Od pół roku zażywam antydepresanty, ponieważ stwierdzono u mnie epizody depresyjne. Objawy nie były

Od pół roku zażywam antydepresanty, ponieważ stwierdzono u mnie epizody depresyjne. Objawy nie były zbyt nasilone, ponieważ nigdy się nie okaleczałam, ani nigdy nie próbowałam się zabić. Pierwsze 3 miesiące przyjmowania leków były w porządku. Czułam dużą poprawę w swoim psychicznym samopoczuciu. Stałam się mniej aspołeczna i przez większość czasu miałam dobry humor. Od trzech ostatnich miesięcy czuję się gorzej i mam wrażenie, że znów wracam do punktu wyjścia. Ciągle towarzyszy mi poczucie smutku, bezsilności i beznadziejności. Nic mnie nie cieszy. Myślałam, że skoro moje epizody nie są aż tak nasilone, to same leki powinny pomóc. Czy istnieje szansa, że zostałam źle zdiagnozowana przez psychiatrę, a moje samopoczucie wynika bardziej z mojego charakteru, bo po prostu tak już mogę mieć, że jestem zgorzkniała i bez życia? Ogólnie mam tak od lat. Może niepotrzebnie przyjmuje leki?