terapia a jej przerwanie

Witam,
Zarówno terapeuta jak i pacjent mogą w każdej chwili przerwać terapię. Terapeuta zazwyczaj wyjaśnia powody przez które nie może kontynuować swojej pracy. Powody takie określa również kontrakt zawarty pomiędzy pacjentem i terapeutą. Czasem zerwanie terapii może być również formą interwencji paradoksalnej.

Pozdrawiam,
Kinga Odważna
kingaodwazna.pl

Pytanie tylko, czy to była groźba, czy informacja. Psychoterapeuta może przerwać terapię, gdy pacjent nie stosuje się do zasad (np. regularnie opuszcza sesje), o czym Pani wspomniała. Ale może też zrobić to w sytuacji, gdy dojdzie do wniosku, że z jakiegokolwiek powodu ta terapia nie służy pacjentowi albo on sam nie jest w stanie udzielić mu takiej pomocy, jakiej pacjent potrzebuje. Pozdrawiam.

Dzień dobry. Niestety nie wiem jak to wygląda jeżeli chodzi o nurt psychodynamiczny, ale na pewno wszystko jest zamieszczone w regulaminie i wynika z zasad utworzonych w ramach kontraktu. Nie powinno być tak, że psychoterapeuta w ten sposób dyscyplinuje Pacjenta, chyba że Pacjent nie stosuje się do zasad terapii. Pozdrawiam serdecznie, dr Paulina Jaworska-Andryszewska.

Dzień dobry,
w terapii przeważnie takie tematy są rozważane bardzo indywidualnie i wynikają z przebiegu terapii, a więc z długotrwałego procesu. Zachęcam do omówienia kwestii przerwania terapii, wątpliwości i pytań oraz uczuć z tym związanych ze swoim terapeutą, to prawdopodobnie będzie bardziej korzystne niż szukanie odpowiedzi w Internecie. Pozdrawiam.

Dzień dobry, terapię można przerwać, jeśli nie przynosi ona korzyści Pacjentowi, lub wręcz szkodzi. Zdarza się, że Pacjent chodzi na terapię, ale nie chce dokonać żadnej zmiany w swoim życiu - wtedy terapia nie ma sensu. Czasami Pacjenci zapisują się na terapię, by ukarać bliskie osoby, np. rodziców - pokazać, że mają problemy psychiczne z ich powodu, a jednocześnie nie dostrzegają swojego udziału w całej sytuacji. Terapeuta ma prawo odmówić współpracy z Pacjentem, który usiłuje nim manipulować, lub który oszukuje.
Natomiast wszelkie próby straszenia Pacjenta zakończeniem terapii, by go zdyscyplinować, uważam za nieetyczne. Pytanie tylko, czy to faktycznie próba manipulacji ze strony terapeuty, czy też w procesie terapeutycznym dzieje się coś takiego, że terapeuta uważa zakończenie terapii za uzasadnione. Pozdrawiam, Natalia Słowik

Dzień dobry, terapeuta ma prawo, a w niektórych przypadkach obowiązek, przerwać terapię, jeśli czuje, że nie jest w stanie efektywnie dłużej pomagać pacjentowi. Taka sytuacja może brać się z łamania kontraktu terapeutycznego, ale nie musi. Od terapeuty przerywającego relację z pacjentem można oczekiwać przekierowania do kogoś innego. Pozdrawiam. Katarzyna Zalewska

Witam, dyscyplinowanie Klienta, grożenie zakończeniem terapii aby wpływać na jego postępowanie nie powinno się wydarzyć. Nie może być to forma nacisku. Wszystko zależy od tego co zostało zapisane w umowie, kontrakcie. Terapeuta ma prawo odmówić terapii w sytuacji, gdy Klient w sposób rażący narusza jego dobro osobiste, napastuje, obraża lub w rażący sposób łamie postanowienia kontraktu. Terapeuta może również odmówić terapii, jeśli uzna, że jego kompetencje są w danym przypadku niewystarczające, aby należycie pomóc Klientowi - jest w takiej sytuacji zobowiązany do poinformowania o tym Klienta i zaproponowania mu innego terapeuty. Pozdrawiam serdecznie

Terapię można, a nawet należy przerwać z wielu powodów-m.in. gdy okazuje się, że terapeuta z obserwacji pracy klienta wnioskuje, iż dalsza współpraca nie jest już konieczna (proces terapeutyczny dobiegł końca). Innym powodem może być brak zaangażowania ze strony klienta w pracę nad sobą - klient musi chcieć wprowadzić w życie zmiany (jeśli nie-terapia nie ma sensu). W sytuacji gdy klient przez dłuższy czas nie wykazuje inicjatywy i nie jest to spowodowane naturalnym oporem w kontekście terapeutycznym - terapeuta może stwierdzić że terapię trzeba bedzie przerwać. Może wtedy zasugerować innego terapeutę lub poprosić o przemyślenie decyzji dotyczacej poddania się terapii.

