Ogromne uczucie stresu. Od czasów technikum cierpię na ogromny stres, który wręcz zabrania mi normal

Dzień dobry. Z opisu wynika, że przeżywa Pan lęk w sposób nadmiarowy (zaburzenie lękowe), który negatywnie wpływa na prawidłowe funkcjonowanie. Jest to dla Pana na pewno bardzo trudne doświadczać takich przepełnionych lękiem sytuacji, szczególnie, że objawy fizjologiczne są bardzo wyraziste i dotkliwe. Ujawnianie się stresu/lęku w sytuacjach okołoszkolnych daje dodatkowo podstawę do wnioskowania, że Pana problemy są również związane z lękiem społecznym (fobią społeczną). Długotrwałe doświadczanie lęku prowadzi do obniżenia nastroju związanego z brakiem uczucia sprawczości w sytuacjach stresowych i w konsekwencji obniżeniem poczucia własnej wartości (zakładam, że stąd wzięły się myśli samobójcze). Dobrym pomysłem będzie udanie się na terapię w nurcie poznawczo-behawioralnym (b. wysoka skuteczność leczenia zaburzeń lękowych). Pozdrawiam i życzę wszystkiego dobrego:)

Dzień dobry,
problem, który Pana dotknął z całą pewnością wymaga podjęcia działania. Nawet jeśli pomimo ta silnych dolegliwości będzie Pan w stanie realizować obowiązki edukacyjne, czy pracownicze, zakładam, że trudno w takim stanie mówić o radości czerpanej z życia.
W pierwszej kolejności powinien Pan odpowiedzieć sobie na pytanie, jak bardzo opisany problem obecnie utrudnia Panu funkcjonowanie i jak duże zagrożenia się z nim wiążą: np. niezdane egzaminy, utrata pracy, izolacja społeczna. Jeśli ograniczenia i wynikające z nich zagrożenia są rzeczywiści duże, warto w pierwszej kolejności udać się do psychiatry i rozpocząć farmakoterapię, która może przynieść stosunkowo szybką poprawę Pana stanu.
Skoro jednak problem towarzyszy Panu od technikum, a obecnie jest Pan na studiach, wnioskuję, że trwa on już kilka lat. W tej sytuacji może się okazać, że nie jest on na tyle głęboko zakorzeniony, że sama farmakoterapia nie wystarczy. Początek w wieku lat nastu może (choć nie musi) świadczyć o powiązaniu przeżywanych dolegliwości z lękiem społecznym, problemami z samooceną lub (co niestety częste w naszych czasach również u uczniów i studentów) o przywiązywaniu zbyt wielkiej wagi do osiągnięć szkolnych lub zawodowych. Oczywiście może być też związany z trudnościami w relacjach rodzinnych i sięgać głębiej w Pana historię niż czas, w którym pojawiły się pierwsze dolegliwości. Trudno jednak o jednoznaczne wnioski na podstawie tak krótkiego opisu.
Z punktu widzenia psychologa-terapeuty, jeśli tylko objawy nie są tak nasilone, że nie może Pan uczestniczyć w terapii oraz nie utrudniają codziennego funkcjonowania na tyle, żeby prowadziło to do powstawania dużych trudności życiowych powiększających sumę lęku w Pana życiu, często wygodniej jest prowadzić terapię bez farmakoterapii. Proszę jednak pamiętać, że w całym procesie leczenia (zarówno farmakologicznego jak i w przypadku psychoterapii) chodzi o Pana dobro. Dlatego, jeśli Pana sytuacja tego wymaga, bez względu na ewentualną konieczność podjęcia psychoterapii proszę się nie wahać i skorzystać z pomocy psychiatry. W naszym kraju niestety wizyta u psychiatry (znacznie bardziej niż u psychologa) jest odbierana jako stygmatyzująca. Proszę mi jednak wierzyć, znam wielu ludzi, którzy błogosławią ten dzień, w którym przełamali swoje opory i skorzystali z jego porady.

Sytuacja, którą opisujesz stanowi dla Ciebie znaczny dyskomfort. Zalecam jak najszybciej udać się do specjalistów. Najlepsze wyniki daje leczenie farmakologiczne (jeżeli jest wskazane) i psychoterapia. Polecam nurt poznawczo-behawioralny. Zaangażowanie pacjenta i psychoterapeuty oraz współpraca z psychiatrą według badań stanowi jedną z najskuteczniejszych metod leczenia.

Opisane przez Pana dolegliwości mogą wskazywać na występowanie objawów psychosomatycznych- przeżywanie długotrwałego stresu i lęku często wiąże się z reakcjami cielesnymi. Zachęcam do konsultacji u lekarza psychiatry oraz do rozpoczęcia psychoterapii. Przy wyborze psychoterapeuty warto zwrócić uwagę na to, czy terapeuta ma certyfikat lub jest w trakcie certyfikacji czy też szkoły psychoterapii, oraz czy poddaje się superwizji. W psychoterapii wyróżniamy wiele nurtów m.in. psychodynamiczny, humanistyczny, poznawczo-behawioralny, systemowy. Wyboru nurtu można dokonać np. czytając o założeniach danych podejść i rozpoznając do jakiego sposobu myślenia o człowieku bądź do jakich metod jest nam najbliżej. Serdecznie pozdrawiam i życzę powodzenia w korzystaniu z wsparcia specjalistów.

Witam, widzę, że sytuacja jest dość trudna. Zachęcam do kontaktu ze specjalistą, aby szerzej omówić ten problem. Pojawiają się objawy psychosomatyczne.
Pozdrawiam serdecznie

Dzień dobry Panu. W sytuacji zaburzeń lękowych warto udać się na terapię poznawczo behawioralną - posiada udokumentowaną, wysoką skuteczność w tym obszarze. Terapeuta, po wnikliwym wywiadzie z pewnością dobierze dla Pana odpowiednie ćwiczenia, które wesprą Pana w funkcjonowaniu w codziennych sytuacjach. Dodatkowo z tego, co Pan opisuje istnieje ryzyko fobii społecznej - sytuacje związane z interakcją z innymi ludźmi wywołują u Pana nadmiarowy stres. W obu przypadkach dobrym wyborem będzie nurt poznawczo-behawioralny. Pozdrawiam serdecznie, trzymam kciuki za proces powrotu do zdrowia. Ewa Wojtowicz, psycholog.

Dzień dobry, stres w życiu codziennym może wpływać negatywnie na funkcjonowanie w różnych obszarach. Ważne, żeby pamiętać o tym, że są specjaliści, którzy znają mechanizmy jego działania i może Pan liczyć na ich wsparcie. W tym przypadku zarówno psycholog, jak i psychoterapeuta mogą być osobami, które będą towarzyszyć w procesie zmiany i wypracowania strategii radzenia sobie z nim.

Opisuje Pan bardzo konkretne cierpienie i objawy, które właściwie uniemożliwiają swobodne poruszanie się po życiu i świecie. Somatyczne objawy lęku i towarzyszące im cierpienie psychiczne, można i warto leczyć. Warto skorzystać ze wsparcia terapeutycznego, by poznać źródło lęku i ukoić je u podstaw. Pozdrawiam serdecznie i życzę wszystkiego dobrego.

Witam serdecznie, z Pana opisu wynika że warto możliwie szybko zgłosić się do lekarza psychiatry jeżeli stres wywołuje tak silne reakcje jak drgawki i myśli samobójcze. Ponadto na pewno warto podjąć psychoterapii ze specjalistą w zakresie lęku, stresu, depresji. Dobrze że szuka Pan pomocy, trzymam za Pana kciuki. Pozdrawiam