Od roku dostaję regularnego płaczu, czuję się zagubiona, męczą mnie natrętne negatywne myśli przez c
3
odpowiedzi
Od roku dostaję regularnego płaczu, czuję się zagubiona, męczą mnie natrętne negatywne myśli przez co nastrój mi spada i czuje ze nikt mnie nie rozumie, nie lubi i nie pasuję do otoczenia. Nie mam ani żadnych znajomych ani przyjaciół co mnie w dużej mierze sprowadziło do takiego stanu i bardzo mnie dobija ze nie mogę na nikogo liczyć, nie mam takiej osoby której mogę się wygadać. Od lipca u mnie się ten stan nasilił, nie potrafię się zmusić do rzeczy które są dla mnie ważne i decydują o mojej przyszłości bo całymi dniami mam zly nastrój, często płaczę, męczą mnie myśli i czasami mam myśli samobójcze ze gdyby mnie nie było na tym swiecie to ludzie by ode mnie odpoczęli i nie raniłabym ich wtedy.Czesto mam nawet takie dni gdzie z łózka prawie nie wstaje, jedynie wtedy gdy ide cos zjesc albo gdy ide do toalety a tak to caly czas mogę leżeć.Nie potrafię nawet przyjąść najdrobniejszej krytyki na swój temat bo od razu płaczę i dostaję ataku paniki, nie mogę się opanować i cale rece mi sie trzesą i czuje jakby mnie ktos za szyję trzymal bo mnie tak przełyk boli wtedy i już nie znoszę tej osoby ktora mnie skrytykowala, w myślach ją wyzywam i potrafię o tej sytuacji myśleć przez kilka dni, boje sie ze znowu ktos mnie oceni.Choruje na fobie spoleczną, boje sie oceny innych ludzi i z jednej strony chce kogos poznać i mieć tą przyjaciółkę a z drugiej strony sie boje przed oceną, cala sie wtedy poce, nie patrze sie nikomu w oczy i mam lęki i stresy.Nie ufam też za bardzo ludziom, sądzę ze mało jest obcych osób na których można liczyć.
Dzień dobry, po przeczytaniu zamieszczonej wypowiedzi mam poczucie, że na dzień dzisiejszy odczuwane emocje, natrętne myśli powodują znaczny dyskomfort oraz bardzo utrudniają funkcjonowanie. Moim zdaniem warto pozwolić sobie pomóc aby poczuć się lepiej. Jest to możliwe. Zachęcam do kontaktu ze specjalistą: lekarzem psychiatrą / psychologiem/ psychoterapeutą. Szczera, bezpieczna rozmowa pozwoli na poruszenie kwestii, które na ten moment stanowią nadmierne obciążenie uzyskanie dodatkowej perspektywy, rozpoznanie pewnych, powtarzalnych schematów oraz dopasowanie właściwych rozwiązań. Pozdrawiam serdecznie Agnieszka Chojnacka
Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online
Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.
Pokaż specjalistów Jak to działa?
Zachęcam do kontaktu z psychiatrą lub psychologiem/psychoterapeutą.
Pozdrawiam,
Agnieszka Musiel
Pozdrawiam,
Agnieszka Musiel
Przede wszystkim dziękuję za zaufanie, które pokazuje Pani odważne podejście do swoich emocji i trudnych przeżyć. To, co Pani opisuje, świadczy o głębokim poczuciu izolacji, spadkach nastroju i natrętnych negatywnych myślach, które mogą mocno wpływać na codzienne funkcjonowanie. Tego typu objawy – szczególnie utrzymujący się smutek, poczucie beznadziei, wycofanie się z aktywności i trudności w nawiązywaniu relacji – mogą świadczyć o potrzebie wsparcia terapeutycznego.
Warto podkreślić, że izolacja społeczna i niska samoocena, która nasila obawy przed krytyką i utrudnia zaufanie innym, mogą mieć swoje korzenie w wcześniejszych doświadczeniach lub w osobowościowych mechanizmach obronnych. Fobia społeczna, o której Pani wspomina, często zwiększa takie poczucie zagubienia i lęk przed oceną, ale jest stanem, nad którym można pracować, stopniowo zwiększając odporność na krytykę i poczucie komfortu w relacjach.
Kilka kroków, które mogłyby Pani pomóc:
Terapia – Zarówno terapia indywidualna, jak i grupowa (np. grupy wsparcia dla osób z fobią społeczną) może być bardzo pomocna. W terapii poznawczo-behawioralnej (CBT) można pracować nad automatycznymi negatywnymi myślami, budowaniem pewności siebie i technikami zarządzania lękiem w sytuacjach społecznych.
Małe kroki w kierunku budowania relacji – Znalezienie choćby jednej przestrzeni, gdzie można czuć się bezpiecznie, może stopniowo łamać lęk przed oceną. Może to być rozmowa online, gdzie poczuje się Pani anonimowo i bezpiecznie, lub hobby, które pozwoli nawiązywać kontakt w neutralny sposób, bez presji.
Praca nad akceptacją emocji – Pani reakcje na krytykę są bardzo intensywne, a ataki paniki i płacz są tu typowymi reakcjami obronnymi. W pracy z terapeutą można nauczyć się rozpoznawania i akceptacji tych emocji, co z czasem może prowadzić do ich osłabienia.
Wsparcie w nagłych kryzysach – Jeśli pojawiają się myśli samobójcze, warto poszukać natychmiastowego wsparcia w postaci linii pomocowych, bliskich osób lub profesjonalistów. W sytuacjach kryzysowych pomoc i rozmowa mogą być nieocenione.
Proszę pamiętać, że Pani obecne myśli i lęki, choć bardzo trudne, nie definiują Pani wartości jako osoby. Krocząc małymi krokami ku większemu zrozumieniu i akceptacji samej siebie, zacznie Pani powoli budować bardziej stabilne relacje i większe poczucie bezpieczeństwa we własnym świecie.
Wciąż szukasz odpowiedzi? Zadaj nowe pytanie
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.