Około 7 lat temu zachorowałam na zaburzenia odżywiania i mimo wielu prób wciąż nie potrafię sobie z
4
odpowiedzi
Około 7 lat temu zachorowałam na zaburzenia odżywiania i mimo wielu prób wciąż nie potrafię sobie z tym poradzić. Zachorowałam jako 14 latka, schudłam w dwa miesiące ponad 20 kilo. Byłam wtedy pod opieką psychiatry, przeszłam przez wielu psychologów, z których żaden mi nie pomógł. Z jedną panią pracowałam blisko dwa lata, jednak dało to efekt krótkotrwały, bo niedługo później znów mi się pogorszyło. Po kilku latach zmagań z anoreksją bulimiczną miałam krótki epizod z kompulsywnym objadaniem się, podczas którego przytyłam do monstrualnych rozmiarów i wpadłam w potworną depresję. Całymi dniami leżałam w łóżku, jadłam i płakałam. Później znów udało mi się sporo schudnąć i od tamtej pory tak boję się przytycia, że wymiotuję niemal codziennie, czasem po kilka razy dziennie. Już nie wiem co mam ze sobą zrobić, boję się. Mam myśli samobójcze, nie mam siły już dłużej zmagać się z tym koszmarem. Na terapiach, które do tej pory przeszłam w kółko wałkowany był temat skąd i dlaczego tak jest, ale nie rozumiem, co to ma zmienić? W moim przypadku świadomość tego skąd wzięła się ta choroba absolutnie nic nie daje, bo od 7 lat wciąż tkwię w niej po pas. Także chciałabym się dowiedzieć, jak ja mogę sobie pomóc?
Dzień dobry,
Ma Pani dużą świadomość swojej choroby. Uczestnictwo w terapiach dało Pani wiedzę na temat genezy problemu. Wykonała Pani dużą pracę. Jednak problemy się nie skończyły. Myślę, że warto znaleźć doświadczonego terapeutę zaburzeń odżywiania. Z Pani opisu nie wiem w jakim nurcie terapeutycznym odbyła się praca. Jednak zalecałbym udanie się na terapię, która nastawi się na zmianę przekonań podtrzymujących zaburzenie. Tak jak pisałem, może warto spróbować terapii w innym podejściu z terapeutą mającym doświadczenie i zajmującym się tego typu problemami. Wierzę, że uda się Pani znaleźć taką osobę.
Pozdrawiam
Maciej Misztal
Ma Pani dużą świadomość swojej choroby. Uczestnictwo w terapiach dało Pani wiedzę na temat genezy problemu. Wykonała Pani dużą pracę. Jednak problemy się nie skończyły. Myślę, że warto znaleźć doświadczonego terapeutę zaburzeń odżywiania. Z Pani opisu nie wiem w jakim nurcie terapeutycznym odbyła się praca. Jednak zalecałbym udanie się na terapię, która nastawi się na zmianę przekonań podtrzymujących zaburzenie. Tak jak pisałem, może warto spróbować terapii w innym podejściu z terapeutą mającym doświadczenie i zajmującym się tego typu problemami. Wierzę, że uda się Pani znaleźć taką osobę.
Pozdrawiam
Maciej Misztal
Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online
Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.
Pokaż specjalistów Jak to działa?
Szanowna Pani,
niedawno gościła u nas międzynarodowa specjalistka w zakresie zaburzeń odżywiania - p. Frederike Jacob. Materiał z jej pracy z osobami mierzącymi się z podobnymi zaburzeniami jest imponujący. Warto znaleźć w Polsce specjalistę oferującego jednocześnie: terapię skoncentrowaną na rozwiązaniach i EMDR. To w większym stopniu może odnieść skutek w Pani przypadku.
Z uszanowaniem,
dr Monika Gmurek
niedawno gościła u nas międzynarodowa specjalistka w zakresie zaburzeń odżywiania - p. Frederike Jacob. Materiał z jej pracy z osobami mierzącymi się z podobnymi zaburzeniami jest imponujący. Warto znaleźć w Polsce specjalistę oferującego jednocześnie: terapię skoncentrowaną na rozwiązaniach i EMDR. To w większym stopniu może odnieść skutek w Pani przypadku.
Z uszanowaniem,
dr Monika Gmurek
Dzień dobry. Pisze Pani o wielu trudnych doświadczeniach. Jednocześnie fakt, że próbowała Pani pracy z wieloma specjalistami, świadczy o wysokiej motywacji do uzyskania pomocy - to jest olbrzymi Pani zasób. Motywacja jest podstawą każdej udanej terapii. Czy próbowała Pani psychoterapii poznawczo-behawioralnej? Praca w tym nurcie ma udowodnioną wysoką skuteczność w leczeniu zaburzeń odżywiania. Warto zaznaczyć, że ten rodzaj zaburzeń często zmienia swoją postać, co potwierdzają Pani doświadczenia (anoreksja, objadanie się, prowokowanie wymiotów). Nurt poznawczo-behawioralny oferuje możliwości pracy także w takich sytuacjach, gdy objawy zaburzeń zmieniają się w czasie. Praca nad przyczynami obecnego stanu jest bardzo ważna, równolegle jednak powinna odbywać się praca nad bieżącymi objawami i zachowaniami, które pogarszają Pani stan - zarówno psychiczny, jak i fizyczny. Rozumiem, że po wielu latach zmagań z tym problemem jest Pani ostrożna w obdarzaniu zaufaniem kolejnych specjalistów. Jednakże ważne jest, by w trosce o Pani zdrowie nie poddawać się i próbować do skutku. Trzymam za Panią kciuki i mam nadzieję, że uzyska Pani taką pomoc, jakiej potrzebuje. Pozdrawiam.
Zaburzenia odżywiania są skomplikowanymi zaburzeniami i trudno się z nich wychodzi. Jedną kwestią jest zrozumienie z czego te zaburzenia się wywodzą, a kolejną kwestią jest sposób przeżywania tego, jak również przedefinowanie własnej tożsamości taką w której będzie się Pani dobrze czuła. Pozdrawiam Piotr Włodarczyk
Wciąż szukasz odpowiedzi? Zadaj nowe pytanie
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.