Dzień dobry, przerwanie psychoterapii czy to przez pacjenta czy terapeutę jest zawsze decyzją bardzo indywidualną dla każdego procesu terapii. Niestety więc nie da się jednoznacznie odpowiedzieć na zadane przez Panią pytanie. Pozdrawiam serdecznie

Dzień dobry!
Kwestie dotyczące terapii, również jej przerwania, omawia się zawiązując kontrakt, który może być renegocjowany na przestrzeni całego okresu terapii. Zawsze można porozmawiać z terapeutą na temat zasad zawartych w kontrakcie oraz wszelkich kwestii, które są dla klienta niezrozumiałe czy budzą wątpliwości. Kontrakt jest sprawą indywidualną.

Pozdrawiam serdecznie
Anna Mejsner-Ignaczak

Terapeuta nie wykorzystuje groźby ani innych metod manipulacyjnych do dyscyplinowania Pacjenta. Proponuję porozmawiać ze swoim terapeutą o swoich odczuciach na ten temat. Jeżeli terapeuta przerwał terapię, Pacjent powinien zostać poinformowany z jakiego powodu.

Dzień dobry. Zaburzenie osobowości z poziomu borderline jest bardzo poważnym problemem. Pacjent przeżywa w terapii bardzo wiele różnych trudnych emocji łącznie z agresywnymi wobec terapeuty. To jest wpisane w ten proces. Myślę, że lepiej omawiać sytuacje konfliktu na sesjach niż szukać argumentów przeciwko terapeucie tutaj. Rozumiem, że informacja o tym, że terapia może być zakończona pojawiła się po czymś co się stało w terapii lub poza nią. To warto zanalizować. Zachęcam przede wszystkim do rozmowy z psychoterapeutą.
Pozdrawiam
Barbara Tubielewicz

Najlepiej jeśli ta wątpliwość zostanie poruszona z owym terapeutą. Ważne, żeby wspólnie zastanowić się nad tym czemu zostało to odebrane jako groźba i w odpowiedzi na jakie zachowanie i emocje pacjenta padło to stwierdzenie.

Witam Panią
Odnoszę wrażenie, że poza tymi przez Panią wymienionymi nie znam innych powodów dla których jakakolwiek terapia miałaby by być przerwana. Inna rzecz nie wiem na co Państwo się umawialiście. Nie wiem jaki był kontrakt terapeutyczny.
Wiem jednak, że w zaburzeniach typu borderlinesą dość często dochodzi do przekraczania granic i łamania zasad. Nie wiem jak jest w tym przypadku. Nie brałabym na pewno słów terapeuty jako groźby tyko rozumiem je jako chęć zdyscyplinowania pacjenta. Mam za mało danych by powiedzieć jeszcze coś więcej. Moim zdaniem pacjent powinien na pewno w otwarty sposób porozmawiać o swoich wątpliwościach ze swoim papeterią na pewno da to dobre efekty
Pozdrawiam serdecznie

Witam panią:]
Tak, istnieją takie sytuacje. A co pani zrobiła? Ogólne zasady trudno odnieść do konkretnej sytuacji i warto podchodzić indywidualnie do klienta.
Na przykład, kiedy terapeuta zrobił już wszystko co zamierzał i nie widzi postępów może zaproponować innego terapeutę.

Pozdrawiam
Robert Turek

Dzień dobry,

Nurt psychoterapii psychodynamicznej nie jest czymś, w czym specjalizuję się. Jednak przełóżmy to na relację z pacjentem w ogóle.
Zakończenie takiej relacji bywa trudnym przeżyciem nawet, gdy kończymy ją sami, a pewnie tym bardziej, jeśli ktoś ją "nam kończy". Nie chcę rozważać, co może, a czego nie może psychoterapeuta, bo nie znam pełnej sytuacji i motywów, którymi on się kierował.

Istotniejsze jest chyba, aby mogła Pani domknąć tę sytuację i poznać konkretne przyczyny od tego terapeuty i uzyskać od niego pewne wskazanie, co dalej. Jeśli to nie możliwe, warto poszukać innego psychoterapeuty, który pozna również tę sytuację i rozpocznie z Panią współpracę.

Pozdrawiam serdecznie
Karol Piasecki

Witam,
jest mi trudno odpowiedzieć na to pytanie nie znając całego kontekstu sytuacji. Warto poruszyć ten temat podczas spotkań terapeutycznych. W przypadku chęci pogłębienia tematu zapraszam na konsultację. Pozdrawiam

Może być tak, że pacjent nie jest w stanie poruszać się na poziomie skojarzeń i metafor. Na przykład gdy potrafi myśleć na poziomie konkretnym czyli myśleć i mówić o faktach (w jego poczuciu faktach) a nie myśleć pojęciami które są symbolami pewnych zjawisk których doświadcza. W takim wypadku bardzo trudno o wgląd u pacjenta i bardzo trudno lub niemożliwe jest pracowanie w podejściu psychodynamicznym. Może też tak być że pacjent nie jest gotowy na hipotezy i komentarze konfrontujące go z rzeczywistością, mogące zasmucać pacjenta. Bywa że pacjent nie przyjmuje takich komentarzy i jest w stanie pracować jedynie w sposób w którym się go wspiera. Jest co najmniej kilka przyczyn dla których nie warto (zarówno dla pacjenta jak i terapeuty) boksować się i stać w miejscu w irytującym impasie w terapii.

