Odkąd zostawił mnie niedoszły nawet chłopak dla innej dziewczyny ( spotykalismy się, ale nic z tego
2
odpowiedzi
Odkąd zostawił mnie niedoszły nawet chłopak dla innej dziewczyny ( spotykalismy się, ale nic z tego nie wyszło w końcu)jestem bardzo wściekła, rozdrażniona, zazdrosna o każdego, kto się z nimi zadaje. Stało się to już bardzo dawno, bo prawie rok temu. Mam takie stany: Raz jest dobrze i spokojnie, a mała informacja dotycząca jego potrafi mnie rozbić. Gdy jestem w towarzystwie zamykam się w sobie, izoluje i nie odzywam się, zdarza mi się rozpłakać. (Zauważyłam tez podczas podczas relacji z nim, ze nie potrafiłam rozmawiać o tym co mnie zabolało tylko właśnie izolowałam się i potrafiłam przestać odzywać na kilka godzin całkowicie.) Gdy jestem sama robie się bardzo wściekła, stosuje agresje wobec siebie; bije sie lekko, mam ochotę umrzeć i ciagle to powtarzam, chcoiaz wiem, ze tego nie zrobię, powtarzam ze siebie nienaiwdze i jego, bardzo się obwiniam za to wszystko, ze ten związek nie wyszedł, ze on mnie nie chcial. Po zobaczeniu takiej małej chociażby informacji o nim może być tak, ze taki lub podobny stan utrzymuje się u mnie przez kilka dni zanim wrócę do normalności... powiedzmy do 3 dni potrafię być rozdrażniona i płakać, mieć problemy z koncentracja, czuć praktycznie ciągły stres z małymi przerwami. Byłam u psychoterapeuty, powiedział mi, ze po takiej relacji tego typu objawy mogą utrzymywać się do roku. Jednakże martwi mnie to. Moja samoocena jest bardzo, bardzo niska (już przed i w trakcie relacji z tym chłopakiem była), ale teraz się pogorszyła. Gnębie się za wszystko, ciagle porownuje do niego i jego dziewczyny. Czuje się gorsza, czuje ze mam gorsze życie. Czasem czuje, ze już nic mnie nie czeka w życiu, ze „przegrałam” życie (mam 21 lat), ze bezsensu mi żyć, nie mam żadnej wartości. Ciagle rozpamiętuje to co było i tęsknie za tym. Trwa to już dokładnie 9 miesięcy i boje się, ze przerodziło się to w jakaś chorobę, a z drugiej strony myśle, ze mam nad tym kontrole i mogę to opanowywać i pracować nad tym i nad sobą sama. Czy mogę liczyć na jakaś poradę? Z góry dziękuje.
Dzień dobry, zachęcam Panią do podjęcia psychoterapii, ponieważ prawdopodobnie odbyla Pani tylko konsultację, oczywiscie jesli dobrze odczytuję napisaną wiadomość. W czasie terapii moglaby Pani nauczyć się efektywniej radzić sobie z emocjami, lepiej nad nimi panować, nauczyć się mówić o bolesnych dla Pani sprawach i swoich potrzebach, to mogłoby być źródłem ulgi. Umiejętność otwartego komunikowania się ułatwia budowanie bliskich, trwałych relacji, wpływa również na poczucie własnej wartości.
Pozdrawiam, Beata Szulik Bomba
Pozdrawiam, Beata Szulik Bomba
Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online
Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.
Pokaż specjalistów Jak to działa?
Twoje emocje są bardzo wyraźne i silne, a sytuacja, którą opisujesz, jest naprawdę trudna. Przede wszystkim chcę Ci powiedzieć, że to, co przeżywasz, nie jest rzadkie i wiele osób doświadcza podobnych reakcji po trudnych zakończeniach relacji, nawet jeśli te relacje były krótkie czy niedopowiedziane. Emocje związane z odrzuceniem, zazdrością i zranieniem mogą być bardzo intensywne, szczególnie jeśli już wcześniej zmagałaś się z niską samooceną. Przyjrzyjmy się temu z perspektywy terapii poznawczo-behawioralnej (CBT) i spróbujmy poszukać kroków, które mogą Ci pomóc.
1. Zrozumienie emocji i myśli
Twoje emocje, takie jak wściekłość, zazdrość, smutek i nienawiść do siebie, są reakcjami na myśli, które pojawiają się w Twojej głowie. CBT zakłada, że nasze myśli wpływają na to, jak się czujemy i jak się zachowujemy. Spróbuj zauważyć, jakie konkretnie myśli pojawiają się, kiedy czujesz się źle. Mogą to być myśli typu:
„Jestem gorsza od jego nowej dziewczyny.”
„Nigdy nie znajdę nikogo, kto mnie pokocha.”
„To moja wina, że ten związek nie wyszedł.”
