Terapia DDD? Grupa interpersonalna? Coś innego?
13
odpowiedzi
Witam serdecznie,
A więc od dłuższego czasu zmagam się z lękiem w kontakcie z druga osobą. Mam głęboko utrwalone złe wzorce, wyniesione z domu.
Boje się być z kobietami a jednocześnie bardzo chce. Mam agresywne zachowania i zawsze je miałem – takie destrukcyjne. Kiedyś wybuchałem niepochamowanym gniewem czym zrażałem do siebie ludzi.
W dodatku byłem też kozłem ofiarnym, ofiarą agresji. Po kilku miesiąchac terapii (wpierw po al.;koholowej, gdzie wyszło, że nie mam z tym problemów, a problem mam z kontaktami z innymi ludźmi), następnie po terapii lękowej, gdzie trafiłem do grupy DDD.
Wiem, że to jest sednem, że nie potrafię nazywać swoich emocji. Potrzebuję osoby, który pomoże mi to zrozumieć co się ze mną dzieje. Jestem w stanie zainwestować wszystkie swoje środki (pieniądze, czas) w terapię, tylko muszę wiedzieć w JAKĄ. Dodam, że wszystkie moje związki się rozpadają, i rozpadł się kolejny, a przyczyną było własnie to, że zwyzywałem swoją partnerkę, ale to była tylko jakby końcówka - przyczyna musiałabyć inna, frustracja, gniew, brak asertuywności. Potrzebuję odpowiedzieć sobie na pytania co jest ze mną nie tak i nauczyć się kontrolować gniew oraz tworzyć satysfakcjonujące związki oraz popracować nad moim lękiem i chyba (depresją). Proszę o pomoc..Potrzebuję wiedzy na JAKĄ terapię mam się zapisać i w jakiej kolejności. Czy mają to być warsztaty radzenie sobie z gneiwem, a może terapia DDD, może grupa interepsonalna gdzie naucze się lepszych wzorców zachowań? Najbardziej zależy mi na odnalezieniu poczucia bezpieczeństwa (którego nie wyniosłem z domu) oraz tworzeniu bardzo dobrych relacji z innymi.
A więc od dłuższego czasu zmagam się z lękiem w kontakcie z druga osobą. Mam głęboko utrwalone złe wzorce, wyniesione z domu.
Boje się być z kobietami a jednocześnie bardzo chce. Mam agresywne zachowania i zawsze je miałem – takie destrukcyjne. Kiedyś wybuchałem niepochamowanym gniewem czym zrażałem do siebie ludzi.
W dodatku byłem też kozłem ofiarnym, ofiarą agresji. Po kilku miesiąchac terapii (wpierw po al.;koholowej, gdzie wyszło, że nie mam z tym problemów, a problem mam z kontaktami z innymi ludźmi), następnie po terapii lękowej, gdzie trafiłem do grupy DDD.
Wiem, że to jest sednem, że nie potrafię nazywać swoich emocji. Potrzebuję osoby, który pomoże mi to zrozumieć co się ze mną dzieje. Jestem w stanie zainwestować wszystkie swoje środki (pieniądze, czas) w terapię, tylko muszę wiedzieć w JAKĄ. Dodam, że wszystkie moje związki się rozpadają, i rozpadł się kolejny, a przyczyną było własnie to, że zwyzywałem swoją partnerkę, ale to była tylko jakby końcówka - przyczyna musiałabyć inna, frustracja, gniew, brak asertuywności. Potrzebuję odpowiedzieć sobie na pytania co jest ze mną nie tak i nauczyć się kontrolować gniew oraz tworzyć satysfakcjonujące związki oraz popracować nad moim lękiem i chyba (depresją). Proszę o pomoc..Potrzebuję wiedzy na JAKĄ terapię mam się zapisać i w jakiej kolejności. Czy mają to być warsztaty radzenie sobie z gneiwem, a może terapia DDD, może grupa interepsonalna gdzie naucze się lepszych wzorców zachowań? Najbardziej zależy mi na odnalezieniu poczucia bezpieczeństwa (którego nie wyniosłem z domu) oraz tworzeniu bardzo dobrych relacji z innymi.
