Stres u starszych osób. Jakie są tego skutki?

Witam,
proces przechodzenia przez żałobę trwa zazwyczaj od roku do półtora. Wszystkie reakcje, w tym nieumiejętność znalezienia sobie miejsca, jest typową i normalną reakcją w takiej sytuacji. Jeśli żyło się z kimś przez większość życia to moment, w którym zostajemy sami przypomina sytuację dziecka, które pierwszy raz jedzie bez rodziców na wakacje w towarzystwie obcych osób np. na obóz. Jest pełne obaw i musi nauczyć się radzić sobie w nowej rzeczywistości.
Jeśli będzie Pani na tyle blisko, aby dziadek czuł wsparcie ale i na tyle daleko, aby mógł pobyć sam ze sobą, wszystko powinno się ułożyć.
Osoby, które miały dobre relacje z partnerem szybciej radzą sobie z żałobą, niż osoby, które były np. skonfliktowane.
Gdybym mógł jeszcze jakoś pomóc, proszę śmiało napisać,
Pozdrawiam,
Dominik Gebler

Nie mogę jednoznacznie odpowiedzieć na Pana pytanie - jest bardzo ogólne. Reakcja każdego człowieka na stres jest inna i zależy od wielu czynników. Śmierć bliskiej osoby to jedno z trzech najbardziej traumatycznych zdarzeń w życiu. Pański dziadek jest obecnie w procesie żałoby, któremu może towarzyszyć wiele trudnych emocji. Należałoby obserwować jego reakcje, być z nim i rozmawiać. Dać mu jednak prawo do przezywania bólu po stracie. Jeśli coś pana szczególnie zaniepokoi, należy zwrócić się do lekarza. Ewa Duchnowska

Żałoba po bliskiej osobie jest kryzysem, który dla każdego człowieka jest jednym z najbardziej stresujących wydarzeń w życiu. Jesteśmy przystosowani aby przetrwać tego typu chwile, jednak każdy robi to na swój sposób. Jedni radzą sobie szybciej, innym zajmuje to więcej czasu. W tym przypadku może warto byłoby zachęcić dziadka do konsultacji psychologicznej aby doprecyzować ile trwa ten stan, co się właściwie dzieje, co się zmieniło od śmierci żony i czy stan jest niepokojący. Obniżenie nastroju jest naturalne w żałobie, natomiast jeżeli trwa zbyt długo i osoba nie wie jak poradzić sobie z emocjami, może doprowadzić do depresji. Zazwyczaj dochodzi do tak zwanych zaburzeń adaptacyjnych, które są wynikiem przystosowywania się do zmian, które zaszły. Aby wesprzeć dziadka warto umówić go ze specjalistą- psychologiem i samemu zwiększyć wiedzę na temat procesu żałoby, by wiedzieć jak można go wesprzeć.

Witam,
Dla każdego strata bliskiej osoby , jest jedną z najbardziej stresujących sytuacji życiowych . Przeżywany stres może wypłynąć na pogorszenie stanu zdrowia nie tylko psychicznego. Szczególnie narażone są na tego typu urazy osoby starsze , utrata odporności spowodowana silnym stresem , może mieć ogromne konsekwencje zdrowotne. Może odczuwać stany depresyjne, lękowe . Warto otoczyć dziadka opieką , bliskością. Nie pozostawiać go samego sobie i nie liczyć na to , że czas uleczy ranę straty. W obecnej sytuacji, może się czuć zagubiony i bardzo osamotniony. Utracił osobę z którą przeżył parędziesiąt lat, to trudne . Dla dziadka to inna rzeczywistość , ciężka do zaakceptowania. W przypadku wątpliwości co do stanu jego samopoczucia , warto zasięgnąć konsultacji lekarskie, jeśli będzie pan widział zniechęcenie, brak aktywności, niechęć do podejmowania codziennych aktywności, odmowa jedzenia , warto skonsultować się z psychologiem lub psychiatrą , to objawy depresji .Rozmowa daje ukojenie i nie koniecznie z sobami spokrewnionymi.

Witam, nie podaje Pani wieku osoby o której Pani pisze a to ma kolosalne znaczenie.
Nikt nie radzi sobie dobrze po zejściu długoletniego partnera/partnerki a co dopiero starsi ludzie. To przeście traumatyczne. Przepracownie tej traumy może trwać do roku czasu aczkolwiek powinno znacznie się osłabić już po 6u miesiącach. Jeżeli tak nie jest niech Pani zafunduje dziadkowi psychologa albo psychoterapeutę. Pozdrawiam