Ukrywam swoją orientację od ponad 8 lat aż do wczorajszego dnia kiedy się wszystko wydało. Starszy b
2
odpowiedzi
Ukrywam swoją orientację od ponad 8 lat aż do wczorajszego dnia kiedy się wszystko wydało. Starszy brat pożyczył na chwilę mój telefon, jednak zapomniał się wylogować z konta Google i kiedy ja włączyłem z powrotem synchronizację danych wszystkie zdjęcia z mojego telefonu przeniosły się na jego konto. Nawet te które były szczególnie ukryte w jednym folderze.
Dlatego ukrywałem swoją orientację, bo żyje w bardzo religijnej i homofobicznej rodzinie, zwłaszcza ojciec i właśnie starszy brat. Zabronił mi się do siebie odzywać i boję się że powie rodzicom. Póki co jestem w akademiku daleko od domu, bo studiuje, a teraz boję się wrócić do domu, dostaje ataków nerwicowych i płaczu, których jak już jestem w swoim pokoju nie potrafię powstrzymać, to jest nie do zniesienia. Mój ojciec jak się dowie to na pewno mnie wyklnie.
Dlatego ukrywałem swoją orientację, bo żyje w bardzo religijnej i homofobicznej rodzinie, zwłaszcza ojciec i właśnie starszy brat. Zabronił mi się do siebie odzywać i boję się że powie rodzicom. Póki co jestem w akademiku daleko od domu, bo studiuje, a teraz boję się wrócić do domu, dostaje ataków nerwicowych i płaczu, których jak już jestem w swoim pokoju nie potrafię powstrzymać, to jest nie do zniesienia. Mój ojciec jak się dowie to na pewno mnie wyklnie.
Witam serdecznie! Rozumiem, że żyje Pan teraz w dużym lęku i z pytaniami co dalej, co będzie jak rodzice się dowiedzą, nie zaakceptują mnie, czy zostanę sam...itp. Ukrywanie swojej orientacji i bark szczerości w rodzinie w tej sferze z tego co Pan pisze, wynikało również z powyższych obaw. Scenariusz waszego spotkania może przebiegać różnie, nie wszystko jest Pan wstanie przewidzieć. Nie tylko Pana orientacja Pan definiuje, ale również wiele innych aspektów, to jakim jest Pan człowiekiem, synem, bratem, przyjacielem itp. Zdarza się, że rodzice mimo poglądów homofobicznych w obliczu konfrontacji w sowim domu z homoseksualną orientacją potrafią uszanować to i nie odrzucić swojego dziecka. Nie wiemy jak będzie u Pana, czy rodzice wiedzą, nie mniej jednak jest Pan teraz w trudnej sytuacji kryzysowej i może warto byłoby udać się po profesjonalną pomoc, podczas której również mógłby Pan przygotować się do spotkania z rodzicami. A przynajmniej na ten czas poszukać wsparcia u przyjaciół.
Pozdrawiam!
Paulina Musielak-Jamróz
Pozdrawiam!
Paulina Musielak-Jamróz
Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online
Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.
Pokaż specjalistów Jak to działa?
Witam. Sprawa i oobawy co do rodziców i ich reakcji to jedno. Kolejna kwestią są Pana odczucia i leki związane z cała sytuacja. Być może jest Pan dość mocni skonfliktowany wewnętrznie, czego skutkiem mogą być objawy o których Pan piszę. Również polecam skorzystanie z pomocy psychoterapeutycznej w mieście, w którym Pan studiuje. Angelika Urban, pozdrawiam
Wciąż szukasz odpowiedzi? Zadaj nowe pytanie
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.