Niestbilność i "niepewność" strony przyśrodkowej stawu kolanowego...

Pierwszy uraz kolana prawego nastąpił 6 lat temu. Upadek z żaglówki – stłuczenie całego kolana, z wytworzeniem wielkiego krwiaka obejmującego tę część kończyny dolnej. Badanie ortopedy 2 dni po zdarzeniu nie wykazało konkretnego urazu. MRI miesiąc po – bez zmian. Po roku od zdarzenia zaczęły się dolegliwości bólowe w okolicy przyśrodkowej kolana oraz gęsiej stópki. Kolano stawało się męczliwe przy dłuższej pozycji stojącej lub np. po jeździe autem wymagało rozruszania. Przez 3 lata stosowano różne możliwe terapie: rehabilitacja, praca manualna i ćwiczenia, fizykoterapia, fala uderzeniowa – bez efektu. Podawano niestety też wielokrotnie sterydy w okolice przyśrodkową kolana – po takim leczeniu dolegliwości ustępowały na okres 6-8 tygodni, jednak interwały bezobjawowe potem zaczęły się skracać. Kilkukrotne badania MR nie wykazywały żadnej poważniejszej patologii. Natomiast w RTG kolana wyszły zwapnienia wzdłuż więzadła MCL – objaw Pellegriniego-Stieda. Planowano terapię PRP. Jednak zimą 2015r. podczas jazdy na nartach, w wyniku skoślawienia kończyn dolnych dochodzi do kolejnego urazu. Po stronie przyśrodkowej kolana słychać głośny strzał. Chodzenie było możliwe, aczkolwiek występowało uczucie „doskakiwania” podudzia do uda. Po powrocie z nart po tygodniu, badanie ortopedyczne wykazało podejrzenie uszkodzenia MCL i ew. ACL. Nie zalecono żadnej konkretnej terapii. Po około miesiącu pojawia się bardzo nieprzyjemne i dokuczliwe uczucie niestabilności od strony przyśrodkowej kolana. Wdrożono intensywną rehabilitację – bez efektów. W między czasie wykonano MR – uszkodzenie przyczepu udowego MCL, warstwa powierzchowna wydaje się być zachowana, natomiast w tym badaniu i 2 kolejnych widoczna jest blizna w rzucie warstwy głębokiej MCL przy przyczepie udowym. Po 3 miesiącach od urazu, po raz pierwszy podano PRP pod kontrolą USG z zachowaniem reżimu – kilka dni z odciążeniem kończyny o kulach i orteza przez 3 tygodnie. Potem kolejny cykl rehabilitacji. Wcześniej dużo biegałem. Po kolejnym urazie nie jestem w stanie biegać szybko, uczucie braku możliwości wygenerowania dużej dynamiki kończyny dolnej gdzieś na poziomie stawu kolanowego po stronie przyśrodkowej. Poczucie niestabilności minimalnie mniejsze, ale nadal obecne – jakby „coś nie trzymało” po tej stronie kolana. Reaktywnie mocno napięte mięśnie po stronie zewnętrznej kończyny. Występuje coś w rodzaju obawy przy np. uderzeniu w piłkę stroną wewnętrzną stopy, etc., taki ruch słaby, niepewny. Rozpoczynam konsultacje u różnych znanych ortopedów. Śląsk – uszkodzenie MCL, propozycja szwu „zbierającego” więzadło i kotwiczenie. Duże miasto na południu Polski – uszkodzenie MCL warstwa głęboka, skośna, propozycja internal-bracing lub przeszczep na własnych tkankach całego więzadła. Śląsk inny lekarz – przeczulica strony przyśrodkowej kolana – więcej sportu. Stolica – uszkodzenie MCL, rekonstrukcja na własnych tkankach. Duże miasto w środkowej Polsce – uszkodzenie MCL, najpierw próba ponownego podania PRP 2x w odstępie 8 tygodniowym, jeżeli nieskuteczne podanie Orthokine. Taką terapię zastosowano + długa rehabilitacja – bez efektu (nie podawano już potem Orthokine). Po ponownej rekonsultacji u tego lekarza - podszycie lub dosztukowanie więzadła MCL przy użyciu obcej tkanki. Każdy ze znanych lekarzy sugeruje oczywiście artroskopie w takcie operacji naprawczej. W badaniu przedmiotowym test szuflady ujemny, obecna niestabilność przyśrodkowa (+), obecny objaw Pivot’a. Podmiotowo uczucie niestabilności przyśrodkowej, jakby „czegoś brakowało” w napięciu tej okolicy, rotacja zewnętrzna podudzia. Ciągle napięte mocno np. mięśnie po stronie zewnętrznej kolana, czasem przeskakuje coś nad rzepką (fałd błony maziowej?). Decyduje się na zabieg u lekarza w dużym mieście w centralnej Polsce. W trakcie artroskopii stwierdza urwany pęczek tylno-boczny (PL) więzadła ACL. Kotwiczy go do kości udowej (tytanowa kotwica). Odstępuje od rewizji MCL, gdyż uznaje, że urwany pęczek ACL - to była przyczyna dolegliwości. Po zabiegu 6 tygodni orteza zablokowana 0-30 st. + kule. Już po zabiegu, w trakcie np. jazdy samochodem, kiedy kończyna dolna leży na tylnym siedzeniu i jest w ortezie, przy hamowaniu auta uczucie że „nadal coś nie trzyma po stronie przyśrodkowej”. Od 3 tygodni rehabilitacja. Odzyskiwanie wyprostu i zgięcia kolana – przebiega prawidłowo. Nadal uczucie niepewności po stronie przyśrodkowej. Kilka dni temu badanie kontrolne u lekarza operującego – kolano podobno stabilne w badaniu, natomiast ortopeda ten nie leczy odczuć…
Mój przypadek wydaje mi się jest dość nietypowy, ze względu na charakter urazów, głownie pierwszego. Przedział przyśrodkowy kolana jak rozumiem jest dość skomplikowany a budowa MCL złożona i przestrzenna. Wiem, że istnieje obawa np. przed fibroartrozą po zabiegach na tej okolicy. Moje pytanie dotyczy, czy ktoś może poradzić co robić dalej ? Jaka może być prawidłowa diagnoza ? Kto w Polsce, Europie lub na świecie specjalizuje się w tego typu urazach i ew. dobrze zna się na operacjach tej okolicy anatomicznej, jeżeli oczywiście problem tkwi nadal w przedziale przyśrodkowym ? Czy to wszystko jest spowodowane przez obecność blizny w przyczepie udowym MCL ? Czy ta blizna będąc nawet minimalnie niewydolna może dawać takie objawy ? Czy mogło dojść do uszkodzenia jakiś innych struktur tej okolicy – ścięgna, powięzi, unerwienie ? Dolegliwości nie uniemożliwiają życia i funkcjonowania, ale ich stała obecność jest dość absorbująca dla psychiki. Tym bardziej fakt niemożności uwolnienia się od nich lub stwierdzenia ewidentnie, że nie można już inaczej pomóc w moim przypadku. Aktualnie muszę dokończyć cykl rehabilitacji po zabiegu, ale proszę o porady. Z góry serdecznie dziękuje za ew. pomoc.