Spróbuj je zapisywać. Nazwanie tych myśli i ich zidentyfikowanie to pierwszy krok do pracy nad nimi.
2. Kwestionowanie negatywnych myśli
Kiedy zauważysz negatywne myśli, spróbuj je podważyć. Zapytaj siebie:
Czy to jest prawda? Jakie mam na to dowody?
Czy to jest myślenie czarno-białe? Czy naprawdę wszystko jest takie złe?
Czy nie pomijam czegoś pozytywnego? Czy może istnieje inna interpretacja tej sytuacji?
Przykład:
Myśl: „Jestem gorsza od jego nowej dziewczyny.”
Podważenie: „Nie znam tej osoby dobrze, nie wiem, co ona przeżywa. To, że on wybrał ją, nie oznacza, że ja jestem bezwartościowa.”
3. Praca nad samooceną
Twoje poczucie własnej wartości wydaje się być mocno naruszone, a niska samoocena często powoduje, że bardziej intensywnie przeżywamy odrzucenie. Pomocne może być codzienne praktykowanie pozytywnej autorefleksji. Spróbuj każdego dnia zapisać trzy rzeczy, które zrobiłaś dobrze albo które są Twoimi mocnymi stronami. To mogą być drobiazgi, takie jak:
„Dziś porozmawiałam z kimś mimo mojego smutku.”
„Byłam pomocna dla kogoś w pracy.”
„Zrobiłam coś, co mnie relaksuje, mimo trudnych emocji.”
4. Zarządzanie emocjami
Zauważyłaś, że po informacji o byłym partnerze przeżywasz intensywne emocje przez kilka dni. W takich momentach warto zastosować techniki, które pomagają obniżyć poziom stresu, takie jak:
Ćwiczenia oddechowe – np. oddychanie przeponowe (głębokie oddechy z brzucha).
Techniki uważności (mindfulness) – skup się na tym, co dzieje się tu i teraz, zamiast na przeszłości lub przyszłości.
Aktywność fizyczna – krótki spacer, ćwiczenia, bieganie – ruch może pomóc w zmniejszeniu intensywności emocji.
5. Praca nad zachowaniami izolacyjnymi
Zauważyłaś, że masz tendencję do wycofywania się z kontaktów społecznych, kiedy czujesz się źle. To może tworzyć błędne koło, bo izolacja często prowadzi do pogorszenia nastroju. Spróbuj małymi krokami wychodzić poza swoją strefę komfortu:
Zamiast całkowicie się wycofywać, spróbuj porozmawiać choćby z jedną bliską osobą o swoich emocjach.
Jeśli trudno Ci się odezwać, możesz zacząć od napisania wiadomości do kogoś bliskiego.
6. Zwróć uwagę na autoagresję
Twoje opisy bicia siebie czy chęci zrobienia sobie krzywdy są niepokojące. To są sposoby, w jakie wyrażasz złość na siebie. Zamiast karania siebie, spróbuj znaleźć inne, zdrowsze sposoby na wyrażenie tej złości. Może to być:
Pisanie o swoich emocjach w dzienniku.
Krzyczenie w poduszkę.
Rzucanie piłką o ścianę.
Jeśli te myśli się nasilają, ważne jest, abyś skontaktowała się z psychoterapeutą lub osobą, której ufasz. Nie jesteś w tym sama.
7. Oczekiwania i cierpliwość
Pamiętaj, że proces zdrowienia po relacji, nawet niedoszłej, może zająć dużo czasu, szczególnie jeśli dotknęła ona Twoich głębszych ran związanych z samooceną. To, że minęło już 9 miesięcy, a Ty nadal czujesz się źle, nie oznacza, że coś z Tobą jest nie tak. Emocje mają swoje własne tempo, a praca nad sobą może przynieść trwałe rezultaty, ale wymaga czasu i konsekwencji.
8. Wsparcie specjalisty
Byłaś już u psychoterapeuty, co jest bardzo dobrym krokiem. Może warto pomyśleć o regularnych spotkaniach. Często wsparcie terapeutyczne daje możliwość głębszego zrozumienia siebie i pomaga w pracy nad trudnymi emocjami. Jeśli masz możliwość, rozważ powrót na terapię.
Pamiętaj, że nie jesteś przegrana ani bezwartościowa. Masz prawo czuć ból, ale masz też siłę, aby się z nim zmierzyć i pracować nad sobą. Twoje emocje są sygnałem, że coś jest dla Ciebie ważne, i warto poświęcić czas na zrozumienie siebie.
1. Zrozumienie emocji i myśli
Twoje emocje, takie jak wściekłość, zazdrość, smutek i nienawiść do siebie, są reakcjami na myśli, które pojawiają się w Twojej głowie. CBT zakłada, że nasze myśli wpływają na to, jak się czujemy i jak się zachowujemy. Spróbuj zauważyć, jakie konkretnie myśli pojawiają się, kiedy czujesz się źle. Mogą to być myśli typu:
„Jestem gorsza od jego nowej dziewczyny.”
