Samobójstwo przyjaciółki

Jeśli ma Pani za sobą próbę samobójczą lub choćby nasilone myśli samobójcze oraz samookaleczanie, z pewnością powinna się Pani zgłosić do psychologa lub psychiatry (w wypadku gdyby obniżenie nastroju lub stany lękowe były znaczne). Śmierć przyjaciółki lub innej bliskiej osoby jest traumą. Szczególnie silną, jeśli jest to śmierć samobójcza. Skoro kiedyś przeżyła Pani trudności emocjonalne, które przejawiały się tak silnie, w tej sytuacji powinna Pani skorzystać z pomocy specjalisty. Być może jest Pani już na tyle stabilna emocjonalnie, że poradzi sobie bez takiej pomocy, ale jest to trudne do przewidzenia. Z całą pewności łatwiej będzie profilaktycznie poprosić o pomoc, niż za jakiś czas radzić sobie z pełnoobjawowym problemem.
Niestety nie ma uniwersalnych sposobów, które w takich okolicznościach byłyby dobre dla każdego. Wiele zależy od Pani indywidualnych cech, relacji, jaka łączyła Panią z przyjaciółką i wielu okoliczności życiowych.

Bartłomiej Perczak

To traumatyczne przeżycie. Zwykle lepiej nie pozostawać z nim samemu. Jeśli nie ma Pani się do kogo zwrócić - myślę o bliskich- proszę skorzystać z fachowej pomocy psychologa.

Witam Panią, rzeczywiście to były bardzo trudne doświadczenia. Najlepiej byłoby, gdyby Pani podzieliła się swoimi przeżyciami z terapeutą. Jeśli Pani nie uczestniczy w terapii, to dobrze byłoby zapisać się na nią w swoim mieście. Pozdrawiam

Dzień dobry,
to jest zbyt poważny problem, żeby radzić przez internet. Samookaleczenia i myśli albo tendencje samobójcze - to objawy, które wymagają intensywnego leczenia psychoterapeutycznego oraz często również psychiatrycznego. Radziłabym skonsultowanie się ze specjalistą na wizycie indywidualnej.

Śmierć bliskiej osoby jest bardzo trudna, a jeszcze trudniejsza, gdy jest to śmierć samobójcza. W tak trudnym okresie dobrze, aby Pani otoczyła się bliskimi, zaufanymi osobami, które mogły by Panią wspierać. Jednakże zważywszy, że okaleczała się Pani w przeszłości, zachęcam do skorzystania ze wsparcia psychologa. Jeżeli będę mogła więcej pomóc, zapraszam do kontaktu. Pozdrawiam Monika Świtoń

Rozumiem, że może być Pani teraz szczególnie smutno i trudno, proszę więc sobie pozwolić pobyć "chwilę" w tych zadumie, żałobie, pochyleniu..Ale jeśli przyjaciółka była dla Panią podporą, kołem ratunkowym, pomocą, wspierała i dodawała siły/ sensu życia, proszę sobie odpowiedzieć na pytanie, czego by sobie teraz życzyła. Czy byłaby szczęśliwa, widząc Panią szczęśliwą, czy jej wolą byłoby obnażyć Pani dyskomfort, cierpienie, zachowania autoagresywne, ból? Jeśli więc była Pani bliska i jej opinia była ważna, proszę postarać się od teraz swoim życiem Ją uczcić, chwalić i dobrze pamiętać/ wspominać. Pani upadki i słabości oraz ból będą w pewien sposób nadal ją obchodzić, boleć, martwić, smucić. Poza tym, dopóki sami czegoś nie doświadczymy nie możemy być pewni jakim i czym było dane doświadczenie w życiu drugiej osoby. Proszę ją godnie pożegnać i żyć tak, jakby nie było jutra: od rana do wieczora - najpiękniej i najpełniej. Lęki i projekcje wtedy pójdą swoją drogą.

Witam,
W sytuacjach kryzysowych pojawia się u nas potrzeba poradzenia sobie z emocjami. Możemy skutecznie rozładowywać napięcie na wiele sposobów.

Przeżywa Pani trudny okres i zachęcam do zadbania o siebie w szczególności jeśli w przeszłości zdarzały się Pani samookaleczenia.

Pomocna była by konsultacja u psychoterapeuty pod kątem radzenia sobie w kryzysie. Wsparcie rodziny, przyjaciół będzie także nieocenione. Proszę nie izolować się z problemami.
Zachęcam także do zastosowania wybranej techniki relaksacji związanej ze świadomym kierowaniem uwagi w przyjemne i zasilające Panią obszary rzeczywistości. Serie oddechów przy nagranych dźwiękach przyrody to tylko jedna z możliwości. Podobnie, aktywność fizyczna np. jogging, yoga itd bardzo sprzyja rozładowywaniu napięcia.

To od Pani samej zależy jak przejdzie Pani ten kryzys. Trudne okresy w naszym życiu zdarzają się i warto mieć wypracowane skuteczne i zdrowe metody radzenia sobie z własnymi emocjami.
Trzymam kciuki!