Dzień dobry,
ponieważ pracuję w nurcie poznawczo-behawioralnym , integracyjnym, nie chciałabym wypowiadać się w temacie , jak powinien pracować i co może terapeuta psychodynamiczny.

Ogólnie rzecz biorąc, praca psychologa polega nie tylko na wykorzystywaniu wiedzy ale głownie na budowaniu relacji, zaufania i atmosfery bezpieczeństwa. Czasami jest to bardzo ciężkie ze względu na rodzaj choroby czy zaburzenie pacjenta. Osoby z zaburzeniami osobowości w typie Borderline to bardzo specyficzny rodzaj pacjentów. Balansują oni pomiędzy zachwytem i motywacją do terapii a totalnym jego brakiem. Czasami „kochają” terapeutę, żeby na następny dzień go „nienawidzić”. Trudno więc w psychologii czy psychiatrii oceniać zachowanie terapeuty ogólnie, a nie w kontekście danej sprawy ( co też jest obiektywnie ciężkie). Często się jednak zapomina, że psycholog jak lekarz czy pielęgniarka jest człowiekiem, czasami popełnia błędy, dla dobra terapii zachowuje się niestandardowo, kierują nim emocje czy po prostu nie radzi sobie w pracy z pacjentem.
Serdecznie pozdrawiam
Magda Synowska

Dzień doby. Pracuję w nurcie TSR w którym nie stosuje się gróźb, ani nie dyscyplinuje się Pacjenta.
Z wyrazami szacunku
Anna Arciuch

dzień dobry,
Bez znajomości kontekstu i procesu terapeutycznego, trudno mi się wypowiadać na zadane pytanie.
Myślę, że może istnieć wiele argumentów za tym, by - dla dobra pacjenta, terapeuta mógł stwierdzić myśl o przerwaniu terapii. Dobrzy i odpowiedzialni terapeuci nie mają na celu dyscyplinowania pacjenta, bo terapia nie ma sensu bez jego chęci, natomiast to, co proponują terapeuci ma być terapeutyczne dla pacjenta. Tak więc , jak pisałam - nie znam kontekstu tej indywidualnej sytuacji, natomiast jest to możliwe, by terapeuta tak odpowiedział.
Jeżeli zadając pytanie powołuje się Pani na własne doświadczenie ze swojej terapii, zachęcam do wniesienia tego wątku na terapię.

Pozdrawiam

Dzień dobry,

sugestia, aby przerwać terapię może być wieloczynnikowa, m.in. poczucie braku kompetencji u terapeuty. Niestety nie podaje Pani całego kontekstu tej wypowiedzi (nie znamy treści, na którą była ta reakcja specjalisty), ale na pewno nie powinna ona nigdy być groźbą. Terapia jest wolnym wyborem.
Wspomina Pani jednak o borderline - tutaj terapia może wyglądać trochę inaczej, niż "czysta" terapia psychodynamiczna, ze względu na specyfikę tej przypadłości. Może terapeuta korzysta z tzw. terapii dialektycznej Linehan? Wówczas interwencje są bardziej dyrektywne, ale także mocno podkreślające relację pacjent-terapeuta. Przy diagnozie borderline należy być bardzo uważnym ze względu na chęci wielu pacjentów do nawiązywania "za bliskich" relacji z terapeutą, wówczas on musi dbać o zapewnienie obu stronom odpowiednich granic i dystansu. Proszę najlepiej skonfrontować specjalistę z Pani wątpliwościami, aby poznać czym się kierował, wypowiadając te słowa.

Pozdrawiam
Anna Jerzak/Psychonomia.pl

Łamanie przez pacjenta kontraktu, czyli "regulaminu", jest podstawowym i najczęstrzym powodem przerwania terapii. Przy czym kontrakt ustalany jest zawsze indywidualnie i bardzo często ustnie. O wątpliwości dotyczace tego w jakich warunkach terapia zostanie przerwana najlepiej zapytać wprost psychoteraputę. Ma on obowiązek wyjaśnić pacjentowi decyzję. Idealnie już na poczatku terapii ustalić konkretnie w jakich sytuacjach terapia zostanie przerwana, ale można o tym porozmawiać z terapeutą w każdej chwili.

Dzień dobry,
przede wszystkim, każda relacja między pacjentem a psychologiem jest szczególną relacją, opartą na wzajemnym zaufaniu, szacunku i szczerości; stąd, jeśli w trakcie terapii zdarzają się trudne sytuacje, które mogłyby prowadzić do jej przerwania, to wymagają one otwartej, jasnej, konkretnej, a przede wszystkim bardzo wspierającej dla pacjenta rozmowy. Psycholog wspiera, pomaga, motywuje swojego pacjenta do osiągnięcia celu, poradzenia sobie z trudnościami, natomiast nigdy nie dyscyplinuje.
Serdecznie pozdrawiam.