Od porodu drugiego dziecka (1,5 roku temu) mam ogromne problemy z zachowaniem spokoju i cierpliwości
4
odpowiedzi
Od porodu drugiego dziecka (1,5 roku temu) mam ogromne problemy z zachowaniem spokoju i cierpliwości. Mam w sobie ogromne pokłady agresji, które boję się że wyleją się na dzieci. Już nie kontroluje słów i krzyków a boję się że będzie gorszej. Po fakcie zalewam się ryczem i poczuciem winy. Tak matka nie robi, to nie jest normalne. Nikomu o tym nie mówię bo nikt nie rozumie mnie i mojej sytuacji. Sama jej nie rozumiem. Co robić, gdzie się zgłosić?
Witam, zalecałbym konsultację z psychologiem, który przeprowadzi z Panią szczegółowy wywiad i wtedy będzie mógł udzielić Pani konkretnej pomocy. Trzymam za Panią kciuki! Pozdrawiam.
Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online
Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.
Pokaż specjalistów Jak to działa?
Dzień dobry.
"tak matka nie robi, to nie jest normalne" - to jakieś przekonanie, niekoniecznie prawdziwe.
Faktem są pokłady agresji, które widzi Pani u siebie, a jednocześnie boi się Pani o swoje dzieci.
Jak zatem bezpiecznie je wyrazić?
Czy ma Pani wsparcie w jakiejś innej dorosłej osobie, okazję odpocząć od dzieci ?
Czy ma Pani swoje sposoby na radzenie sobie ze złością, która będzie się pojawiać teraz i na następnych etapach wychowania dzieci ?
Czy ma Pani w sobie przekonanie, że powinna być idealną matką?
Bardzo pomocne byłyby sesje z psychoterapeutą, co gorąco Pani polecam i życzę wszystkiego dobrego dla Pani i dzieci !
"tak matka nie robi, to nie jest normalne" - to jakieś przekonanie, niekoniecznie prawdziwe.
Faktem są pokłady agresji, które widzi Pani u siebie, a jednocześnie boi się Pani o swoje dzieci.
Jak zatem bezpiecznie je wyrazić?
Czy ma Pani wsparcie w jakiejś innej dorosłej osobie, okazję odpocząć od dzieci ?
Czy ma Pani swoje sposoby na radzenie sobie ze złością, która będzie się pojawiać teraz i na następnych etapach wychowania dzieci ?
Czy ma Pani w sobie przekonanie, że powinna być idealną matką?
Bardzo pomocne byłyby sesje z psychoterapeutą, co gorąco Pani polecam i życzę wszystkiego dobrego dla Pani i dzieci !
Specjalizuję się w pracy z emocjami i sama jestem matką trójki dzieci. Czas, który Pani przeżywa, nie jest łatwym czasem. Dlatego dobrze jest popracować z radzeniem sobie z emocjami i dodatkowo wzmocnić terapię analizą egzystencjalną, która pozwoli na nowo odkryć sens i pasję w życiu. Zapraszam na sesje stacjonarne w Szczecinie i on-line na Skypie. Życzę Pani dużo cierpliwości i radości.
Pierwsze lata życia dziecka to dla każdej matki czas pełen wyzwań, nic więc dziwnego, że w pewnych sytuacjach pojawia się u Pani frustracja czy też złość - to jest zupełnie normalne. Ważne jest, by sobie z tymi emocjami w odpowiedni sposób poradzić. Zachęcam Panią do udania się na konsultację do psychoterapeuty, który specjalizuje się w pracy z tzw. "trudnymi" emocjami. Polecam również zajęcia Treningu Zastępowania Agresji, które uczą tego jak kontrolować złość oraz zastępować działania niepożądane umiejętnościami prospołecznymi.
Eksperci
Podobne pytania
- Jestem w związku od 7 lat z cudowna kobieta. Od 1,5 roku jest tez z nami nasz syn, którego kochamy nad życie. W trakcie ciązy, zona nakryla mnie na zdradzie, nie jednej. Oszukiwalem zone i szukalem szybkich przyjemnosci co konczylo sie spotkaniami z prostytutkami. Przez ostatni czas staraliśmy sie naprawić…
- Mam 30 lat. Jestem mamą i żoną. I jest ze mną coraz gorzej. Nie potrafię cieszy się życiem. Mam coraz częściej załamania nerwowe gdzie przechodzi mi przez z myśl odebranie sobie życia. Nie umiem się już przed tym bronić. Moja samoocena spadła na samo dno. Mój mąż to dobry facet ale nie mam w nim żadnego…
- Bylem zakochany ale zawiodłem staralem sie kilka miesięcy i nic z tego kiedy doroslem do calej sytuacji odpuściłem przestalem pisać dzwonin Ona tylko dzwoni jak cos potrzebuję wspomnienia wracają i boli
- Mam 33 lata a czasem zachowuje się jak dziecko, jestem nieodpowiedzialny, często okłamuję wszystkich w około, czekam aż problemy same się rozwiążą. Mam już dość takiego życia, czy jest ktoś w stanie mi pomóc?
- Mam 38 lat I zaczynam sadzic ze jestem niedojrzala emocjonalnie. Cale zycie szukam aprobaty w ludziach ktorzy beda mnie zapewniac ze jestem wartosciowa osoba. Nie wierze w siebie, uwazam ze jestem gorsza od innych I malo zdolna. Czesto czuje sie beznadziejnie I nie widze sensu w robieniu czegokolwiek.…
- Mam faceta który jest mamisynkiem.To wyszło z czasem. On nie może się od niej uwolnić ma 46 lał i jest w pierwszym związku. Matka robi wszystko żeby nas rozdzielic. On raz jest z nią raz ze mną. Mam straszny metalik w głowie nienawidzę jej. Mam straszne mysli
- Nie do konca wiem do kogo mam sie zwrocic, mam taki problem. czasem mysle,ze jestem znerwicowana, ale bardzo czesto wybucham krzykiem,zdaza sie ze dopuszczam sie rekoczynow. Traktuje takie sytuacje jako normalne i po chwili calkowicie o nich zapominam i udaje ze nic sie nie stalo niestety moi bliscy…
- Mam 33 lata kobietę o 10 lat starsza która jest o mnie strasznie zazdrosna i przez to się ciągle klucimy poznała moich znajomych i cały czas jej powtarzam że niema i nie bd innej kobiety nawet niemam z innymi kontaktu specjalnie dla niej ale nadal są klutnie moim zdaniem to chora zazdrosc i chcieli byśmy…
- Witam od ostatniego czasu borykam się z pewnym problemem sfery psychicznej, wydaje mi się że każda rozmowa, każdy szept jest rozmową o mnie w pewnych momentach nawet słyszę wyraźnie poszczególne słowa na mój temat, wiem że jest to nie prawdziwe lecz odczuwam straszny dyskomfort z tym związany Bardzo…
- Mam 30 lat nie dawno rozstałem się z kobietą mojego życia mija miesiąc od zerwania związku i od tej pory nie mogę spać dostałem jakieś dziwne lęki. Co to może oznaczać......
Masz pytania?
Nasi lekarze i specjaliści odpowiedzieli na 25 pytań dotyczących usługi: zaburzenia emocjonalne
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.