niesmialosc do kobiet ,aby ja poznac i umowic ,aby zdobyc dziewczyne

Witam Pana,
Myślę że żeby poradzić sobie z tym problemem, watro przyjrzeć się jego głębszym przyczynom. Czego Pan się obawia w kontakcie z kobietami? Co Pan myśli o sobie jako mężczyźnie? Jaka jest Pańska samoocena i poczucie własnej wartości?
Myślę że trafnie spostrzega Pan, że "wyluzowanie się" alkoholem to ślepa uliczka. Po po pierwsze rzeczywiście stan upojenia może zniechęcać, poza tym taka umiejętność nabyta pod wpływem alkoholu najczęściej nie przenosi się na stan trzeźwości a nawiązanie kontaktu to dopiero początek, jest jeszcze kwestia rozwijania i pogłębiania relacji.
Być może w kontakcie z dziewczynami wywiera Pan na siebie jakąś presję, że musi Pan poderwać dziewczynę. Może na początek próbować budować relacje koleżeńskie - po prostu zaciekawiać się drugą osobą, rozmawiać, dać sobie czas itp., bez założenia, że musi wyjść z tego coś więcej.
Żeby przyjrzeć się bliżej problemowi i zastanowić się jaka forma pomocy byłaby dla Pana najlepsza, zachęcam do konsultacji u psychologa/ psychoterapeuty.
Serdecznie pozdrawiam,
Małgorzata Bukowska

Witam Pana. Pisze Pan o lęku i nieśmiałości warto byłoby zastanowić się nad przyczynami tego co się z Panem dzieje. Zastanowić się co Pan myśli i jakie ma Pan przekonania na temat siebie samego i innych. Ma Pan rację, że alkohol nie jest rozwiązaniem przy takich trudnościach. To może jeszcze sprawę pogorszyć. Jeśli chodzi o pomoc polecam konsultację u psychologa psychoterapeuty, który wraz z Panem zdiagnozuje problem i zaproponuje jakich program pomocy dostosowany do Pana.
Pozdrawiam ciepło i życzę powodzenia

Witam,
Zazwyczaj męska droga do szczęśliwej relacji z kobietą wiedzie najpierw wgłąb męskiego serca. To właśnie w nas samych odnajdujemy zasoby siły, pewności siebie, odwagi, śmiałości i odpowiedzialności... W miarę odnajdywania własnych zasobów stajemy się gotowi, aby współtworzyć szczęśliwą relację z kobietą.
Zachęcam Pana do konsultacji z psychoterapeutą. Relacja terapeutyczna tworzy inspirujące i mobilizujące warunki do samopoznania i działania w wybranym przez Pana celu. W czasie terapii zyskujemy świadomość naszych silnych stron oraz wzmacniamy w nas te cechy, które w danym momencie życiowym najbardziej są nam potrzebne. Wspólnie tworzony jest plan najważniejszych dla Pana celów, a terapeuta towarzyszy Panu w czasie ich osiągania. Jest to myślę najskuteczniejsza metoda osiągania trwałych satysfakcjonujących zmian w osobowości.

Może Pan również spróbować odważyć się na inicjowanie nawet krótkich rozmów z kobietami. Pomocne są tu sprzyjające warunki np: impreza u przyjaciół. Alkohol w rozsądnych ilościach może także wspierać rozluźniając i dodając humoru. Jeśli jakaś kobieta przyciągnie Pana uwagę może spróbować Pan okazać jej swoje zainteresowanie, ciekawość jej osobą poprzez nienachalne pytania, komplement co do jej wyglądu - coś co szczególnie się Panu w niej podoba. Postawa otwartości i żywego zainteresowania tworzy naturalną przestrzeń do rozmowy.
I nie ma co za bardzo zrażać się "niepowodzeniami". Każda próba cenna bo przynosi doświadczenie w myśl zasady - osiągnięcie sukcesu to podróż od porażki do porażki bez popadania w zwątpienie :)

