Szanowni Państwo, Piszę z prośbą o pomoc i doradztwo w sprawie, która od dłuższego czasu mnie nur
3
odpowiedzi
Szanowni Państwo,
Piszę z prośbą o pomoc i doradztwo w sprawie, która od dłuższego czasu mnie nurtuje. Chodzi o nawiązanie kontaktu z osobą, którą poznałem w pierwszej klasie liceum ogólnokształcącego.
Dziewczynę, o której mowa, poznałem w pierwszym roku nauki, jednak po roku zmieniłem szkołę, ponieważ profil, który wybrałem, nie odpowiadał moim zainteresowaniom. W tamtym okresie miałem także trudne doświadczenia – w klasie były dwie osoby, mi nieprzyjazne, co sprawiło, że czułem się wycofany i trudno było mi budować bliższe relacje z innymi.
Teraz, będąc maturzystą (tak jak ona), coraz częściej myślę o tym, aby odnowić kontakt. Mam jednak wrażenie, że coś mnie blokuje. Być może wynika to z mojej skłonności do „owijania w bawełnę” i obaw, czy nawiązanie kontaktu jest dobrym pomysłem (nie wiem czy kogoś nie poznała (raczej nie) lub czy nie nagadano w tym czasie na mnie i czy jej to nie zraziło).
Chciałbym prosić o pomoc w zrozumieniu, co stoi za tą blokadą, oraz wskazówki, jak w naturalny sposób odnowić tę znajomość, jeśli rzeczywiście warto to zrobić. Jeżeli udałoby się to bardzo pomogłyby mi jakieś przykłady treści wiadomości poprawnych
Z góry dziękuję za wszelkie wskazówki i pomoc.
Piszę z prośbą o pomoc i doradztwo w sprawie, która od dłuższego czasu mnie nurtuje. Chodzi o nawiązanie kontaktu z osobą, którą poznałem w pierwszej klasie liceum ogólnokształcącego.
Dziewczynę, o której mowa, poznałem w pierwszym roku nauki, jednak po roku zmieniłem szkołę, ponieważ profil, który wybrałem, nie odpowiadał moim zainteresowaniom. W tamtym okresie miałem także trudne doświadczenia – w klasie były dwie osoby, mi nieprzyjazne, co sprawiło, że czułem się wycofany i trudno było mi budować bliższe relacje z innymi.
Teraz, będąc maturzystą (tak jak ona), coraz częściej myślę o tym, aby odnowić kontakt. Mam jednak wrażenie, że coś mnie blokuje. Być może wynika to z mojej skłonności do „owijania w bawełnę” i obaw, czy nawiązanie kontaktu jest dobrym pomysłem (nie wiem czy kogoś nie poznała (raczej nie) lub czy nie nagadano w tym czasie na mnie i czy jej to nie zraziło).
Chciałbym prosić o pomoc w zrozumieniu, co stoi za tą blokadą, oraz wskazówki, jak w naturalny sposób odnowić tę znajomość, jeśli rzeczywiście warto to zrobić. Jeżeli udałoby się to bardzo pomogłyby mi jakieś przykłady treści wiadomości poprawnych
Z góry dziękuję za wszelkie wskazówki i pomoc.
Dzień dobry, upłynęło trochę czasu, więc Twoje obawy są zrozumiałe. Najprawdopodobniej wynikają one z niepewności co do tego, jak zareaguje koleżanka na wiadomość od Ciebie. Związane może to być m.in. z lękiem przed odrzuceniem. Możesz skontaktować się z nią w następujący sposób: „Cześć, chodziliśmy razem do pierwszej klasy w liceum, pamiętasz (tu można podać jakieś wspólne wspomnienie? Ostatnio sobie o tym przypomniałem, dlatego postanowiłem napisać do Ciebie. Co tam u Ciebie słychać?”. Trzymam kciuki! Pozdrawiam, Julianna Skawińska
Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online
Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.
Pokaż specjalistów Jak to działa?
Twoje obawy są zrozumiałe i wynikają z lęku przed oceną i odrzuceniem – to bardzo naturalne w sytuacji, gdy ważne jest dla Ciebie nawiązanie relacji. Warto jednak pamiętać, że przeszłość nie definiuje tego, kim jesteś teraz.
Aby przełamać blokadę:
Zidentyfikuj źródło obaw: Strach przed oceną i niepewność co do jej reakcji to główne czynniki. Zadaj sobie pytanie: co najgorszego może się wydarzyć?
Realistyczna perspektywa: Nie masz wpływu na to, co mogła usłyszeć – masz natomiast kontrolę nad tym, jak przedstawisz się teraz.
Działanie: Napisz prostą, autentyczną wiadomość, bez nadmiernego analizowania.
