Proszę o wstępną diagnozę, radę
4
odpowiedzi
Dzień dobry,
chciałabym uzyskać poradę dotyczącą mojej sfery psychicznej. Otóż odczuwam zaleganie emocji, błahe rzeczy potrafią wyprowadzić mnie z równowagi, mam stwierdzoną labilność emocjonalną, mało odporna jestem na stres, mam problem z koncentracją, często nie potrafię poradzić sobie ze złością. Jestem przy tym przewrażliwiona, czasem boję się, że partner lub ktoś powie mi coś złego (nawet podsłuchuję go), czasem boję się, że ja coś mogłabym powiedzieć lub że być może coś złego powiedziałam. Często mam takie jakby nawracające myśli, od których ciężko się oderwać. Zawsze wszystko analizuję i "gdybam". Nie wiem czy to neurotyzm czy borderline czy może coś jeszcze innego? Odczuwam przy tym często napięcie albo np. dopowiadam sobie złe scenariusze do różnych sytuacji, głównie gdy ktoś np. mnie krytykuje. Co to za osobowość? Czy to zaburzenie, choroba?
Bardzo proszę o radę.
chciałabym uzyskać poradę dotyczącą mojej sfery psychicznej. Otóż odczuwam zaleganie emocji, błahe rzeczy potrafią wyprowadzić mnie z równowagi, mam stwierdzoną labilność emocjonalną, mało odporna jestem na stres, mam problem z koncentracją, często nie potrafię poradzić sobie ze złością. Jestem przy tym przewrażliwiona, czasem boję się, że partner lub ktoś powie mi coś złego (nawet podsłuchuję go), czasem boję się, że ja coś mogłabym powiedzieć lub że być może coś złego powiedziałam. Często mam takie jakby nawracające myśli, od których ciężko się oderwać. Zawsze wszystko analizuję i "gdybam". Nie wiem czy to neurotyzm czy borderline czy może coś jeszcze innego? Odczuwam przy tym często napięcie albo np. dopowiadam sobie złe scenariusze do różnych sytuacji, głównie gdy ktoś np. mnie krytykuje. Co to za osobowość? Czy to zaburzenie, choroba?
Bardzo proszę o radę.
Witam. Takie objawy bywają obecne w zaburzeniach nerwicowych i lękowych, a im dłużej się utrzymują i wywierają wpływ na relacje z bliskimi osobami, zwłaszcza z partnerem, uprawdopodabniają możliwość zaburzenia nerwicowego. Warto byłoby przyjrzeć się Pani problemom, gdyż wzorzec nerwicowego funkcjonowania jest taki, że uprzykrza całe życie osobie zainteresowanej i jej najbliższym, zaś prawidłowe leczenie, psychoterapeutyczne przynosi pełne wyleczenie. Wymaga to jednak przepracowania konfliktów nerwicowych.
Zapraszam na konsultację, aby ustalić właściwy dla Pani cierpienia psychicznego program terapeutyczny. Pozdrawiam.
Zapraszam na konsultację, aby ustalić właściwy dla Pani cierpienia psychicznego program terapeutyczny. Pozdrawiam.
Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online
Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.
Pokaż specjalistów Jak to działa?
Nie jest to choroba, to o czym Pani pisze wskazuje na pewne trudności o podłożu emocjonalnym. Najskuteczniejszą metodą leczenia jest podjęcie psychoterapii, do czego zachęcam. Wszystkiego dobrego.
Dobry wieczór,
Bardzo klarownie opisała Pani swój stan oraz trudności z jakimi się Pani zmaga w życiu codziennym. Niemniej potrzebne są bardziej wnikliwa diagnoza: badania, obserwacja, wywiad i dalej na podstawie ich interpretacji, podjęcie odpowiednich kroków pomocy. Bardzo proszę w pierwszej kolejności udać się do psychologa/psychoterapeuty, przy pomocy którego podejmiecie wspólnie decyzję dotyczącą dalszych kroków postępowania. Serdecznie pozdrawiam i życzę powodzenia/ Agnieszka Jaślikowska-Nowak
Bardzo klarownie opisała Pani swój stan oraz trudności z jakimi się Pani zmaga w życiu codziennym. Niemniej potrzebne są bardziej wnikliwa diagnoza: badania, obserwacja, wywiad i dalej na podstawie ich interpretacji, podjęcie odpowiednich kroków pomocy. Bardzo proszę w pierwszej kolejności udać się do psychologa/psychoterapeuty, przy pomocy którego podejmiecie wspólnie decyzję dotyczącą dalszych kroków postępowania. Serdecznie pozdrawiam i życzę powodzenia/ Agnieszka Jaślikowska-Nowak
Szanowna Pani,
myślę, że zaszufladkowanie diagnostyczne jest sprawą wtórną. Pierwotną - jest Pani cierpienie. Moim zdaniem najskuteczniejsza byłaby psychoterapia. Pamiętać należy jednak, że jest to metoda, w której nic nie dzieje się nagle i raczej nie spodziewałbym się nadmiernych efektów np. po miesiącu.
