rozstanie w małżeństwie
1
odpowiedzi
Witam,rozstałam się właśnie z mężem,mamy 6 letnią Córkę i nie wiem jak jej to wytłumaczyć,żeby nie wpłynęło to negatywnie na jej psychikę...
Dzień dobry,
Sytuacja rozwodu jest także dla dziecka niewątpliwie bardzo trudna. Czasami jednak rozstanie z partnerem jest koniecznością i lepszym wyjściem niż tkwienie w toksycznym związku. Dziecko wyczuwa napięcie między rodzicami, słyszy kłótnie, co niekorzystnie wpływa na psychikę dziecka. Wzbudza to często w dziecku lęk i poczucie winy. Dzieci myślą, że to przez nie rodzice się kłócą i przez nie rozwodzą.
Najważniejsze jest, aby rozstanie nastąpiło możliwie spokojnie - bez wzajemnych oskarżeń i podniesionych głosów. Dobrze jest wytłumaczyć córce, że czasami tak bywa, że dorośli ludzie nie mogą już ze sobą mieszkać i nie ma w tym niczyjej winy.
Warto pamiętać, że relacja z ojcem jest niezwykle istotna dla rozwoju emocjonalnego dziecka i jego bliskich relacji, także w dorosłości. Dlatego ważne jest, aby Pani nie deprecjonowała męża w oczach Córki, umożliwiała jej kontakty z ojcem, jeśli to możliwe. Należy też bezwzględnie zapewniać Córkę, że oboje Państwo ją kochacie i że ona w żaden sposób nie ponosi winy za Państwa rozstanie. Dobrze by było, żeby Pani wyraźnie powiedziała swojej Córce, że to, że jej tata nie będzie już razem z Wami mieszkał, to jednak jej nie porzucił i nadal jest jej tatą.
Uwagi te są bardzo ogólne i nie wiem, czy będą pomocne w Pani sytuacji, ponieważ nie podaje Pani żadnych szczegółów dotyczących Państwa wzajemnych relacji, okoliczności rozwodu, osób, które mogłyby Panią wspierać. Jeśli ma Pani wątpliwości, jak rozmawiać z dzieckiem o tej sytuacji, najlepiej przedyskutować to w bezpośrednim kontakcie z psychologiem.
Życzę dobrych rozmów z Córką,
Pozdrawiam serdecznie,
Iwona Wasilewko
Sytuacja rozwodu jest także dla dziecka niewątpliwie bardzo trudna. Czasami jednak rozstanie z partnerem jest koniecznością i lepszym wyjściem niż tkwienie w toksycznym związku. Dziecko wyczuwa napięcie między rodzicami, słyszy kłótnie, co niekorzystnie wpływa na psychikę dziecka. Wzbudza to często w dziecku lęk i poczucie winy. Dzieci myślą, że to przez nie rodzice się kłócą i przez nie rozwodzą.
Najważniejsze jest, aby rozstanie nastąpiło możliwie spokojnie - bez wzajemnych oskarżeń i podniesionych głosów. Dobrze jest wytłumaczyć córce, że czasami tak bywa, że dorośli ludzie nie mogą już ze sobą mieszkać i nie ma w tym niczyjej winy.
Warto pamiętać, że relacja z ojcem jest niezwykle istotna dla rozwoju emocjonalnego dziecka i jego bliskich relacji, także w dorosłości. Dlatego ważne jest, aby Pani nie deprecjonowała męża w oczach Córki, umożliwiała jej kontakty z ojcem, jeśli to możliwe. Należy też bezwzględnie zapewniać Córkę, że oboje Państwo ją kochacie i że ona w żaden sposób nie ponosi winy za Państwa rozstanie. Dobrze by było, żeby Pani wyraźnie powiedziała swojej Córce, że to, że jej tata nie będzie już razem z Wami mieszkał, to jednak jej nie porzucił i nadal jest jej tatą.