Witam. Sugerowałabym Panu wizytę u psychologa lub psychoterapeuty aby można było bliżej przyjrzeć się Pańskiemu problemowi. Słusznie Pan zauważył, że poradnik nie rozwiąże problemu nieśmiałości. Fakt, że trudno Panu się przełamać i zagadać do kobiety jest objawem, który ma swoje źródło i przyczynę. Ciekawa jestem jakie miał Pan relacje z ważnymi kobietami w swoim życiu, zwłaszcza z matką. Czy mógł Pan wyrażać swoje zdanie i swoje uczucia wobec niej..? Czy w domu można było swobodnie wyrażać siebie? Ciekawi też mnie to, jakie ma Pan wpojone wzorce relacji damsko-męskich. Jakie one były pomiędzy Pana rodzicami. I czy ta Pana nieśmiałość zawsze koncentrowała się w okół kobiet? A jak jest na innym polach: w szkole, w pracy, w gronie znajomych? Sam Pan widzi, wiele jest znaków zapytania, więc warto odnaleźć tą przyczynę i następnie popracować nad tą kwestią. Pozdrawiam serdecznie.

Witam,
Opisuje Pan swoją nieśmiałość do kobiet, zamykanie się w sobie przy nich i w efekcie trudności z poznaniem kogoś. Nie wiem czy kłopot dotyczy tylko kobiet czy też czuje Pan nieśmiałość przy poznawaniu ludzi w ogóle? To ważne pytanie w Pana sprawie. Nie wiem też co więcej się dzieje przy przebywaniu z kobietami: pojawiają się niekorzystne myśli o sobie? lęk? a jeśli lek to przed czym? Te i inne pytania to wskazówki do wiedzy co się z Panem dzieje, drogowskazy do znalezienia źródła problemu. Warto aby Pan przemyślał czego się Pan obawia w relacji z dziewczynami (lub ludźmi w ogóle). Być może ma Pan trudne doświadczenia z płcią przeciwną wyniesione z doświadczeń osobistych czy też domu rodzinnego. Jeśli tak, warto tej sprawie przyjrzeć się z psychoterapeutą aby poszukać rozwiązania. Inną, pomocną ścieżką są warsztaty np. dla mężczyzn czy osób nieśmiałych lub trening interpersonalny (pozwala głębiej zobaczyć jak funkcjonujemy z ludźmi i wprowadzać ewentualne zmiany).
Jeśli nie ma Pan jasności co do źródeł problemu i wyboru warsztatów, polecam porozmawiać o tym z psychoterapeutą. Razem możecie znaleźć najlepszy dla Pana sposób rozwoju relacji z kobietami.

Pozdrawiam i zapraszam na konsultację i rozmowę
Agnieszka Złotowska

Szanowny Panie. rozmawianie z kobietą w momencie, kiedy jest Pan na imprezie i jest Pan pod wpływem alkoholu jest jak najbardziej na miejscu, tym bardziej, że ta kobieta również może być pod wpływem. Kolejna kwestia to być może Pana błędne przekonania na temat relacji damsko męskich, tak samo błędne jak to z rozmową po alkoholu. nieśmiałość może Pan pokonać uczestnicząc w terapii np. poznawczo - behawioralnej.

