Od dłuższego czasu mam problemy z poczuciem własnej wartosci, a także osobowością. Wszystko zaczęło
2
odpowiedzi
Od dłuższego czasu mam problemy z poczuciem własnej wartosci, a także osobowością. Wszystko zaczęło się jesienią 2016, myślałam, że to tylko przejściowe ale od tamtego czasu mam problemy z ciągłymi stanami trwającego smutku. Nie znam jego przyczyny, po prostu się pojawił. Przez to, że nie mam zbyt dobrych relacji z rówieśnikami mam problemy z wagą, a raczej jej utrzymaniem. Za każdym razem czuję się, że nie jestem wystarczająco szczupła, przez co jedzenie wydaje mi się ohydne. Czynność którą muszę wykonywać tylko żeby jakoś się trzymać. A jednak nadal mam problem z samoakceptacją. Obserwując otoczenie czuję się jakbym była nikim, a częste kłótnie w rodzinie i obarczanie mnie nimi, dają mi tylko kolejne powody żeby myśleć czy aby na pewno powinnam była się urodzić. Conajmiej raz w miesiącu miewam myśl "a co gdyby zniknąć, gdybym po prostu umarła? Nikomu nie zrobiłoby to różnicy, prawda?". Kiedy dochodzi do konfrontacji z rówieśnikami często czuję wewnętrzna panikę i zagrożenie a nie ma ku temu powodu. Boje się że coś się stanie, nie jestem w stanie dostosować się i czuję się nieco zacofana, a do tego nie potrafię nikomu zaufać, wszędzie czuję podstęp. Miewam też problemy z tym jak bardzo kłóci się we mnie moja osoba. W sensie wiem że nie powinnam np. się głodzić ale jednocześnie słyszę jak coś podpowiada mi że to jedyna droga i i tak jestem grubasem.
Ostatnio do tego wszystkiego doszła bezsenność, ciągłe zmęczenie i brak chęci wyjścia nawet do pracy.
Ostatnio do tego wszystkiego doszła bezsenność, ciągłe zmęczenie i brak chęci wyjścia nawet do pracy.
"Wszystko zaczęło się jesienią 2016" zastanawiam się co to znaczy "wszytko" i "co się zaczęło". Nie wiem ile pisząca ma lat, jacy to mianowicie "rówieśnicy". Zaburzenia odżywiania tak często wyglądają - mimo braku podstaw wyobrażamy sobie, że jesteśmy "za grube". Ograniczamy jedzenie co pogarsza i tak już zły stan.Często towarzyszy temu obniżenie nastroju, napady lęku, izolacja społeczna, podejrzliwość.
Proponuję podjąć psychoterapię.
Proponuję podjąć psychoterapię.
Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online
Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.
Pokaż specjalistów Jak to działa?
Myślę, że warto by było opowiedzieć o tych objawach specjaliście psychiatrze. Możemy mieć tu kilka zaburzeń, które dzięki właściwej opiece jesteśmy w stanie wyeliminować. Po odpowiedniej farmakoterapii warto zastanowić się nad terapią rodzinną, aby uczynić środowisko domowe bezpieczną przystanią do zdrowienia. Pozdrawiam
Wciąż szukasz odpowiedzi? Zadaj nowe pytanie
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.