Około tygodnia temu rozpoczęła się przerwa w zwiazku z moją dziewczyną. Mimo planów na wspólne miesz

Około tygodnia temu rozpoczęła się przerwa w zwiazku z moją dziewczyną. Mimo planów na wspólne mieszkanie oraz rocznicowych (jesteśmy ze sobą od prawie dwóch lat i zbliża nam się rocznica w sierpniu) ostatnio często się kłóciliśmy o nawet prozaiczne rzeczy. Dzieląca nas odległość to ok. 170 km, ona jest typem introwertyczki, ja przeciwnie, natomiast różnica wieku między nami to 4 lata. Ostatnio oboje mamy stresujący okres w naszych życiach, choroba mojej mamy, jak i problemy rodzinne u partnerki,ale zawsze byliśmy dla siebie wsparciem. Wg mnie problemem było złamanie równowagi zaangażowania (po około roku bardziej zacząłem się udzielać w naszej relacji). Partnerka wydawała się wycofywać, ostatnio odmówiła spotkania. Dostawałem sprzeczne sygnały, gdyż wydawało mi się, że na naszym wyjeździe (2 tygodnie przed jej checią rozstania) wszystko sobie wyjaśniliśmy i wyznalismy miłość. Tydzień temu zadzwoniła do mnie, wyznając iż jestem cudownym chłopakiem, najlepszym jakiego miała i wie, że błbym dla niej w stanie zrobić wszystko ale ostatnimi czasy nie jest pewna uczuć do mnie, czy to jednak miłość czy przyjaźń, płakała w trakcie tego wyznania. Przez większość czasu układało się nam dobrze, widziałem isłysałem od jej przyjaciółek że jest szczęśliwa, niemniej ostatnie pasmo kłótni i mojego narzucania się najpr. spowodowały odsuniecie się dziewczyny. Zgodziła się na miesiąc przerwy, ale bez obietnicy że do siebie wrócimy. Mimo upłynięcia 8 dni dalej się nie pozbierałem. Chciałbym ją odzyskać. Czy przerwa w tym przypadku jest dobrym rozwiązaniem? Jakie kroki podjąć dalej? Dziękuję za poradę.