Od dwoch lat jestem w szczęśliwym związku i niedługo spodziewamy sie dzidziusia. Niestety, to na tyl
2
odpowiedzi
Od dwoch lat jestem w szczęśliwym związku i niedługo spodziewamy sie dzidziusia. Niestety, to na tyle dobrych wieści. Chodzi o to, ze jak wszytsko sie ulozylo w moim zyciu, to dotarlo do mnie, ze w dzieciństwie bylam molestowana. Nie chcialam o tym nikomu mowic, ale nie wytrzymalam i po pół roku powiedzialam swojemu partnerowi. Tak naprawdę od półtora roku ta mysl jest ze mna. Niestety spowodowalo to mysli lekowe, typu ze moglabym kogos zabic, zrobic komus krzywde itd. Tak sie mecze od początku ciazy z tymi natretami :/:/ Horror. Bylam kilka razy u psychologa ale jak mi sie poprawilo to przestalam chodzic. Teraz znowu zaczęłam, bo sytuacja sie pogorszyla. Ciagle widze swoja przyszlosc w czarnych barwach, obwiniam się za molestowanie, myślę sobie: " Nie, Ty nie byłaś molestowana, Ty uprawialas seks" :/:/ A mialam wtedy 8 lat albo 7. Pytanie: czy ktos po przepracowaniu traumy zyje noramlnie, czy to jest mozliwe? Moge nawet chodzic do psychologa przez dluzszy okres, ale czy ten koszmar kiedys minie? Do tej pory zdobylam w zyciu wiele, nie przejmowalam sie tym, zylam normalnie, a teraz nie umiem. Bede wdzięczna za odzew.
Problem, który Pani opisuje wymaga z całą pewnością dlugoterminowej psychoterapii. Co więcej nagłe przerywanie procesu psychoterapeutycznego może oddziaływać na pogorszenie się funkcjonowania - coś się otwiera, wyłania z psychiki i nagle Pani rezygnuje, ale pewne tematy zostały już dotknięte i są otwarte. Po przeżyciu traumy związanej z przemocą psychika tworzy różne konstelacje, które mają pomóc nie pamiętać, odciąć nas od bolesnych doświadczeń tak, żebyśmy mogli funkcjonować. Doświadczenie, które Pani opisuje jest straszne i musiała Pani wykonać ogromny wysiłek, żeby - pomimo nadużycia - wejść w dorosłe życie, znaleźć partnera, organizować sobie swoją przestrzeń. Teraz spodziewa się Pani dziecka, a to dla kobiety szczególne doświadczenie - związane z radością pomieszaną z różnymi obawami i lękami. Wracają do Pani wspomnienia, na pewno oczekuje Pani pojawienia się dziecka w napięciu i z myślami o tym, jakimi rodzicami Państwo będziecie. To jest dobry moment, aby podjąć się systematycznej pracy psychoterapeutycznej, która pozwoli skonfrontować się z przeszłością (na tyle, na ile będzie to teraz możliwe i bezpieczne dla Pani), ale także da Pani przestrzeń do zmierzenia się z nową sytuacją i wchodzeniem w rolę mamy. Proszę dać sobie czas - długo nosiła Pani bolesną tajemnice, zamknięta gdzieś głęboko w Pani psychice. Zmiany nie przyjdą od razu, ale na pewno się pojawią - proszę zająć się sobą dobrze. Warto to zrobić i dla siebie, i dla swojego dziecka.
Pozdrawiam,
Marta Kotarba
Pozdrawiam,
Marta Kotarba
Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online
Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.
Pokaż specjalistów Jak to działa?
Warto kontynuować pracę w psychoterapii, jednocześnie będąc pod kontrolą psychiatry. Ciąża to cudowny czas, ale też wiele się "dzieje". Często kobiety skarżą się na depresje przed- lub poporodową. O tym też warto rozmawiać na sesjach z terapeutą, by zyskać wsparcie Pani potrzebne. Z pewnością zmieni się też Państwa związek, bo trzeba będzie wejść w nowe role. Dużo zmian... Zatem życzę Pani dużo siły, pogodny ducha i dobrych myśli! Serdecznie pozdrawiam :)
Wciąż szukasz odpowiedzi? Zadaj nowe pytanie
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.