Witam!
to świetnie, że chce Pan zająć się tym problemem i wstępnie przeanalizował Pan w czym może on tkwić. Nie dziwię się, że rady dotyczące skorzystania z napojów wyskokowych w celu dodania sobie odwagi wydają się Panu nietrafione- w takim przypadku trudno jest zachować kontrolę swojego zachowania co faktycznie może się skończyć niefortunnie dla ewentualnej znajomości. Prawdą natomiast jest fakt, że musi Pan nauczyć radzić sobie z naturalnym skądinąd napięciem pojawiającym w takich sytuacjach. Wydaje mi się, że słowem kluczowym tutaj jest LĘK. Radziłabym przyjrzeć się swoim myślom pojawiającym się w sytuacjach, kiedy pojawia się chęć podejścia do dziewczyny. Co myśli Pan wtedy na swój temat? Na temat tej dziewczyny? A może pojawiają się jakieś ogólniejsze przekonania na temat dziewczyn w ogóle? Co Pan myśli o sobie w tym kontekście? Jak Pan widzi, dochodzimy do kwestii samooceny, której warto się przyjrzeć w Pana przypadku. Być może żywi Pan pewne przekonania na swój temat, które skutecznie blokują Pana przed zawieraniem znajomości z kobietami. Warto się im przyjrzeć. Obawiam się, że w poradnikach nie znajdzie Pan odpowiedzi przybliżających Panu poznanie siebie samego, a to wydaje mi się w tej sytuacji najważniejsze. Pewność siebie buduje się na świadomości zarówno swoich mocnych jak i słabych stron, realnych możliwości i ograniczeń. Sądzę, że kilka spotkań z psychologiem mogło by pomóc Panu rozwiązać tę kwestię w Pana życiu. Życzę odwagi w poznawaniu siebie samego jak i zawieraniu nowych znajomości.

Słusznie Pan zauważył że rozwiązanie Pana problemu związane jest ze zdobyciem pewności siebie i zmniejszeniem lęku. Warto umowić się na konsultację psychologiczaną i ewentualnje skorzystać z psychoterapii podczas ktorej będzie Pan mógł przyjrzeć się wlasnym lękom, popracować nad wzmocnieniem poczucia własnej wartości . Będzie Pan mógł przyjrzeć się dotychczasowym wzorcom wchodzenia w relacje i nauczyć się nowych bardziej dla Pana satysfakcjonujących związków z innymi. Fakt, że ma Pan świadomość własnych trudności i chęć do zmiany to już dobry poczatek do dalszej pracy nad sobą i własnymi relacjami z innymi kobietami. Powodzenia!

Nadmierna (paraliżująca) nieśmiałość wobec płci przeciwnej to jedna z możliwych fobii społecznych i tak jak każdą fobię najłatwiej jest ją zwalczać metodą małych kroków, co w psychologii nazywa się desyntetyzacją. Proponuję Panu wyznaczenie sobie długofalowego planu, którego cel będzie sformułowany w sposób dający się zmierzyć np. poprzez osiągniecie konkretnego zachowania, a następnie wyznaczanie sobie małych kroków prowadzących do jego realizacji – tzw. eksperymentów behawioralnych i długotrwałe, cierpliwe pokonywanie swojej nieśmiałości. Kiedy zauważy Pan już sukcesy w realizacji małych kroków (np. po prostu uśmiechnięcia się z dalszej odległości do kobiety i obserwacji swoich emocji) będzie Panu łatwiej realizować kolejne kroki, przybliżające Pana do umiejętności nawiązania spokojnej rozmowy. To co będzie Panu potrzebne to duża cierpliwość – znaczące efekty nie będą widoczne od razu. Bardzo ważna będzie zmiana nieprzystosowawczego myślenia o sobie i o sytuacjach, które budzą Pana lęk. Warto podjąć pracę z psychologiem, który przeprowadzi Pana przez zmianę sposobu myślenia i pomoże wyznaczyć kolejne kroki przybliżające Pana do celu. Pokonanie nieśmiałości JEST MOŻLIWE – nie warto jednak starać się pokonywać jej „na siłę” (i z całą pewnością nie poprzez alkohol!), lecz poprzez cierpliwe i systematyczne wyznaczanie sobie mniejszych i łatwiejszych do realizacji zadań.

Dzień dobry,

pisze Pan o tym, że lęk i nieśmiałość utrudniają Panu nawiązywanie kontaktów z kobietami. Nieśmiałość to dość powszechna cecha i rzeczywiście w takich sytuacjach pomocne może być stosowanie rozmaitych technik "opanowywania tremy" itp. Z Pana wiadomości wnioskuję jednak, że to jest dla Pana za mało. Trudno Panu uwierzyć, że mógłby Pan spróbować zastosować te techniki po to, by wzmocnić swoją śmiałość i zacząć nawiązywać relacje z kobietami (a wiemy, że z każdą kolejną próbą byłoby już coraz łatwiej).