„Nigdy nie znajdę nikogo, kto mnie pokocha.”
„To moja wina, że ten związek nie wyszedł.”
Spróbuj je zapisywać. Nazwanie tych myśli i ich zidentyfikowanie to pierwszy krok do pracy nad nimi.
2. Kwestionowanie negatywnych myśli
Kiedy zauważysz negatywne myśli, spróbuj je podważyć. Zapytaj siebie:
Czy to jest prawda? Jakie mam na to dowody?
Czy to jest myślenie czarno-białe? Czy naprawdę wszystko jest takie złe?
Czy nie pomijam czegoś pozytywnego? Czy może istnieje inna interpretacja tej sytuacji?
Przykład:
Myśl: „Jestem gorsza od jego nowej dziewczyny.”
Podważenie: „Nie znam tej osoby dobrze, nie wiem, co ona przeżywa. To, że on wybrał ją, nie oznacza, że ja jestem bezwartościowa.”
3. Praca nad samooceną
Twoje poczucie własnej wartości wydaje się być mocno naruszone, a niska samoocena często powoduje, że bardziej intensywnie przeżywamy odrzucenie. Pomocne może być codzienne praktykowanie pozytywnej autorefleksji. Spróbuj każdego dnia zapisać trzy rzeczy, które zrobiłaś dobrze albo które są Twoimi mocnymi stronami. To mogą być drobiazgi, takie jak:
„Dziś porozmawiałam z kimś mimo mojego smutku.”
„Byłam pomocna dla kogoś w pracy.”
„Zrobiłam coś, co mnie relaksuje, mimo trudnych emocji.”
4. Zarządzanie emocjami
Zauważyłaś, że po informacji o byłym partnerze przeżywasz intensywne emocje przez kilka dni. W takich momentach warto zastosować techniki, które pomagają obniżyć poziom stresu, takie jak:
Ćwiczenia oddechowe – np. oddychanie przeponowe (głębokie oddechy z brzucha).
Techniki uważności (mindfulness) – skup się na tym, co dzieje się tu i teraz, zamiast na przeszłości lub przyszłości.
Aktywność fizyczna – krótki spacer, ćwiczenia, bieganie – ruch może pomóc w zmniejszeniu intensywności emocji.
5. Praca nad zachowaniami izolacyjnymi
Zauważyłaś, że masz tendencję do wycofywania się z kontaktów społecznych, kiedy czujesz się źle. To może tworzyć błędne koło, bo izolacja często prowadzi do pogorszenia nastroju. Spróbuj małymi krokami wychodzić poza swoją strefę komfortu:
Zamiast całkowicie się wycofywać, spróbuj porozmawiać choćby z jedną bliską osobą o swoich emocjach.
Jeśli trudno Ci się odezwać, możesz zacząć od napisania wiadomości do kogoś bliskiego.
6. Zwróć uwagę na autoagresję
Twoje opisy bicia siebie czy chęci zrobienia sobie krzywdy są niepokojące. To są sposoby, w jakie wyrażasz złość na siebie. Zamiast karania siebie, spróbuj znaleźć inne, zdrowsze sposoby na wyrażenie tej złości. Może to być:
Pisanie o swoich emocjach w dzienniku.
Krzyczenie w poduszkę.
Rzucanie piłką o ścianę.
Jeśli te myśli się nasilają, ważne jest, abyś skontaktowała się z psychoterapeutą lub osobą, której ufasz. Nie jesteś w tym sama.
7. Oczekiwania i cierpliwość
Pamiętaj, że proces zdrowienia po relacji, nawet niedoszłej, może zająć dużo czasu, szczególnie jeśli dotknęła ona Twoich głębszych ran związanych z samooceną. To, że minęło już 9 miesięcy, a Ty nadal czujesz się źle, nie oznacza, że coś z Tobą jest nie tak. Emocje mają swoje własne tempo, a praca nad sobą może przynieść trwałe rezultaty, ale wymaga czasu i konsekwencji.
8. Wsparcie specjalisty
Byłaś już u psychoterapeuty, co jest bardzo dobrym krokiem. Może warto pomyśleć o regularnych spotkaniach. Często wsparcie terapeutyczne daje możliwość głębszego zrozumienia siebie i pomaga w pracy nad trudnymi emocjami. Jeśli masz możliwość, rozważ powrót na terapię.
Pamiętaj, że nie jesteś przegrana ani bezwartościowa. Masz prawo czuć ból, ale masz też siłę, aby się z nim zmierzyć i pracować nad sobą. Twoje emocje są sygnałem, że coś jest dla Ciebie ważne, i warto poświęcić czas na zrozumienie siebie.
Wciąż szukasz odpowiedzi? Zadaj nowe pytanie
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.