Witam
Terapia indywidualna raczej nie powinna przeszkadzać w jednoczesnym uczestniczeniu w terapii grupowej czy warsztatach o których pan wspomniał – choć należy poddać to pod dyskusję z terapeutą prowadzącym. Jeśli pana tematem pracy są np. trudności w relacjach, agresja to z zarówno terapia poznawczo – behawioralna, jak i terapie z kręgu humanistycznych, czy analityczno – psychodynamicznych powinny ostatecznie przynieść oczekiwaną ulgę i wzmocnienie we wprowadzaniu zmian w przeżywaniu i zachowaniu.
Odpowiadając na pytanie o rodzaj terapii. Na podstawie pana listu, skłaniam się raczej ku terapiom opartym na relacji. Gdy podejmie pan decyzję odnośnie terapeuty, pierwsze spotkania – konsultacje, mogą posłużyć pogłębionej diagnozie, terapeuta będzie w stanie bardziej precyzyjnie określić czego może pan potrzebować i kto może odpowiedzieć na pana potrzeby.
Pozdrawiam
Terapia indywidualna raczej nie powinna przeszkadzać w jednoczesnym uczestniczeniu w terapii grupowej czy warsztatach o których pan wspomniał – choć należy poddać to pod dyskusję z terapeutą prowadzącym. Jeśli pana tematem pracy są np. trudności w relacjach, agresja to z zarówno terapia poznawczo – behawioralna, jak i terapie z kręgu humanistycznych, czy analityczno – psychodynamicznych powinny ostatecznie przynieść oczekiwaną ulgę i wzmocnienie we wprowadzaniu zmian w przeżywaniu i zachowaniu.
Odpowiadając na pytanie o rodzaj terapii. Na podstawie pana listu, skłaniam się raczej ku terapiom opartym na relacji. Gdy podejmie pan decyzję odnośnie terapeuty, pierwsze spotkania – konsultacje, mogą posłużyć pogłębionej diagnozie, terapeuta będzie w stanie bardziej precyzyjnie określić czego może pan potrzebować i kto może odpowiedzieć na pana potrzeby.
Pozdrawiam
Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online
Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.
Pokaż specjalistów Jak to działa?
Jeśli nie znalazł Pan jeszcze dla siebie odpowiedniej terapii, to zapraszam na konsultację do mojego gabinetu. Chciałabym więcej dowiedzieć się o Panu, żeby móc stwierdzić, w jaki sposób można Panu pomóc. Najważniejsze jest to, że jest Pan gotów pracować nad sobą, by rozwiązać swoje problemy.
Sugeruję wizytę:
Na wizytę można umówić się przez serwis ZnanyLekarz, klikając w przycisk Umów wizytę.
Na wizytę można umówić się przez serwis ZnanyLekarz, klikając w przycisk Umów wizytę.
Zalecam długoterminową terapię indywidualną w wybranym nurcie.
Witam. Żeby pomóc, zdiagnozować, zaproponować jakiś kierunek dalszych działań, muszę odbyć z Panem konsultację bezpośrednią. Zapraszam
Rozumiem, że jest Pan nieco zagubiony w ofertach rozwoju osobistego różnego rodzaju. Wyobrażam sobie, że chciałby Pan jak najlepiej dobrać do siebie rodzaj pomocy, żeby był najbardziej adekwatny i skuteczny.
Przede wszystkim chcę rozróżnić działania i ofertę terapeutyczną od samorozwojowej. I tak: wszelkiego rodzaju warsztaty psychoedukacyjne (jak np ten o którym Pan wspomina - warsztaty radzenia sobie z gniewem), treningi psychologiczne (np asertywności) czy grupy rozwojowe (np grupa interpersonalna) to działania o charakterze psychoedukacyjnym. Ich zasadnicze działanie polega na tym, że biorąca w takim przedsięwzięciu osoba POZNAJE WIADOMOŚCI Z DZIEDZINY PSYCHOLOGII / TRENUJE NOWE UMIEJĘTNOŚCI. Tego typu oferta ma o tyle pomagać, że kształtując naszą świadomość (wiedzę, umiejętności) może pomóc nam posługiwać się nowymi (lepszymi) metodami komunikacji/zachowań itp. i przez to może mieć znaczący wpływ na podniesienie komfortu naszego życia - np poprzez polepszenie relacji z innymi ludźmi, zbudowanie pewności siebie w sytuacjach interpersonalnych. To co ważne odnośnie tego typu oferty to fakt, że one NIE MAJĄ STRICTE CHARAKTERU PSYCHOTERAPEUTYCZNEGO a no właśnie rozwojowy (bardzo ważny! ale nadal - nie jest to psychoterapia). Oferta psychoedukacyjna, o której piszę, skierowana jest do osób, które nie widzą potrzeby rozpoczęcia psychoterapii a jedynie szukają samorozwoju. Dla osób, które nie przeżywają cierpienia i bólu (lub nie przeżywają go bardzo głęboko) lub przeżywają ból, ale z sobie znanych powodów nie decydują się na psychoterapię.
