Od dwóch lat mąż ma nowe hobby fotografię. Często fotografuje młode modelki. Jestem zazdrosna o czas

Dzień dobry! Z przykrością stwierdzam, że hobby męża wygrywa z fundamentalnymi wartościami, które nakazywałyby mężczyźnie szczególnie i przede wszystkim troszczyć się o żonę i własne dzieci. Skoro mimo Pani starań mąż nadal wybiera fotografię i dodatkowo się separuje - cóż przystąpiłbym do usamodzielniania się, a zrezygnowałbym z kurczowego trzymania się jego i myśli, że był Pani dany na całe życie. Warto zadbać o siebie i dzieci. Koniecznie zatroszczyć się o prawne aspekty sytuacji, w której Pani się znalazła. Warto zadać sobie pytanie, czy mąż Panią rzeczywiście kochał? Warto rozważyć dla siebie i dzieci stała opiekę psychologa do czasu unormowania sytuacji. Pozdrawiam!

Szanowna Pani, znalazła się Pani w bardzo trudnej sytuacji. Bardzo współczuję i rozumiem, jak trudno jest Pani odnaleźć się w tej sytuacji. Jednak - jak mi się wydaje - nie pozostało Pani nic innego, jak wziąć życie we własne ręce, uwierzyć w siebie i zaakceptować odejście męża.
Da Pani radę! My kobiety mamy w sobie ogromną moc!
Pozdraiwam!

Dzień dobry, sytuacja, w której się Pani znalazła, niewątpliwie jest bardzo trudna. Myślę, ze najlepszym co może Pani dla siebie zrobić jest zadbanie o własny dobrostan i próba zorganizowania swojego życia na nowo. W tym niewątpliwie może pomóc rozmowa ze specjalistą, po rozpoznaniu trudności, wskaże on drogę, którą będzie mogła Pani podążać. Momencie kryzysu czasami trudno samym nam oszacować od czego zacząć i jak pokierować swoimi działaniami aby przyniosły one wymierne korzyści.
Trzymam kciuki, za powrót do równowagi
Pozdrawiam

Dzień dobry, z pewnością Pani obecna sytuacja jest źródłem wielu przykrych i bolesnych emocji. Po 17 latach budowania związku oraz posiadania dwójki wspólnych dzieci ma Pani prawo czuć smutek i zwątpienie. Jednocześnie widzę w Pani zachowaniu duże pokłady siły i zaradności - sam fakt podzielenia się swoją sytuacją i poproszenia o wsparcie jest aktem ogromnej odwagi i chęci zawalczenia o siebie. I właśnie do tego zapraszam - aby w pierwszej kolejności zajęła się Pani sobą, swoim dobrostanem. Tylko wtedy będzie Pani miała zasoby, którymi będzie Pani mogła obdarzyć swoje dzieci. W jaki sposób w obecnej sytuacji może być Pani dla siebie wsparciem? Pomocne może być oczywiście wsparcie specjalisty, który po poznaniu obecnej sytuacji poszerzy Pani perspektywę o możliwości poradzenia sobie z kryzysem. Odwagi! Jest Pani silną kobietą!

Dzień dobry, z Pani opisu wynika że znalazła się Pani w mocnym kryzysie. Pani obawy, zazdrość miała swoje podłoże w hobby Pani męża. Z jednej strony mówi się o potrzebie przestrzeni, swoich pasji, hobby i nikt nie powinien tego ograniczać i z tym się zgodzę, natomiast Pani obawy również nie były bezpodstawne. Zachowanie Pani męża wskazuje że poczuł wypalenie w związku i z tego co Pani pisze nie chce tego naprawiać, pytanie czy Pani ze swojej strony jest w stanie zmienić jego zdanie, podejście.. Oczywiste jest że nie można kogoś od tak wykreślić ze swojego życia, przestać czuć miłość, uczucia, natomiast też nie jesteśmy wstanie nikogo do nich zmusić. Jestem przekonana że w tym przypadku przydałoby się Pani wsparcie w kryzysie, wzmocnienie siebie, swojej sprawczości, poczucia wartości i zawalczenie przede wszystkim o siebie i dzieci. Pozdrawiam serdecznie i trzymam kciuki!

Rozumiem, jak trudna i bolesna może być taka sytuacja. Warto pamiętać, że każdy związek jest unikalny, a trudności w nim mogą wynikać z różnych czynników. Niemniej jednak, w sytuacji takiej, gdzie partner odczuwa pustkę i rezygnuje z związku, ważne jest, aby skupić się na własnym zdrowiu psychicznym i podejść do sytuacji z rozwagą.

Oto kilka kroków, które możesz rozważyć:

1. **Akceptacja emocji:** Poczuj swoje emocje, daj sobie czas na żałobę i zrozumienie. Ważne jest, aby nie bagatelizować swoich uczuć.

2. **Komunikacja:** Jeśli to możliwe, spróbuj rozmawiać z mężem o swoich uczuciach i obawach. Otwarta komunikacja może pomóc zrozumieć, co doprowadziło do tej sytuacji.

3. **Wsparcie społeczne:** Szukaj wsparcia wśród przyjaciół, rodziny lub specjalistów. Rozmowa z kimś może pomóc w zrozumieniu sytuacji i znalezieniu perspektywy.

4. **Samorozwój:** Skup się na swoim samorozwoju i zdrowiu psychicznym. Terapia indywidualna może być pomocna w radzeniu sobie z trudnościami i zrozumieniu siebie.

5. **Rozważ mediację rodzinną:** Jeśli jest taka możliwość, rozważ skorzystanie z mediacji rodziny. Profesjonalny mediator może pomóc w konstruktywnym rozwiązaniu problemów.

6. **Dbaj o dzieci:** Staraj się zachować spokój i troszcz się o dobrostan dzieci w tej trudnej sytuacji.

Ważne jest, abyś pamiętała, że nie jesteś winna sytuacji, w jakiej się znalazłaś. Każdy związek to wspólna odpowiedzialność obu partnerów. Jeśli sytuacja jest zbyt trudna, rozważ skorzystanie z pomocy terapeuty, który pomoże Ci przetrwać ten trudny czas i podjąć zdrowe decyzje dla siebie i dzieci.