Po upływie 3 miesięcy od urazu stopy (awulsyjne złamanie blaszki kostnej kości piętowej, częściowe a

Witam
Widać ewidentnie, że doszło do zmian na tle zdrowienia i odbudowy tkanek organizmu. Jednakże zmiany nie są adekwatne to stanu 3 miesięcy. Znaczy to, że mogą być większe czyli mniej wysięku i pełny zrost więzadeł. Aby przyspieszyć gojenie należałoby wdrożyć terapie powieziowa, iglowanie i trening medyczny i prioprioreceptywny.
Pozdrawiam
Mgr Rafał Duda

Dzień dobry. Wg mnie sprawą istotną jest określenie co na dany moment w zaistniałej sytuacji 3 m-ce po urazie można zrobić (nie wchodząc w ogóle w dyskusję czy i co można byłoby ewentualnie zrobić lepiej/inaczej), by możliwie uzyskać najlepszy efekt usprawniania. W dużej mierze zależy to od "warsztatu pracy" danego terapeuty. Sposobów (metod) pracy jest ogrom i każda metoda w zależności od uzasadnienia terapeuty może przynieść korzyści (jedne mniej inne bardziej). Można by np. (oprócz wspomnianych przez Rafała igłowania, powięziówki czy treningu proprioceptywnego) rozważyć zastosowanie: 1. pracy z płynami ciała (np. terapeuta po szkoleniu z równoważenia trzewno-limfatycznego; po szkoleniu w zakresie płynów w koncepcji osteopatycznej) w celu poprawy cyrkulacji, lokalnego metabolizmu i procesu gojenia 2. neuromobilizacji i/ lub neuromanipulacji (szkolenia w Instytucie Barrala i/lub Upledgera) w celu normalizacji fizjologii i mechaniki (ślizg ,rozciąganie) samego nerwu co da przełożenie na tkanki przez nie zaopatrywane tj. torebkę, więzadła, mięśnie, powięź (" uwolnienie nerwu uwalnia ruch" ) 3. delikatnych mobilizacji stawowych (nowe manualne podejście do terapii stawów wg Instytutu Barrala; mobilizacje z ruchem B. Mulligana) poprawiających funkcjonalność danego obszaru.4. normalizacji łańcuchów mięśniowo-stawowych GDS (praca z łańcuchem przyczynowym i "dostrajanie" z łańcuchem reaktywnym) 5. Manipulacja Powięzi Stecco 6. tzw. plastrowanie (dynamiczne) - kinesio-/kinesiology/ medical taping (sposób aplikacji zależy od wniosków klinicznych co na dany moment da najlepszą poprawę funkcji). Wymienione metody nie są jedynymi które mogłyby mieć u Ciebie zastosowanie. Wiele zależy od tego na ile postawiona przez terapeutę diagnoza będzie możliwie spójna, trafna i szczegółowa z zaistniałym stanem faktycznym. To z kolei wg mnie wynika z lat praktyki, umiejętnego wnioskowania klinicznego, możliwie szerokiego i otwartego spojrzenia na proces diagnostyczny oraz przyjętej w następstwie tego stosownej strategii terapeutycznej. Życzę powodzenia, Daniel