Drugim rodzajem oferty w obszarze psychologicznym jest oferta terapeutyczna (psychoterapeutyczna). Należą do niej: terapie grupowe (grupy DDA, DDD to na ogół grupy psychoterapeutyczne), terapia indywidualna, terapia partnerska. Oferta psychoterapeutyczna skierowana jest do osób, które chcą pracować nad swoimi problemami głębiej - nie tylko w warstwie poznawczej (zdobywanie wiedzy) ale również w warstwie emocjonalnej. Tego typu oferta (psychoterapia) ze względu właśnie, że "odbywa się" w takich właśnie głębszych warstwach pozwala na lepsze rozumienie siebie, swoich schematów (np pomaga w zrozumieniu tego dlaczego boję się kobiet), zaopiekowanie się wewnętrznym bólem, wypracowanie nowych alternatywnych sposobów działania. Psychoterapia pozwala lepiej poznać siebie. Za tym poznaniem idzie zawsze dobra zmiana swojego działania. Psychoterapia pozwala doświadczyć ulgi w warstwie emocjonalnej co raczej nie dzieje się w wyniku wzięcia udziału w warsztatach psychoedukacyjnych.
Jeśli ma Pan w swoim życiu takie obszary, w których doświadcza Pan niespełnienia i bólu, jeśli nie jest Pan w stanie zrozumieć swojego działania/ponazywać emocji/zrozumieć wewnętrzną zawieruchę to w moim poczuciu ulgę mogłaby przynieść Panu terapia indywidualna.
Z takich form pomocy jak grupy psychoedukacyjne (zastępowanie agresji, trening asertywności) może Pan korzystać równolegle z terapią indywidualną. One nie mają waloru terapeutycznego, ale są często ważnym wsparciem terapii i niezwykle pomocnym elementem własnego rozwoju.
Na ogół jednak w czasie psychoterapii indywidualnej czas na tego typu działania rozwojowe (udział w grupach psychoedukacyjnych) przychodzi dopiero w drugim roku psychoterapii - rzadko na jej początku.
Serdecznie pozdrawiam :)
Przede wszystkim chcę rozróżnić działania i ofertę terapeutyczną od samorozwojowej. I tak: wszelkiego rodzaju warsztaty psychoedukacyjne (jak np ten o którym Pan wspomina - warsztaty radzenia sobie z gniewem), treningi psychologiczne (np asertywności) czy grupy rozwojowe (np grupa interpersonalna) to działania o charakterze psychoedukacyjnym. Ich zasadnicze działanie polega na tym, że biorąca w takim przedsięwzięciu osoba POZNAJE WIADOMOŚCI Z DZIEDZINY PSYCHOLOGII / TRENUJE NOWE UMIEJĘTNOŚCI. Tego typu oferta ma o tyle pomagać, że kształtując naszą świadomość (wiedzę, umiejętności) może pomóc nam posługiwać się nowymi (lepszymi) metodami komunikacji/zachowań itp. i przez to może mieć znaczący wpływ na podniesienie komfortu naszego życia - np poprzez polepszenie relacji z innymi ludźmi, zbudowanie pewności siebie w sytuacjach interpersonalnych. To co ważne odnośnie tego typu oferty to fakt, że one NIE MAJĄ STRICTE CHARAKTERU PSYCHOTERAPEUTYCZNEGO a no właśnie rozwojowy (bardzo ważny! ale nadal - nie jest to psychoterapia). Oferta psychoedukacyjna, o której piszę, skierowana jest do osób, które nie widzą potrzeby rozpoczęcia psychoterapii a jedynie szukają samorozwoju. Dla osób, które nie przeżywają cierpienia i bólu (lub nie przeżywają go bardzo głęboko) lub przeżywają ból, ale z sobie znanych powodów nie decydują się na psychoterapię.
