Od 3 miesięcy stosuję dietę - racjonalne odżywianie, 5 posiłków co 3-4 godziny, minimum 2 litry wody
2
odpowiedzi
Od 3 miesięcy stosuję dietę - racjonalne odżywianie, 5 posiłków co 3-4 godziny, minimum 2 litry wody dziennie. Zaczynałam od 1400 kcal, potem 1200 kcal. Dieta została ułożona przez konsultanta dietetycznego, przestrzegam wszystkich zasad, a mimo to zrzuciłam tylko 5 kg. waga stanęła 1,5 miesiąca temu. Czy coś robię nie tak? Czy moje ciało jest tak toporne, czy problem tkwi w mojej głowie - za dużo o tym myślę? Czy bez aktywności fizycznej waga się nie ruszy?
Wiek 40 lat Wzrost 162 cm Waga wyjściowa przed dietą 79 kg Praca zawodowo - siedząca /biurko
Wiek 40 lat Wzrost 162 cm Waga wyjściowa przed dietą 79 kg Praca zawodowo - siedząca /biurko
Dzień dobry,
zalecenia jak wyżej. Warto skontaktować się z jakimś dobrym dietetykiem. 1200 kcal, to trochę mało. Mogły zajść u Pani pewne adaptacje, które w tym momencie uniemożliwiają redukcję. Trzeba pomyśleć nad zmianą diety, wartości energetycznej, udziale procentowym makroskładników etc. Pozdrawiam
zalecenia jak wyżej. Warto skontaktować się z jakimś dobrym dietetykiem. 1200 kcal, to trochę mało. Mogły zajść u Pani pewne adaptacje, które w tym momencie uniemożliwiają redukcję. Trzeba pomyśleć nad zmianą diety, wartości energetycznej, udziale procentowym makroskładników etc. Pozdrawiam
Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online
Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.
Pokaż specjalistów Jak to działa?
Szanowna Pani,
z przedstawionych informacji wynika, że podejmuje Pani odpowiednie kroki w zakresie racjonalnego odżywiania i dbania o zdrowie, co stanowi solidną podstawę w procesie zmiany sylwetki. Niemniej jednak, jeśli waga stanęła, mimo przestrzegania diety, warto rozważyć kilka możliwych przyczyn:
1. tempo utraty wagi: zrzucenie 5 kg w ciągu trzech miesięcy to zdrowy i bezpieczny postęp w procesie redukcji masy ciała. Trzeba jednak pamiętać, że tempo utraty wagi może różnić się w zależności od indywidualnych uwarunkowań metabolicznych, wieku, płci oraz stanu zdrowia. Proces odchudzania nie zawsze przebiega liniowo, a okresy stagnacji są naturalnym elementem tego procesu.
2. kaloryczność diety: dieta o wartości energetycznej 1200 kcal dziennie, stosowana przez dłuższy czas, może okazać się zbyt niska, zwłaszcza u osób prowadzących siedzący tryb życia. Zbyt niska podaż kalorii może prowadzić do spowolnienia metabolizmu, co skutkuje zahamowaniem dalszej utraty wagi. Istotne jest, aby dieta była odpowiednio zbilansowana i dostosowana do indywidualnych potrzeb oraz stylu życia. Wskazana jest konsultacja z dietetykiem, który pomoże dobrać optymalną kaloryczność oraz zapewni odpowiednią podaż makroskładników i mikroskładników.
3. aktywność fizyczna: regularna aktywność fizyczna odgrywa kluczową rolę w procesie odchudzania. Ćwiczenia zwiększają tempo metabolizmu, poprawiają kondycję sercowo-naczyniową, pomagają utrzymać masę mięśniową i przyspieszają spalanie kalorii. Brak aktywności fizycznej może spowolnić efekty diety. Nawet umiarkowana aktywność, jak spacery, pływanie czy trening siłowy, może znacząco wspierać proces odchudzania.
