licencjat, a nawet nie wiem o czym chcę pisać. Od kilku miesięcy cały czas czuje lęk nawet jak staram się nie myśleć o studiach. Nie mogę spać i cały czas chce mi sie płakać. Po prostu czuje się głupia i nie wiem czy nie zrezygnować ze studiów. Caly czas zastanaiwam sie czy powinnam pójść na terapię albo do psychiatry, bo w ogóle czuje się głupio że z taką sprawą potrzebuje pomocy.
Dzień Dobry,
to ważne, że postanowiła Pani podzielić się swoimi przeżyciami. Widzę, że od jakiegoś czasu towarzyszy Pani poczucie niepewności i przytłoczenia, które koncentruje się głównie wokół tematyki studiów i ogólnie rozumianej przyszłości. Zauważalne są także tendencje do zamartwiania, problemy związane ze snem i obniżony nastrój.
Opisane przez Panią trudności mogą mieć podłoże lękowe i warto je skonsultować z psychologiem/psychoterapeutą. Myślę, iż tego typu rozmowa będzie pomocna w dokładnym ustaleniu źródła gorszego samopoczucia.
Życzę wszystkiego dobrego!
to ważne, że postanowiła Pani podzielić się swoimi przeżyciami. Widzę, że od jakiegoś czasu towarzyszy Pani poczucie niepewności i przytłoczenia, które koncentruje się głównie wokół tematyki studiów i ogólnie rozumianej przyszłości. Zauważalne są także tendencje do zamartwiania, problemy związane ze snem i obniżony nastrój.
Opisane przez Panią trudności mogą mieć podłoże lękowe i warto je skonsultować z psychologiem/psychoterapeutą. Myślę, iż tego typu rozmowa będzie pomocna w dokładnym ustaleniu źródła gorszego samopoczucia.
Życzę wszystkiego dobrego!
Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online
Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.
Pokaż specjalistów Jak to działa?
Dzień dobry,sytuacja jest dla Pani z pewnością przytłaczająca i ciężka.Opisane przez Panią objawy mogą wskazywać na zaburzenie lękowe, które leczy się zarówno farmakologicznie (zwykle leki z grupy SSRI )w połączeniu z psychoterapią.Tradycyjne leczenie zaburzeń lękowych polega na stopniowym procesie przyzwyczajania,zaczynając od niskiego poziomu i pracując coraz wyżej.Sugeruję terapię TSR bądź techniki terapii CBT,które łagodzą negatywne przekonania i zachowania związane z lękiem.Wszystkie zaburzenia lękowe utrzymują się gdy ludzie się im opierają.Sa napędzane przez to,że z nimi walczymy.Terapeuci uczą pacjentów jak pozwolić wystąpić lękowi bez opierania się mu.W Pani sytuacji można spróbować zaakceptować uczucia i myśli,które się pojawiają,nie walczyć z niekomfortowym uczuciem jednocześnie biorąc udział w zajęciach , stażach,praktykach (są po to,by czegoś nauczyć).Nie chodzi o objawy lecz o Pani reakcje na objawy.Nalezaloby zmodyfikować Pani reakcje,a nie objawy.By dokonać zmiany zamiast robić to co do tej pory,co nie było skuteczne proszę spróbować czegoś innego.Częsta ekspozycja na bodziec wywołujący lęk i przebywanie w nim bez uciekania i unikania go powinna spowodować obnizenie lęku.Sugeruję kontakt z dobrym terapeutą CBT bądź TSR.
To, co Pani przeżywa, jest zrozumiałe i może być normatywne. Lęk i niepewność to uczucia, które wielu studentów doświadcza. Ważne jest, by pamiętać, że istnieją sposoby, aby sobie z nimi radzić. Jednakże, to, co Pani odczuwa, może być objawem zaburzeń lękowych.
Co warto zrobić:
1. Małe kroki. Warto zacząć od prostych zadań w laboratorium i stopniowo zwiększać swoje umiejętności. Każdy mały sukces buduje pewność siebie.