Drugim rodzajem oferty w obszarze psychologicznym jest oferta terapeutyczna (psychoterapeutyczna). Należą do niej: terapie grupowe (grupy DDA, DDD to na ogół grupy psychoterapeutyczne), terapia indywidualna, terapia partnerska. Oferta psychoterapeutyczna skierowana jest do osób, które chcą pracować nad swoimi problemami głębiej - nie tylko w warstwie poznawczej (zdobywanie wiedzy) ale również w warstwie emocjonalnej. Tego typu oferta (psychoterapia) ze względu właśnie, że "odbywa się" w takich właśnie głębszych warstwach pozwala na lepsze rozumienie siebie, swoich schematów (np pomaga w zrozumieniu tego dlaczego boję się kobiet), zaopiekowanie się wewnętrznym bólem, wypracowanie nowych alternatywnych sposobów działania. Psychoterapia pozwala lepiej poznać siebie. Za tym poznaniem idzie zawsze dobra zmiana swojego działania. Psychoterapia pozwala doświadczyć ulgi w warstwie emocjonalnej co raczej nie dzieje się w wyniku wzięcia udziału w warsztatach psychoedukacyjnych.
Jeśli ma Pan w swoim życiu takie obszary, w których doświadcza Pan niespełnienia i bólu, jeśli nie jest Pan w stanie zrozumieć swojego działania/ponazywać emocji/zrozumieć wewnętrzną zawieruchę to w moim poczuciu ulgę mogłaby przynieść Panu terapia indywidualna.
Z takich form pomocy jak grupy psychoedukacyjne (zastępowanie agresji, trening asertywności) może Pan korzystać równolegle z terapią indywidualną. One nie mają waloru terapeutycznego, ale są często ważnym wsparciem terapii i niezwykle pomocnym elementem własnego rozwoju.
Na ogół jednak w czasie psychoterapii indywidualnej czas na tego typu działania rozwojowe (udział w grupach psychoedukacyjnych) przychodzi dopiero w drugim roku psychoterapii - rzadko na jej początku.
Serdecznie pozdrawiam :)
Dobry wieczór. W takiej sytuacji warto podjąć pogłębioną psychoterapię, najlepiej w nurcie psychodynamicznym. Pozdrawiam.
Dzień dobry,
sugerowałbym terapię indywidualną. Może Pan wybrać terapeutę pracującego w odpowiednim dla Pana nurcie. Z podanego przez Pana opisu, można zauważyć że problemów jest kilka. Widać u Pana dużą determinację i wgląd we własne trudności, a to już sukces. Moim zdaniem, jak już pisałem, najlepsza będzie terapia indywidualna i zapewne długoterminowa.
Pozdrawiam
Maciej Misztal
sugerowałbym terapię indywidualną. Może Pan wybrać terapeutę pracującego w odpowiednim dla Pana nurcie. Z podanego przez Pana opisu, można zauważyć że problemów jest kilka. Widać u Pana dużą determinację i wgląd we własne trudności, a to już sukces. Moim zdaniem, jak już pisałem, najlepsza będzie terapia indywidualna i zapewne długoterminowa.
Pozdrawiam
Maciej Misztal
Dzień dobry,
Wszystkie formy terapii, o których Pan pisze, mają sens. Jednak pisze Pan o dosyć szerokim spektrum problemów, więc sugerowałbym jako podstawę potraktować konsultacje indywidualne, w wyniku których terapeuta mógłby po poszerzonym wywiadzie zaproponować ewentualne rozwinięcie lub kontynuację terapii w oparciu o inne formy terapii (bądź pozostanie tylko w psychoterapii indywidualnej).
Pozdrawiam,
Paweł Samselski
Wszystkie formy terapii, o których Pan pisze, mają sens. Jednak pisze Pan o dosyć szerokim spektrum problemów, więc sugerowałbym jako podstawę potraktować konsultacje indywidualne, w wyniku których terapeuta mógłby po poszerzonym wywiadzie zaproponować ewentualne rozwinięcie lub kontynuację terapii w oparciu o inne formy terapii (bądź pozostanie tylko w psychoterapii indywidualnej).
