Nigdy nasze relacje z mężem nie były dobre ale od urodzenia dziecka traktuje mnie strasznie. Z biegi

Nigdy nasze relacje z mężem nie były dobre ale od urodzenia dziecka traktuje mnie strasznie. Z biegiem czasu zdałam sobie sprawę że to przemoc psychiczna... notorycznie kilka razy dziennie mnie obraża, wyzywa, chce zrobic ze mnie wariatke, mowi ze mnie nienawidzi. Razem jestesmy 10lat, po slubie 4lata i mamy 3 letnia pociechę. Od 2 lat nie wspolzyjemy. Ja już nie mam żadnych złudzeń, nic od niego nie chce, tylko zalezy mi na rozwodzie bo marnuje kolejne najlepsze lata zycia (mam 31lat). To ze mnie wyzywa od najgorszych to jedno, jestem glupia, psychicznie chora, zamknij pysk, masz szpetny i tłusty ryj,, itp. Niektórych określeń nie jestem w stanie nawet powtórzyć, po 2 latach takich notorycznych wyzwisk już sie do tego przyzwyczaiłam. Teraz od pół roku dochodzą do tego obrazy mojego wyglądu. Trochę mi się przybrało ostatnio, nadal mam rozmiar s/m ale zdaje sobie sprawę że potrzebuje siłowni. Jednak jest to strasznie przykre codziennie słuchać jaka jestem brzydka, tłusta, teraz już nawet mam zly kształt twarzy, za krotkie nogi, wyglądam jak stara gruba baba. Do tego dochodza kwestie z ubiorem. Maz ostatnio zaczal sie lansowac, moj ubior nie jest ładny oczywiscie, nie noszę szpilek (chociaż od 10lat wie ze ich nie lubie), nie umiem się ubrać, zle wyglądam i grubo. Najgorsza jest jednak przemoc ekonomiczna. Budujemy dom, mamy kredyt tzn. maz ma, bo to przecież "jego dom, jego kredyt, za jego pieniadze". Straciłam pracę że względu na ciążę , też przez to byłam gnębiona, chociaz zyje tylko za swohe pieniądze. Od 1,5roku pracuje i wcale źle nie zarabiam. Tzn. mniej od męża więc sobie nie poradzę w jego ocenie. Jest że mną że względu tylko na dziecko i budowę. Ja nie chce tego domu bo to istne piekło. Nie ma dla nasz już szans, ale jak nie dac się dłużej ponizac. Wśród znajomych i rodziny też zrobił otoczke że to ja jestem tą nienormalna. Chciałabym znów mieć odwagę i siłę do życia, być pewna siebie i nie marnować więcej czasu, i przede wszystkim być szacowana. Jak się od tego uwolnić, ja0k zacząć z rozwodem?