Z poważaniem
myślę, że zaszufladkowanie diagnostyczne jest sprawą wtórną. Pierwotną - jest Pani cierpienie. Moim zdaniem najskuteczniejsza byłaby psychoterapia. Pamiętać należy jednak, że jest to metoda, w której nic nie dzieje się nagle i raczej nie spodziewałbym się nadmiernych efektów np. po miesiącu.
Z poważaniem
Eksperci
Podobne pytania
- Jestem w związku od 7 lat z cudowna kobieta. Od 1,5 roku jest tez z nami nasz syn, którego kochamy nad życie. W trakcie ciązy, zona nakryla mnie na zdradzie, nie jednej. Oszukiwalem zone i szukalem szybkich przyjemnosci co konczylo sie spotkaniami z prostytutkami. Przez ostatni czas staraliśmy sie naprawić…
- Mam 30 lat. Jestem mamą i żoną. I jest ze mną coraz gorzej. Nie potrafię cieszy się życiem. Mam coraz częściej załamania nerwowe gdzie przechodzi mi przez z myśl odebranie sobie życia. Nie umiem się już przed tym bronić. Moja samoocena spadła na samo dno. Mój mąż to dobry facet ale nie mam w nim żadnego…
- Bylem zakochany ale zawiodłem staralem sie kilka miesięcy i nic z tego kiedy doroslem do calej sytuacji odpuściłem przestalem pisać dzwonin Ona tylko dzwoni jak cos potrzebuję wspomnienia wracają i boli
- Mam 33 lata a czasem zachowuje się jak dziecko, jestem nieodpowiedzialny, często okłamuję wszystkich w około, czekam aż problemy same się rozwiążą. Mam już dość takiego życia, czy jest ktoś w stanie mi pomóc?
- Mam 38 lat I zaczynam sadzic ze jestem niedojrzala emocjonalnie. Cale zycie szukam aprobaty w ludziach ktorzy beda mnie zapewniac ze jestem wartosciowa osoba. Nie wierze w siebie, uwazam ze jestem gorsza od innych I malo zdolna. Czesto czuje sie beznadziejnie I nie widze sensu w robieniu czegokolwiek.…
- Mam faceta który jest mamisynkiem.To wyszło z czasem. On nie może się od niej uwolnić ma 46 lał i jest w pierwszym związku. Matka robi wszystko żeby nas rozdzielic. On raz jest z nią raz ze mną. Mam straszny metalik w głowie nienawidzę jej. Mam straszne mysli
- Nie do konca wiem do kogo mam sie zwrocic, mam taki problem. czasem mysle,ze jestem znerwicowana, ale bardzo czesto wybucham krzykiem,zdaza sie ze dopuszczam sie rekoczynow. Traktuje takie sytuacje jako normalne i po chwili calkowicie o nich zapominam i udaje ze nic sie nie stalo niestety moi bliscy…
- Mam 33 lata kobietę o 10 lat starsza która jest o mnie strasznie zazdrosna i przez to się ciągle klucimy poznała moich znajomych i cały czas jej powtarzam że niema i nie bd innej kobiety nawet niemam z innymi kontaktu specjalnie dla niej ale nadal są klutnie moim zdaniem to chora zazdrosc i chcieli byśmy…
- Witam od ostatniego czasu borykam się z pewnym problemem sfery psychicznej, wydaje mi się że każda rozmowa, każdy szept jest rozmową o mnie w pewnych momentach nawet słyszę wyraźnie poszczególne słowa na mój temat, wiem że jest to nie prawdziwe lecz odczuwam straszny dyskomfort z tym związany Bardzo…
- Mam 30 lat nie dawno rozstałem się z kobietą mojego życia mija miesiąc od zerwania związku i od tej pory nie mogę spać dostałem jakieś dziwne lęki. Co to może oznaczać......
Masz pytania?
Nasi lekarze i specjaliści odpowiedzieli na 25 pytań dotyczących usługi: zaburzenia emocjonalne
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.