Od jakiegoś czasu nie widzę sensu życia. Z ambitnego chłopaka, zmieniłem się na osobę, której jest w

Od jakiegoś czasu nie widzę sensu życia. Z ambitnego chłopaka, zmieniłem się na osobę, której jest wszystko jedno. Praktycznie nie wychodzę z domu. Czytam książki, eksploruję internet. Aktualnie poszerzam wiedzę z zakresu duchowości, co być może chociaż trochę mi pomaga? w sumie sam nie wiem. Nie popełniłem samobójstwa chyba tylko dlatego, że uważam iż jest to skrajne tchórzostwo. Kiedyś usłyszałem stwierdzenie, że mam zamrożoną część emocji, ze względu na traumatyczne dzieciństwo, ale się z tym nie zgodzę z tego względu, że je odczuwawm. Po prostu nie dzielę się z nimi. Już nie mam pojęcia co mam robić. Dodać na koniec mogę, że mam masę pomysłów, które przychodzą mi ot tak, co jest problemem, z tego względu, że zanim jakiś projekt ukończę, to go porzucam i biorę się za kolejny, przez co ani razu nie ujrzałem realnych efektów mojej pracy. Zawaliłem również studia przez idiotyczny błąd - spóźniłem się z oddaniem sprawozdania z praktyk studenckich. Celowo. Nie potrafię utrzymać dłużej relacji z innym człowiekiem. Zazwyczaj szybko się kończą, zazwyczaj z mojej winy. W nocy przynajmniej 2 razy się budzę. Mam tak od wielu lat. Mimo że uchodzę za osobę chłodną, to w wielu aspektach blokuje mnie strach przed porażką. Do psychologa boję się pójść, z racji tego, że mieszkam w małej miejscowości oraz bym musiał powiedzieć o tym swojej mamie.