Pozdrawiam,
Paweł Samselski
Witam , proponuję udział w prowadzonym przeze mnie Treningu Zastępowania Agresji. Jest to szansa na realną i konstruktywną zmianę w obszarze radzenia sobie z trudnymi emocjami, może być początkiem konstruktywnej zmiany w relacjach z ludźmi. Pozdrawiam M. Król
Dzień dobry,
jak sam Pan zauważa, Pana trudności mają zapewne swoje źródło w dzieciństwie, a przekazywane Panu wzorce zachowania i radzenia sobie z emocjami utrudniają Panu tworzenie satysfakcjonujących relacji i radzenie sobie ze złością w bezpieczny dla Pana i innych sposób. Z tego względu uważam, że najwięcej mógłby Pan zyskać podejmując próbę zrozumienia na długoterminowej terapii indywidualnej, z jakimi doświadczeniami i wczesnymi zranieniami w Pana życiu łączą się Pana obecne trudności. Taką możliwość może Pan znaleźć np. na terapii psychoanalitycznej lub psychodynamicznej, podczas której jest miejsce nie tylko na poradzenie sobie z bieżącymi objawami, takimi jak wybuchy złości, ale też na sięgnięcie do ich źródeł.
jak sam Pan zauważa, Pana trudności mają zapewne swoje źródło w dzieciństwie, a przekazywane Panu wzorce zachowania i radzenia sobie z emocjami utrudniają Panu tworzenie satysfakcjonujących relacji i radzenie sobie ze złością w bezpieczny dla Pana i innych sposób. Z tego względu uważam, że najwięcej mógłby Pan zyskać podejmując próbę zrozumienia na długoterminowej terapii indywidualnej, z jakimi doświadczeniami i wczesnymi zranieniami w Pana życiu łączą się Pana obecne trudności. Taką możliwość może Pan znaleźć np. na terapii psychoanalitycznej lub psychodynamicznej, podczas której jest miejsce nie tylko na poradzenie sobie z bieżącymi objawami, takimi jak wybuchy złości, ale też na sięgnięcie do ich źródeł.
Witam serdecznie. Zgodnie z założeniami terapii skoncentrowanej na rozwiązaniach, to pan jest ekspertem od swojego życia. Oznacza to, że jeżeli nawet pacjent sobie tego nie uświadamia w chwili rozpoczęcia terapii, to wie co jest dla niego najlepsze. Terapeuta na bazie potencjału, mocnych stron, pozytywnych cech i możliwości klienta, wspólnie z nim poszukuje najbardziej optymalnego i zarazem trwałego rozwiązania zgłaszanych problemów. Jeżeli pragnie pan wkroczyć na ścieżkę zwiększenia świadomości własnych myśli, emocji i zachowania oraz poprawy relacji z najbliższymi, proponuję terapię skoncentrowaną na rozwiązaniach. Pozdrawiam.
Witam
nie mam przeciwskazań żeby uczestnicy terapii grupowej byli jednoczęśnie w terapii indywidualnej. Ze wstępnej próby odpowiedzi na Pana pytanie terapia poznawczo – behawioralna mogłaby wiele wnieść dla Pana i Pana sytuacji. Mimo, wszystko zanim podejmie Pan taką decyzję polecam spotkanie z kilkoma terapeutami w ramach konsultacji i wybór osoby, z którą kontakt będzie dla Pana dawał poczucie bezpieczeństwa i wniesie możliwość pracy w zaufaniu do wzajemnej relacji.
nie mam przeciwskazań żeby uczestnicy terapii grupowej byli jednoczęśnie w terapii indywidualnej. Ze wstępnej próby odpowiedzi na Pana pytanie terapia poznawczo – behawioralna mogłaby wiele wnieść dla Pana i Pana sytuacji. Mimo, wszystko zanim podejmie Pan taką decyzję polecam spotkanie z kilkoma terapeutami w ramach konsultacji i wybór osoby, z którą kontakt będzie dla Pana dawał poczucie bezpieczeństwa i wniesie możliwość pracy w zaufaniu do wzajemnej relacji.
Zanim zdecyduje się Pan na terapię grupową dobrze byłoby, aby dał Pan sobie szansę na poznanie siebie, swoich trudności, ograniczeń i poszukania przyczyn takiego stanu. Budowanie relacji z wiekszą liczbą osób to trudna kwestia i przypomina rzucanie się od razu na głęboką wodę. Sugeruję najpierw psychoterapię induwidualną, a potem, jak zbuduje Pan relację z jedną, życzliwą osobą, podjęcie decyzji o poszukaniu grupy terapeutycznej lub warsztatów. Zapraszam na konsultację. Pozdrawiam
Wciąż szukasz odpowiedzi? Zadaj nowe pytanie
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.