Od dłuższego czasu męczę się z zapaleniem dróg moczowych spowodowanym przez pałeczkę ropy błękitnej
1
odpowiedzi
Od dłuższego czasu męczę się z zapaleniem dróg moczowych spowodowanym przez pałeczkę ropy błękitnej (zakażenie szpitalne). Leczenie Cipronexem i Levoxą zgodnie z antybiogramem plus pomocniczo żurawiną oraz olejkiem z oregano nie przyniosło efektów. Czy są sposoby na uniknięcie leczenia antybiotykami mogącym spowodować trwałą utratę słuchu (np. gentamycyna)? Dla mnie to istotne, ponieważ 5 lat temu byłem leczony cisplatyną z powodu raka jądra.
Dzień dobry,
Zapalenie dróg moczowych spowodowane przez pałeczkę ropy błękitnej (Pseudomonas aeruginosa) może być trudne do leczenia ze względu na naturalną odporność tej bakterii na wiele antybiotyków, a także zdolność do szybkiego rozwijania oporności na stosowane leki.
Podobnie jak w przypadku innych infekcji bakteryjnych, leczenie zakażenia pałeczką ropy błękitnej zależy od wyników antybiogramu, który identyfikuje antybiotyki, na które bakterie są wrażliwe.
Antybiotyki aminoglikozydowe, takie jak gentamycyna, są często skuteczne przeciwko Pseudomonas aeruginosa, ale mogą powodować poważne skutki uboczne, w tym uszkodzenie nerek i narządu słuchu, szczególnie u pacjentów z predyspozycjami, takimi jak poprzednie leczenie cisplatyną.
Zrozumiałe jest, że chciałbyś uniknąć potencjalnych skutków ubocznych, a szczególnie utraty słuchu. Jeśli zakażenie nie odpowiada na inne antybiotyki, z którymi masz doświadczenie (Cipronex - ciprofloksacyna, Levoxa - lewofloksacyna), może być konieczne zastosowanie innych rodzajów antybiotyków.
Należy do nich grupa karbapenemów (np. meropenem, imipenem), które są zazwyczaj skuteczne przeciwko P. aeruginosa. Inne możliwe opcje to cefalosporyny trzeciej i czwartej generacji (np. cefepim), czy antybiotyki z grupy fluorochinolonów (oprócz już używanych przez Ciebie ciprofloksacyny i lewofloksacyny, mogą być zastosowane np. moksifloksacyna).
Ponieważ leki te mogą również powodować skutki uboczne, konieczne jest ścisłe monitorowanie stanu pacjenta podczas ich stosowania.
Ważne jest również, aby podjąć działania mające na celu zmniejszenie ryzyka dalszych infekcji, takie jak utrzymanie dobrego stanu ogólnego i higieny, utrzymanie nawodnienia, unikanie czynników wywołujących infekcje i regularne badania kontrolne.
Podsumowując, optymalne leczenie będzie zależeć od Twojego indywidualnego przypadku, w tym od Twojego stanu zdrowia, historii leczenia i wyników antybiogramu. Zdecydowanie powinieneś skonsultować ten problem ze swoim lekarzem lub specjalistą ds. zakażeń, aby omówić najlepsze dostępne dla Ciebie opcje.
Zapalenie dróg moczowych spowodowane przez pałeczkę ropy błękitnej (Pseudomonas aeruginosa) może być trudne do leczenia ze względu na naturalną odporność tej bakterii na wiele antybiotyków, a także zdolność do szybkiego rozwijania oporności na stosowane leki.
Podobnie jak w przypadku innych infekcji bakteryjnych, leczenie zakażenia pałeczką ropy błękitnej zależy od wyników antybiogramu, który identyfikuje antybiotyki, na które bakterie są wrażliwe.
Antybiotyki aminoglikozydowe, takie jak gentamycyna, są często skuteczne przeciwko Pseudomonas aeruginosa, ale mogą powodować poważne skutki uboczne, w tym uszkodzenie nerek i narządu słuchu, szczególnie u pacjentów z predyspozycjami, takimi jak poprzednie leczenie cisplatyną.
Zrozumiałe jest, że chciałbyś uniknąć potencjalnych skutków ubocznych, a szczególnie utraty słuchu. Jeśli zakażenie nie odpowiada na inne antybiotyki, z którymi masz doświadczenie (Cipronex - ciprofloksacyna, Levoxa - lewofloksacyna), może być konieczne zastosowanie innych rodzajów antybiotyków.
Należy do nich grupa karbapenemów (np. meropenem, imipenem), które są zazwyczaj skuteczne przeciwko P. aeruginosa. Inne możliwe opcje to cefalosporyny trzeciej i czwartej generacji (np. cefepim), czy antybiotyki z grupy fluorochinolonów (oprócz już używanych przez Ciebie ciprofloksacyny i lewofloksacyny, mogą być zastosowane np. moksifloksacyna).
Ponieważ leki te mogą również powodować skutki uboczne, konieczne jest ścisłe monitorowanie stanu pacjenta podczas ich stosowania.
Ważne jest również, aby podjąć działania mające na celu zmniejszenie ryzyka dalszych infekcji, takie jak utrzymanie dobrego stanu ogólnego i higieny, utrzymanie nawodnienia, unikanie czynników wywołujących infekcje i regularne badania kontrolne.
Podsumowując, optymalne leczenie będzie zależeć od Twojego indywidualnego przypadku, w tym od Twojego stanu zdrowia, historii leczenia i wyników antybiogramu. Zdecydowanie powinieneś skonsultować ten problem ze swoim lekarzem lub specjalistą ds. zakażeń, aby omówić najlepsze dostępne dla Ciebie opcje.
Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online
Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.
Pokaż specjalistów Jak to działa?
Wciąż szukasz odpowiedzi? Zadaj nowe pytanie
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.