Uwagi te są bardzo ogólne i nie wiem, czy będą pomocne w Pani sytuacji, ponieważ nie podaje Pani żadnych szczegółów dotyczących Państwa wzajemnych relacji, okoliczności rozwodu, osób, które mogłyby Panią wspierać. Jeśli ma Pani wątpliwości, jak rozmawiać z dzieckiem o tej sytuacji, najlepiej przedyskutować to w bezpośrednim kontakcie z psychologiem.
Życzę dobrych rozmów z Córką,
Pozdrawiam serdecznie,
Iwona Wasilewko
Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online
Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.
Pokaż specjalistów Jak to działa?Podobne pytania
- Witam ,mam 25 lat.Codziennie prześladują mnie różne dolegliwości takie jak osłabienie ,ucisk w głowie ,zaciskające się gardło duszności,ból w klatce piersiowej .Ciągle mam wrażenie ,że umieram . Wpadam w panikę.W wieku nastoletnim zdiagnozowano u mnie nerwicę lękową ,fobię społeczną. Do tej pory radziłam…
- Witam Mam syna chorego na schizofrenię i uzależnionego od narkotyków i alkoholu Ostatnio przestał brać leki trafił do szpitala Czy można mu pomóc hipnozą,czy musi brać leki?
- Witam, czy w wieku 22lat jest możliwość poradzenia sobie ze złą postawą, a dokładniej przodopochyleniem miednicy, a przez to powiększonej lordozie? Przyjrzałem się temu i z moich obserwacji wynika, że problemem w moim przypadku jest przykurcz mięśni min. biodrowo-lędzwiowego i grzbietowego, a przez…
- Witam, jestem osobą homoseksualna i od dłuższego czasu potrzebuje silnych zewnętrznych seksualnych bodźców. Jest to dla mnie bardzo duży problem ponieważ niszcze swój związek i najbliższych. Czy jest Pani w stanie mi pomóc zapanować nad sobą i moim popęd seksualnym.
- W czym tkwi problem mojego męża? Mój mąż unika kontaktu seksualnego ze mną, pomimo moich starań. Nie pomaga moja gra wstępna, seksowna bielizna, zaczepianie od rana ani pikantne zdania lub SMSy, ponieważ zazwyczaj mi odmawiam, tłumacząc, że jest zmęczony albo nie ma dziś ochoty. Znamy się od 12 lat,…
- Witam. Mam 31 lat i od pewnego czasu kazdej nocy budze sie wrecz zlana potem Nie wiem o co chodzi bo nie mam w pokoju za goraco. Obojętnie od poro roku zawsze spie przy otwartym oknie. Jaka moze byc przyczyna? Pozdrawian Weronika
- Witam, chciałem się zapytać co pan sądzi o Escitalopramie w leczeniu depresji, czy jest to jeden z najlepszych dostępnych antydepresantów? I czy Alprazolam może być doraźnie stosowany na mocne stany depresyjne, czy to coś pomoże z depresją choć na chwilę?
- Witam, chciałem się zapytać co pani sądzi o Escitalopramie w leczeniu depresji, czy jest to jeden z najlepszych dostępnych antydepresantów? I czy Alprazolam może być doraźnie stosowany na mocne stany depresyjne, czy to coś da?
- Dzień dobry. Kilka lat temu zachorowała na chorobę, która z racji bólu wymaga leczenia przeciwbólowymi lekami opioidowymi. Przez pierwszy rok byłam leczona oxycodonem (lek: oxycontin). Po roku ból był mniejszy i chciałam odstawić ten lek. Okazało się, że nie mogę bo się uzależniłam. Trafiłam na detoks,…
- Witam. Mam 20 lat, od paru lat borykam się z zaburzeniami odżywiania i depresją, także samotnością. Nigdy się nie leczyłam, długo ukrywałam swoje problemy, byłam jako nastolatka może na 3 wizytach u psychologa, ale zrezygnowałam z nich. W ciągu paru lat wiele razy sama próbowałam radzić sobie z własnymi…
Wciąż szukasz odpowiedzi? Zadaj nowe pytanie
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.