Przykład:
"Cześć! Dawno się nie widzieliśmy, ale często wracam myślami do czasów pierwszej klasy. Pomyślałem, że fajnie byłoby odnowić kontakt. Jak Ci idzie w ostatniej klasie?"
Skupienie na tu i teraz: Nie musisz od razu budować głębokiej relacji – celem jest nawiązanie kontaktu i sprawdzenie, jak się rozwinie.
Twoja wartość nie zależy od tego, jak ktoś zareaguje. Odwaga w podjęciu pierwszego kroku jest już sukcesem.
Aby przełamać blokadę:
Zidentyfikuj źródło obaw: Strach przed oceną i niepewność co do jej reakcji to główne czynniki. Zadaj sobie pytanie: co najgorszego może się wydarzyć?
Realistyczna perspektywa: Nie masz wpływu na to, co mogła usłyszeć – masz natomiast kontrolę nad tym, jak przedstawisz się teraz.
Działanie: Napisz prostą, autentyczną wiadomość, bez nadmiernego analizowania.
Przykład:
"Cześć! Dawno się nie widzieliśmy, ale często wracam myślami do czasów pierwszej klasy. Pomyślałem, że fajnie byłoby odnowić kontakt. Jak Ci idzie w ostatniej klasie?"
Skupienie na tu i teraz: Nie musisz od razu budować głębokiej relacji – celem jest nawiązanie kontaktu i sprawdzenie, jak się rozwinie.
Twoja wartość nie zależy od tego, jak ktoś zareaguje. Odwaga w podjęciu pierwszego kroku jest już sukcesem.
Dzień dobry, przede wszystkim na początku chciałabym napisać, że z jednej strony jest mi przykro ze względu na trudne doświadczenia jakie napotkał Pan na początku liceum a jednocześnie myślę, że to bardzo dobra wiadomość, że ten etap już minął i znalazł Pan środowisko bliższe Pańskim zainteresowaniom. Odpowiadając na Pana pytanie, mam poczucie, że trudno jest jednoznacznie wskazać możliwe źródło opisywanej "blokady". Na pewno warto wziąć pod uwagę tutaj kilka aspektów takie jak np. zaniżona samoocena czy też negatywne przekonania na swój temat; poprzednie doświadczenia w relacjach z rówieśnikami czy też w relacjach romantycznych; negatywne wyobrażenia i scenariusze na temat tego, jak może zareagować druga strona czy też lęk przed odrzuceniem.
Być może pomocne dla Pana byłoby zadanie sobie następujących pytań: 1. Jakie mam wyobrażenia na temat sytuacji w której decyduję się na zainicjowanie kontaktu (tzw. możliwe scenariusze)? 2. Jakie jest moje najgorsze wyobrażenie na temat tej sytuacji? 3. Jakie emocje pojawiają się u mnie kiedy myślę o tym najgorszym scenariuszu? 4. Czy prawdopodobieństwo pojawienia się tego najgorszego scenariusza definiuje mnie jako osobę i łączy się z tym co o sobie myślę lub co mogę o sobie pomyśleć jeśli się wydarzy? 5. Czy jeśli założę, że ten najgorszy scenariusz miałby się wydarzyć to czy może mi on przynieść również jakieś pozytywne rezultaty albo zmiany w dotychczasowym funkcjowaniu?
A w przypadku dalszych wątpliwości, proszę pamiętać, że aby pogłębić ten temat zawsze dodatkowo można udać się na konsultację psychologiczną do specjalisty.
Serdeczne pozdrowienia! :)
Być może pomocne dla Pana byłoby zadanie sobie następujących pytań: 1. Jakie mam wyobrażenia na temat sytuacji w której decyduję się na zainicjowanie kontaktu (tzw. możliwe scenariusze)? 2. Jakie jest moje najgorsze wyobrażenie na temat tej sytuacji? 3. Jakie emocje pojawiają się u mnie kiedy myślę o tym najgorszym scenariuszu? 4. Czy prawdopodobieństwo pojawienia się tego najgorszego scenariusza definiuje mnie jako osobę i łączy się z tym co o sobie myślę lub co mogę o sobie pomyśleć jeśli się wydarzy? 5. Czy jeśli założę, że ten najgorszy scenariusz miałby się wydarzyć to czy może mi on przynieść również jakieś pozytywne rezultaty albo zmiany w dotychczasowym funkcjowaniu?
A w przypadku dalszych wątpliwości, proszę pamiętać, że aby pogłębić ten temat zawsze dodatkowo można udać się na konsultację psychologiczną do specjalisty.
Serdeczne pozdrowienia! :)
Wciąż szukasz odpowiedzi? Zadaj nowe pytanie
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.