Szukam psychologa dziecięcego. Mój 7 letni syn od kilku miesięcy regularnie moczy się w nocy. Metody

4 odpowiedzi
Szukam psychologa dziecięcego. Mój 7 letni syn od kilku miesięcy regularnie moczy się w nocy. Metody polecane m. In miało picia na noc, system nagród, wybudzanie w nocy do siusiania nie skutkują albo działają krotkotrwale (2-3 dni suchych nocy). Dodam ze syn jest bardzo wrażliwym dzieckiem, ambitnym i dość egocentrycznym.
Dzień dobry, proszę poszukać w swojej okolicy psychologa dziecięcego, który zajmuje się moczeniem nocnym. Przy takich problemach pracuje się dwutorowo: z dzieckiem oraz rodzicami. Zakładam, że wykluczyliście Państwo zaburzenia związane z złym funkcjonowaniem organizmu.
Pozdrawiam Joanna Borowczak

Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online

Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.

Pokaż specjalistów Jak to działa?
Dzień dobry,
bardzo ważne jest podejście holistyczne, a więc sprawdzenie, czy nie ma podłoża somatycznego. Jeśli wyeliminuje się tą możliwość lub mimo zastosowania medycznych rozwiązań moczenie nocne dalej będzie występować warto udać się na konsultacje do psychologa dziecięcego. Na początek przeprowadzony zostanie wywiad, obserwacja, następnie oczywiście praca z dzieckiem i rodzicami, w celu ustalenia możliwych przyczyn, jak i metod pomocy. Mając do czynienia z „moczeniem wtórnym” ważne jest ustalenie dlaczego właśnie w tym momencie się pojawiło. Czy w tym okresie pojawiły się jakieś nowe, stresujące okoliczności, np. pójście do szkoły, przeżywanie jakiegoś konfliktu z rówieśnikami, jakiegoś niepowodzenia? Zdarza się również, że dzieci utrwalają to zachowanie, ponieważ niesie ono ze sobą uwagę rodziców, kontakt z nimi, podczas mycia, przebierania się itp. ważna jest, więc dodatkowo analiza reagowania na moczenie syna. Możliwości jest jednak wiele, dlatego najlepiej skonsultować się ze specjalistami: lekarzem oraz psychologiem.

Pozdrawiam serdecznie i życzę samych sukcesów
Psycholog Alicja Labrenc
Dzień dobry, moczenie nocne możemy podzielić na pierwotne i wtórne. Moczenie pierwotne to sytuacja kiedy dziecko od urodzenia nie miało nigdy okresu conajmniej 6 miesięcy kiedy budziło się suche. Do 5 roku życia uznajemy jest jest to norma. U niektórych osób z powodu uwarunkowań genetycznych taka sytuacja może mieć miejsce do 7 roku życia. Moczenie wtórne to sytuacja, kiedy dziecko miało już okresy kiedy przez conajmniej 6 miesięcy przesypiało noc bez zmoczenia i ponownie po takim okresie moczy się w nocy. Moczenie nocne dotyczy 7% siedmiolatków. Występuje niemal dwukrotnie częściej u chłopców niż u dziewczynek. Przyczyny mogą być różne jednak w pierwszej kolejności dziecko powinno być zdiagnozowane przez lekarza pediatrę, urologa lub nefrologa, którzy przeprowadzą wywiad, badanie, zlecą badania laboratoryjne, USG - moczenie nocne może być związane z chorobami układu moczowego, nerwowego, cukrzycy lub innych zaburzeń i je należy zdiagnozować/leczyć w pierwszej kolejności. Ciekawe jest też to, że moczenie nocne mieć związek z przerostem migdałów, zwłaszcza migdałka gardłowego. Nawet 47% dzieci z zaburzeniami oddychania w trakcie snu, w tym dzieci z przerostem migdałków, cierpi na moczenie nocne.
Od strony psychologicznej mogę doradzić, że wybudzanie dziecka w nocy nie jest polecane ponieważ może powodować wtórne problemy z zasypianiem i pogorszenie jakości snu, a dodatkowo nie zmniejsza epizodów moczenia się. Tak samo wprowadzanie nagród za suche noce nie jest metodą polecaną, ponieważ sugeruje, że dziecko ma kontrolę nad swoim pęcherzem w trakcie snu i że jest to kwestia jego dobrej woli, co nie jest prawdą. Odradzam zatem stosowanie kar/nagród. Moczenie nie podlega świadomej kontroli, nie jest zależne od dziecka, ponieważ wydarza się podczas snu, zwykle głębszych jego faz. Jeśli wykluczycie Państwo podłoże somatyczne, a moczenia nadal będą się zdarzać sugeruję konsultację u psychologa. Pozdrawiam serdecznie i życzę dużo spokoju.
Dzień dobry, na pewno potrzebne są badania specjalistyczne, aby wykluczyć problemy medyczne, często przyczyna jest medyczna. Jeśli okaże się, że to jednak kwestia psychologiczna wówczas trzeba spróbować różnych narzędzi, przeprowadzić dokładną diagnozę całego systemu rodziny, bo może to być skutek mechanizmów, które podtrzymuja problem. Pozdrawiam serdecznie.

Wciąż szukasz odpowiedzi? Zadaj nowe pytanie

  • Twoje pytanie zostanie opublikowane anonimowo.
  • Pamiętaj, by zadać jedno konkretne pytanie, opisując problem zwięźle.
  • Pytanie trafi do specjalistów korzystających z serwisu, nie do konkretnego lekarza.
  • Pamiętaj, że zadanie pytania nie zastąpi konsultacji z lekarzem czy specjalistą.
  • Miejsce to nie służy do uzyskania diagnozy czy potwierdzenia tej już wystawionej przez lekarza. W tym celu umów się na wizytę do lekarza.
  • Z troski o Wasze zdrowie nie publikujemy informacji o dawkowaniu leków.

Ta wartość jest zbyt krótka. Powinna mieć __LIMIT__ lub więcej znaków.


Wybierz specjalizację lekarza, do którego chcesz skierować pytanie
Użyjemy go tylko do powiadomienia Cię o odpowiedzi lekarza. Nie będzie widoczny publicznie.
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.