Trochę żyję na tym świecie, za chwilę będzie 50 lat, i się zastanawiam, czy ze mną jest wszystko w p

Dzień dobry. Fakt zastanawiania się nad sobą to już jest coś :)) Umiarkowanie krytyczne spostrzeganie siebie i swoich poglądów czy wartości - jest również pozytywną cechą.
Człowiek jest stworzeniem stadnym, ale to wcale nie musi oznaczać, że chce czy potrzebuje mieć ludzi wokół siebie. Samo w sobie nie budzi to zastrzeżeń.
Można by się zastanowić i zagłębić w przyczynę, dla której nieobecność nikogo nie zrobiłaby na Panu wrażenia. To raz.
Po drugie, rozmyślanie o jakiejś rzeczywistości to nie to samo co jej doświadczenie w świecie realnym, a więc do końca nie wiadomo, jak Pan zareagowałby na taką sytuację.
Pozdrawiam serdecznie.

Dzień dobry,
rozterki tego typu mogą być doskonałą okazją do zastanowienia się nad relacjami z ludźmi w swoim życiu. Czy są dla Pana satysfakcjonujące? Czy spełniają Pana potrzeby? Czy ma Pan poczucie, że wzrasta w ważnych dla siebie związkach? Czy ma Pan przestrzeń do kultywowania swoich wartości, realizowania bliskości i intymności z drugim człowiekiem?
Słyszę też, że jest Panu trudno z takimi fantazjami. Proszę pamiętać, że są to wyobrażenia i nie muszą przekładać się na rzeczywistość. Mogą one również wyrażać nieświadome uczucia i emocje, którym, jeśli ma Pan taką gotowość, można przyjrzeć się podczas konsultacji z psychologiem.
Pozdrawiam

To, co opisujesz, może wynikać z wielu różnych uczuć i przemyśleń, które są częścią ludzkiego doświadczenia. Często zastanawiamy się nad własnymi reakcjami emocjonalnymi i tym, co one mogą o nas mówić. To, że zastanawiasz się nad swoją reakcją w hipotetycznej sytuacji, gdzie jesteś ostatnią osobą na Ziemi, i czujesz, że nie miałoby to dla Ciebie dużego znaczenia, niekoniecznie musi świadczyć o czymś negatywnym. Może to być wyrazem głębszego poczucia samowystarczalności lub oznaką, że cenisz sobie samotność i niezależność. Może też wskazywać na to, że masz wewnętrzny spokój lub dystans do otaczającej Cię rzeczywistości, co samo w sobie nie jest problemem, o ile nie wpływa negatywnie na Twoje codzienne funkcjonowanie czy relacje z innymi. Jednakże uczucie winy lub myślenie, że „coś z tobą nie tak”, może wskazywać na pewien wewnętrzny konflikt lub niepokój. Jeśli te myśli są dla Ciebie obciążające lub powodują dyskomfort, warto rozważyć rozmowę z psychologiem. Profesjonalista może pomóc Ci zrozumieć swoje uczucia, ocenić ich źródła i nauczyć się radzić sobie z nimi w zdrowy sposób. Pamiętaj, że każdy z nas jest inny i ma własne, unikalne sposoby odczuwania i reagowania na świat. Ważne jest, aby akceptować siebie i swoje uczucia, jednocześnie będąc otwartym na refleksję i ewentualną pomoc, gdy czujemy, że coś może być nie tak. Pozdrawiam! Bogusław Kwitkowski