Pisze Pan też o lęku i myślę, że w tej sytuacji mogłaby być pomocna rozmowa z psychologiem-psychoterapeutą, który między innymi dopyta Pana, jak przejawia się ten lęk, oraz o różne sytuacje z Pana życia, które mogły ten lęk w Panu utrwalić. Ważne pytania, które zadałabym Panu na takiej konsultacji, to np. Czy nieśmiałość odczuwa Pan wyłącznie w kontaktach z kobietami? Jak się Pan czuje w innych sytuacjach społecznych? Jakie uczucia i myśli Panu wtedy towarzyszą? Jak wygląda Pana funkcjonowanie w innych obszarach (nauka, praca, rodzina, znajomi, zdrowie somatyczne)? Zachęcam więc do konsultacji, powodzenia!

Pozdrawiam serdecznie
Anna Mach - psycholog, psychoterapeutka, dr n. hum.

Witam Pana,
Trudność o jakiej Pan pisze jest z czymś powiązana, z jakiejś przyczyny zaistniała.Polecam zbadanie tego faktu poprzez kontakt z terapeutą,bo zrozumienie -dlaczego-może spowodować zapanowanie nad lękiem,niepewnością,które pojawiają się w konkretnych sytuacjach.Zapraszam na konsultacje psychologiczne.
Pozdrawiam, Magdalena Pstrągowska.

Dzień dobry. Trochę się dziwię, że portal Znany Lekarz przysłał mi Pana list w lutym,a widzę, że pisał go Pan w grudniu. Nie wiem jakie zasady tu działają. Ale odpowiadam.
Z Pana opisu wynika, że problemem jest lęk i nieśmiałość. Rodzą mi się pytania czy to pojawia się wyłącznie w relacjach z kobietami które się Panu podobają, czy ze wszystkimi kobietami czy też ze wszystkimi ludźmi ? Nie wiem też w jakim Pan jest wieku, a to dosyć istotne. Czy jest Pan nastolatkiem czy młodym lub dojrzałym mężczyzną ? Może w kontaktach z kobietami nie warto od razu włączać myślenia o tym, że to kandydatka do poderwania tylko się nią zaciekawić jako koleżanką. Chyba, że mam Pan kłopot w kontaktach ze wszystkimi kobietami - to wtedy trzeba się przyjrzeć mechanizmom, które za tym problemem stoją. Tego sam Pan nie odkryje, potrzebna będzie pomoc psychologa. Odkrycie mechanizmów to z resztą zazwyczaj początek, trzeba je zmienić. Do tego służy konsultacja z psychologiem a być może terapia. Zachęcam do kontaktu z profesjonalistą.
Pozdrawiam
Barbara Tubielewicz

Może warto pójść na terapię, by wzmocnić siebie i swoje poczucie własnej wartości?
Życzę dobrych decyzji i pozdrawiam serdecznie, Janina Czech

Dzień dobry,

bardzo cenne są Pana spostrzeżenia na temat samego siebie i autodiagnoza problemów, bowiem dzięki temu łatwiej dopasował interwencję terapeutyczną. Chodzi mi w tym miejscu o nieśmiałość i lęk – te dwa tematy idealnie nadają się do pracy gabinecie
psychoterapeuty. Niestety nie jestem w stanie przytoczyć tutaj „magicznych”, uniwersalnych rad, dzięki którym zdobędzie Pan partnerkę (takie po prostu nie istnieją). Pana praca musi oprzeć się na zmianie przekonań m.in. na swój temat, a także powinna dotyczyć zmiany zachowania. Polecam w takim przypadku terapię poznawczo-behawioralną, która jest terapią krótkoterminową, skoncentrowaną na rozwiązaniach.

Życzę dużo siły i odwagi.
Pozdrawiam
Anna Jerzak/Psychonomia.pl