Przez 20 lata byłam z Toksykiem. Żyłam tylko jego życiem, on był najważniejszy i robiłam wszystko co

Pani sytuacja jest niezwykle trudna i bolesna, i bardzo mi przykro, że musiała Pani przez to wszystko przechodzić. To, że teraz czuje się Pani zagubiona i pełna sprzecznych emocji, jest naturalne po tak długim okresie życia w toksycznym związku. To zrozumiałe, że myśli Pani o nim i że bolą wspomnienia, ale warto pamiętać, że teraz najważniejsza jest Pani i dzieci. Proces odzyskiwania równowagi i zdrowia psychicznego po takiej traumie wymaga czasu i wsparcia – rozważenie terapii może być bardzo pomocne. Proszę pamiętać, że zasługuje Pani na szacunek, miłość i spokój, a ten trudny okres z czasem minie, dając miejsce na nowy początek.

Rozumiem, że przeżywa Pani bardzo trudny i bolesny czas. Bycie w toksycznym związku przez dwadzieścia lat, a teraz nagłe zostanie samą z dziećmi w obcym kraju, to ogromne wyzwanie emocjonalne i psychiczne. Chciałbym jednak zwrócić uwagę na to, że miała Pani odwagę podjąć decyzję o odejściu, co świadczy o Pani sile i determinacji w dążeniu do lepszego życia dla siebie i swoich dzieci.

To naturalne, że po tak długim czasie spędzonym z partnerem, mimo toksycznej relacji, czuje Pani brak, pustkę i zagubienie. Emocjonalne uzależnienie od partnera, zwłaszcza w toksycznym związku, może sprawić, że trudno jest zaakceptować fakt rozstania i zmiany. Ważne jest, aby dać sobie czas na przetworzenie tych emocji i zrozumienie, że ten proces jest normalny.

Jednym z kroków, które mogą pomóc, jest skoncentrowanie się na sobie i swoich potrzebach. Proszę zastanowić się, co może Pani teraz zrobić dla siebie, aby poczuć się lepiej. Może to być rozmowa z bliską osobą, zapisanie się na terapię, czy znalezienie czasu na coś, co sprawia Pani przyjemność. Ważne jest, aby znaleźć wsparcie – czy to w rodzinie, wśród przyjaciół, czy u specjalistów.

Może być pomocne zastanowienie się nad tym, jakie były Pani wartości i cele przed związkiem oraz jakie są teraz. Skupienie się na sobie, swoich dzieciach i przyszłości może pomóc w stopniowym odbudowywaniu swojego życia na nowo. To także dobry moment, aby postawić granice i zrozumieć, że zasługuje Pani na szacunek, miłość i wsparcie.

Jeśli myśli o byłym partnerze są dominujące i nie pozwalają Pani funkcjonować, warto rozważyć techniki relaksacyjne lub medytacyjne, które mogą pomóc w zredukowaniu stresu i lęku. Może także warto zastanowić się nad zapisaniem myśli i uczuć w formie dziennika, co często pomaga w uporządkowaniu emocji.

Proszę pamiętać, że czasami potrzebujemy wsparcia innych, aby przejść przez najtrudniejsze chwile. Terapia indywidualna może być bardzo pomocna w zrozumieniu i przepracowaniu tych emocji. Z czasem, krok po kroku, będzie Pani w stanie zbudować nową, szczęśliwszą rzeczywistość dla siebie i swoich dzieci.

Zmiana wymaga czasu i cierpliwości. Każdy dzień, w którym stawia Pani krok naprzód, jest krokiem w kierunku lepszego życia. Życzę Pani dużo siły i wytrwałości na tej drodze.

Pozdrawiam serdecznie.

Emocje, które Panią targają są bardzo silne. Lęk przed nowym etapem życia jest czymś naturalnym. Początki tego co nieznane mogą napawać nas strachem, niepewnością, brakiem poczucia bezpieczeństwa.
Być może ma Pani pewne podobne wspomnienia z dzieciństwa, być może jako dziecko bała się Pani być tą opuszczoną?
Jestem przekonana, że jest Pani osobą wartościową - zrobiła Pani ogromny krok w stronę uzdrowienia swojej rodziny czyli siebie i dzieci. To bardzo wiele. Jeśli czuje Pani, że jest ciężko - proponuję poszukać wsparcia wśród bliskich osób albo ewentualnie - o ile ma Pani tę możlwiość za granicą - u psychologa. Trzymam za Panią kciuki, serdeczności.