Od 17 roku życia leczę się na schizofrenie. Mam też osobowość twórczą. Dzis mam 29 lat, za sobą 8 la

Od 17 roku życia leczę się na schizofrenie. Mam też osobowość twórczą. Dzis mam 29 lat, za sobą 8 lat remisji. W między czasie bez ujawniania się na uczelni skończyłam studia na najlepszym publicznym uniwersytecie i zdobyłam prawie 4 lata ciągłości zawodowej. W zeszłym roku po jakimś czasie niebrania leków (lekarz prowadzący uważał, że ich nie potrzebuję) miałam nawrót. Ze wsparciem rodziny i naturalnego środowiska (przyjaciół ze wszystkich szczebli edukacji) udało mi się dojść do siebie. Od wielu miesięcy pracuję zawodowo. Chodzę też na psychoterapię w nurcie Gestalt (wcześniej ukończyłam psychoterapię poznawczo behawioralną). Prowadząca mnie psychiatra powiedziała mi, że moja samoświadomość, wiedza o chorobie i umiejętność jej kontrolowania dobrze rokują. Marzę o kilkudziesiątletniej terapii, ale przede wszystkim o byciu matką. Mam pytanie czy jeśli gdzieś za 3, 4 lata (przy założeniu utrzymania remisji) będę planowała ciążę to będzie to odpowiedzialne? Psychologicznie mogę być wystarczająco dobrą matką, ponieważ nie mam ani objawów negatywnych (tych nigdy nie miałam oprócz okresów psychozy) i pozytywnych. Martwiē się jednak o zdrowie ewentualnego dziecka, gdy w czasie ciąży będę musiała brać leki. Czy można urodzic zdrowe dziecko biorąc leki antypsychotyczne w ciąży? Czy są jakieś szczególne przeciwskazania do bycia matką dla kobiety takiej jak ja? Pytam, bo żyję pełnią życia, w pełni samodzielnie (mieszkam i utrzymuję się sama, nie pobieram renty i nie mam orzeczenia o niepełnosprawności).