Po dwóch latach słyszenia drażniących odgłosów, które zrujnowały mi życie, udałem się do lekarza psy

Po dwóch latach słyszenia drażniących odgłosów, które zrujnowały mi życie, udałem się do lekarza psychiatry. Lekarz zaproponował mi odwiedzenie szpitala psychiatrycznego celem rozpoznania choroby. Z uwagi na liczne negatywne opinie na temat takich szpitali prezentowanych wśród znajomych i mediów (niektórzy porównywali panujące tam życie nawet do obozów koncentracyjnych!) nie zgodziłem się na pobyt w szpitalu. Wówczas lekarz powiedział mi, że nic więcej nie może już dla mnie zrobić. Czy postąpił prawidłowo?

Proszę nie dziwić się, że zrezygnowałem z pobytu w domu bez klamek. Niektórych trudno namówić do wizyty u dętysty. Latami zażywają środki przeciwbólowe czy robią zimne okłady na bolące zęby. Skoro dentysta wywołuje w ludziach uczucie lęku i paniki, to tym bardziej szpital psychiatryczny, który znajomi porównują nawet do obozów koncentracyjnych. Słyszałem pogłoski, że pielęgniarki i lekarze biją tam każdego, podają leki, po których człowiek przestaje być sobą, prowadzone są eksperymenty naukowe na ludziach. W telewizji podawano o gwałtach na pacjentach.