2. Rozmowa z prowadzącymi i kolegami może pomóc. Wiele osób chętnie podzieli się radą i doświadczeniem.
3. Praktyki i staż: To doskonały sposób na praktyczną naukę.
4. Zastanawianie się nad wsparciem psychologicznym jest ważnym krokiem. Terapeuta może pomóc w przetworzeniu uczuć i rozwoju strategii radzenia sobie ze stresem. Jeśli objawy takie jak ciągły lęk, problemy ze snem i uczucie niepokoju mają duży wpływ na Pani codzienne życie, mogą to być znaki wskazujące na zaburzenia lękowe.
Każdy ma swoje tempo rozwoju, a uczucie niepewności teraz nie oznacza, że zawsze tak będzie. Ważne jest, aby pamiętać, że poszukiwanie profesjonalnej pomocy w przypadku zaburzeń lękowych jest krokiem w dobrym kierunku. Specjalista, taki jak psycholog czy psychiatra, może dokładnie ocenić sytuację i zaproponować odpowiednią formę wsparcia lub leczenia. Terapia, a czasami również wsparcie farmakologiczne, może znacząco pomóc w radzeniu sobie z lękiem, poprawić funkcjonowanie oraz jakość życia.
Podjęcie decyzji o poszukiwaniu pomocy jest ważnym krokiem w dbaniu o swoje zdrowie psychiczne i nie jest niczym, za co należy się wstydzić.
Co warto zrobić:
1. Małe kroki. Warto zacząć od prostych zadań w laboratorium i stopniowo zwiększać swoje umiejętności. Każdy mały sukces buduje pewność siebie.
2. Rozmowa z prowadzącymi i kolegami może pomóc. Wiele osób chętnie podzieli się radą i doświadczeniem.
3. Praktyki i staż: To doskonały sposób na praktyczną naukę.
4. Zastanawianie się nad wsparciem psychologicznym jest ważnym krokiem. Terapeuta może pomóc w przetworzeniu uczuć i rozwoju strategii radzenia sobie ze stresem. Jeśli objawy takie jak ciągły lęk, problemy ze snem i uczucie niepokoju mają duży wpływ na Pani codzienne życie, mogą to być znaki wskazujące na zaburzenia lękowe.
Każdy ma swoje tempo rozwoju, a uczucie niepewności teraz nie oznacza, że zawsze tak będzie. Ważne jest, aby pamiętać, że poszukiwanie profesjonalnej pomocy w przypadku zaburzeń lękowych jest krokiem w dobrym kierunku. Specjalista, taki jak psycholog czy psychiatra, może dokładnie ocenić sytuację i zaproponować odpowiednią formę wsparcia lub leczenia. Terapia, a czasami również wsparcie farmakologiczne, może znacząco pomóc w radzeniu sobie z lękiem, poprawić funkcjonowanie oraz jakość życia.
Podjęcie decyzji o poszukiwaniu pomocy jest ważnym krokiem w dbaniu o swoje zdrowie psychiczne i nie jest niczym, za co należy się wstydzić.
Dzień dobry. Wygląda na to że Pani obraz siebie i poczucie własnej wartości jest niestabilne. Z jednej strony jest Pani świadoma własnych kompetencji (pisze Pani o zaliczaniu w pierwszych terminach) a z drugiej je Pani w całości podważa. Prawdopodobnie prowadzący zajęcia w Laboratorium przypomina w jakiś sposób autorytety rodzicielskie. Jeśli przeżywała Pani lęk wobec dezaprobaty rodzicielskiej w przeszłości to te uczucia mogą nasilać stres związany z oceną. Warto skorzystać ze wsparcia psychoterapeutycznego by ustabilizować obraz siebie i przezwyciężyć silny stres.
Wciąż szukasz odpowiedzi? Zadaj nowe pytanie
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.