Otóż zmagam się z objawami depresji od 2 lat. Apatia, smutek, ciągła senność, chęć przebywania w sam

4 odpowiedzi
Otóż zmagam się z objawami depresji od 2 lat. Apatia, smutek, ciągła senność, chęć przebywania w samotności, częste poczucie winy, napady lęku, częste myśli samobójcze, te uczucia towarzyszą mi codziennie. Jestem osobą niepełnoletnią, mam 15 lat. Moje pytanie brzmi- czy będąc w tak młodym wieku mogę sama, bez wiedzy rodziców umówić się do jakiegoś psychologa, bądź psychoterapeuty na wstępną diagnozę mojego stanu zdrowia? Naprawdę, jestem tak zdesperowana, że mogę pójść sama. Wolałabym, żeby rodzice nie wiedzieli, bo zaczną gadać, że co ja wydziwiam, że przesadzam, histeryzuję, itp. Próbowałam z nimi o tym rozmawiać już nie raz, lecz bez skutku. Pozdrawiam i liczę na szybką i skuteczną odpowiedź.
Proponuję wizytę w Poradni Psychologiczno - Pedagogicznej, gdzie psycholog może ustalić dalsze postępowanie. Niestety do 18-tego roku życia, wszędzie potrzebna jest zgoda rodziców. Warto więc rozpatrzyć, czy w środowisku rodzinnym jest osoba / kuzynka, ciocia/ do której masz zaufanie, a rodzice również liczą się z jej opinią. Pozostaje jeszcze możliwość rozmowy z pedagogiem szkolnym, który powinien przekonać rodziców o ważności Twojego problemu i ew. konieczności wizyty u psychologa bądź psychiatry dziecięcego. Na rozmowę z pedagogiem szkolnym, nie jest potrzebna zgoda rodziców.
Pozdrawiam

Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online

Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.

Pokaż specjalistów Jak to działa?
Dzień dobry. Wyobrażam sobie że jest Ci trudno borykać się samej i jednocześnie jestem pod wrażeniem Twojej świadomości siebie i determinacji. Niestety bez zgody rodziców nie możesz uczestniczyć w terapii ani też spotkać się z psychoterapeutą lub psychiatrą ( ani żadnym innym lekarzem) . Niestety taki mamy system prawny. To co możesz zrobić to pójść do psychologa szkolnego powiedzieć co się dzieje. Szkoła podejmie dalsze kroki, porozmawia z rodzicami a co za tym idzie skieruje Cię na terapię. Wiem że może to nie jest droga którą byś chciała, jednak jest to jedyna możliwość w tym momencie gdy rodzice nie reagują. Myślę jeszcze, że warto podjąć jeszcze jedną próbę i porozmawiać z rodzicami o tym co czujesz. Twoje dobro, uczucia są najważniejsze. Wierzę że wybierzesz dla siebie najlepszą opcje.
Pierwsza sesja może odbyć się bez zgody rodziców. Polecam wizytę w lokalnej poradni psychologiczno-pedagogicznej.
Witaj. Odpowiadając na Twoje pytanie mogę powiedzieć, że tylko osoby pełnoletnie mogą samodzielnie korzystać z pomocy psychologa w poradni. Stan, o którym piszesz na pewno nie może czekać tak długo. Myślę, że warto na początek abyś spróbowała porozmawiać z psychologiem lub pedagogiem szkolnym. Może z jego pomocą uda Ci się namówić rodziców do konsultacji w poradni. Możesz również skorzystać z porady psychologa dzwoniąc na telefon zaufania dla dzieci i młodzieży.
Bardzo ważne jest to, że szukasz pomocy – nie rezygnuj z tego.
Pozdrawiam

Wciąż szukasz odpowiedzi? Zadaj nowe pytanie

  • Twoje pytanie zostanie opublikowane anonimowo.
  • Pamiętaj, by zadać jedno konkretne pytanie, opisując problem zwięźle.
  • Pytanie trafi do specjalistów korzystających z serwisu, nie do konkretnego lekarza.
  • Pamiętaj, że zadanie pytania nie zastąpi konsultacji z lekarzem czy specjalistą.
  • Miejsce to nie służy do uzyskania diagnozy czy potwierdzenia tej już wystawionej przez lekarza. W tym celu umów się na wizytę do lekarza.
  • Z troski o Wasze zdrowie nie publikujemy informacji o dawkowaniu leków.

Ta wartość jest zbyt krótka. Powinna mieć __LIMIT__ lub więcej znaków.

Wybierz specjalizację lekarza, do którego chcesz skierować pytanie
Użyjemy go tylko do powiadomienia Cię o odpowiedzi lekarza. Nie będzie widoczny publicznie.
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.