4. czynniki psychiczne i emocjonalne: stres, nadmierne koncentrowanie się na liczbach na wadze oraz obawy związane z jedzeniem mogą znacząco wpłynąć na skuteczność procesu odchudzania. Przewlekły stres prowadzi do wzrostu poziomu kortyzolu, hormonu steroidowego produkowanego przez nadnercza, który w nadmiarze sprzyja gromadzeniu tłuszczu, szczególnie w okolicach brzucha. Dodatkowo, ciągłe myślenie o diecie i jedzeniu może prowadzić do zaburzeń w zachowaniach żywieniowych oraz negatywnie wpływać na zdrowie psychiczne. Dlatego warto zadbać o aspekt psychologiczny procesu odchudzania i, jeśli to konieczne, skonsultować się z psychoterapeutą, który pomoże w zarządzaniu stresem oraz emocjami związanymi z tym procesem.
Warto również pamiętać, że zdrowie to nie tylko liczba na wadze, ale ogólny stan organizmu, samopoczucie i jakość życia. Podejście oparte na równowadze między dietą, aktywnością fizyczną i dbaniem o zdrowie psychiczne jest kluczowe w długoterminowym procesie osiągania celów zdrowotnych.
Z poważaniem
Jola Flejszar-Olszewska
z przedstawionych informacji wynika, że podejmuje Pani odpowiednie kroki w zakresie racjonalnego odżywiania i dbania o zdrowie, co stanowi solidną podstawę w procesie zmiany sylwetki. Niemniej jednak, jeśli waga stanęła, mimo przestrzegania diety, warto rozważyć kilka możliwych przyczyn:
1. tempo utraty wagi: zrzucenie 5 kg w ciągu trzech miesięcy to zdrowy i bezpieczny postęp w procesie redukcji masy ciała. Trzeba jednak pamiętać, że tempo utraty wagi może różnić się w zależności od indywidualnych uwarunkowań metabolicznych, wieku, płci oraz stanu zdrowia. Proces odchudzania nie zawsze przebiega liniowo, a okresy stagnacji są naturalnym elementem tego procesu.
2. kaloryczność diety: dieta o wartości energetycznej 1200 kcal dziennie, stosowana przez dłuższy czas, może okazać się zbyt niska, zwłaszcza u osób prowadzących siedzący tryb życia. Zbyt niska podaż kalorii może prowadzić do spowolnienia metabolizmu, co skutkuje zahamowaniem dalszej utraty wagi. Istotne jest, aby dieta była odpowiednio zbilansowana i dostosowana do indywidualnych potrzeb oraz stylu życia. Wskazana jest konsultacja z dietetykiem, który pomoże dobrać optymalną kaloryczność oraz zapewni odpowiednią podaż makroskładników i mikroskładników.
3. aktywność fizyczna: regularna aktywność fizyczna odgrywa kluczową rolę w procesie odchudzania. Ćwiczenia zwiększają tempo metabolizmu, poprawiają kondycję sercowo-naczyniową, pomagają utrzymać masę mięśniową i przyspieszają spalanie kalorii. Brak aktywności fizycznej może spowolnić efekty diety. Nawet umiarkowana aktywność, jak spacery, pływanie czy trening siłowy, może znacząco wspierać proces odchudzania.
4. czynniki psychiczne i emocjonalne: stres, nadmierne koncentrowanie się na liczbach na wadze oraz obawy związane z jedzeniem mogą znacząco wpłynąć na skuteczność procesu odchudzania. Przewlekły stres prowadzi do wzrostu poziomu kortyzolu, hormonu steroidowego produkowanego przez nadnercza, który w nadmiarze sprzyja gromadzeniu tłuszczu, szczególnie w okolicach brzucha. Dodatkowo, ciągłe myślenie o diecie i jedzeniu może prowadzić do zaburzeń w zachowaniach żywieniowych oraz negatywnie wpływać na zdrowie psychiczne. Dlatego warto zadbać o aspekt psychologiczny procesu odchudzania i, jeśli to konieczne, skonsultować się z psychoterapeutą, który pomoże w zarządzaniu stresem oraz emocjami związanymi z tym procesem.
Warto również pamiętać, że zdrowie to nie tylko liczba na wadze, ale ogólny stan organizmu, samopoczucie i jakość życia. Podejście oparte na równowadze między dietą, aktywnością fizyczną i dbaniem o zdrowie psychiczne jest kluczowe w długoterminowym procesie osiągania celów zdrowotnych.
Z poważaniem
Jola Flejszar-Olszewska
Wciąż szukasz odpowiedzi? Zadaj nowe pytanie
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.