Utrata pewności siebie, chłód emocjonalny, uczuciowy, napięcie psychiczne, lękowe, stresowe.
8
odpowiedzi
Czuję kryzys psychiczny, emocjonalny, czuję napięcie psychiczne, stres. brak wiary w siebie, utracona wiara, które nie daje mi normalnie funkcjonować w społeczeństwie, ze względu na moje słabe samopoczucie a dokładniej utracie pewności siebie, straciłem ją jakby, niskiej samoocenie, poczucia własnej wartości, czucia się dobrze samym ze sobą, czuje, że nie jestem sobą w eleganckim ubraniu typu dżinsy itp. Mogę to nazwać nawet cierpieniem psychicznym. W dresie czuje się normalnie, ale co to za życie w dresie, wstyd i innego typu rzeczy. Eleganckie ubranie dyskwalifikuje mnie z normalnego życia jakim jest czucie, że jest się kimś, dobra praca, poznawanie ludzi, Kościół i wszystko inne w czym jest sens życia, aktualnie czuje że sens życia u mnie prysł, dzieje się od kilku lat.
Witam. Proponuję zacząć od psychologa. Z Pana wypowiedzi wynika, ma Pan problemy emocjonalne.
Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online
Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.
Pokaż specjalistów Jak to działa?
Dzień dobry
w takiej sytuacji trzeba zgłosić się do psychiatry, który po zbadaniu postawi diagnozę i wyda zalecenia, jak sobie poradzić z tym problemem.
Z poważaniem
M.Skarbek
w takiej sytuacji trzeba zgłosić się do psychiatry, który po zbadaniu postawi diagnozę i wyda zalecenia, jak sobie poradzić z tym problemem.
Z poważaniem
M.Skarbek
Szanowny Panie. Takie sprawy się obecnie leczy. Może w to trudno uwierzyć, ale tak jest. Mam bardzo dużo takich pacjentów, co mówią podobnie jak Pan i obecnie zupełnie inaczej patrzą na życie. Trzeba się zdecydować i podjąć leczenie. Mam jutro okienko około 21.15. Przyjmuję w gabinecie przy ul. Chrzanowskiego 38a. O efektach leczniczych można poczytać w znanym lekarzu. Pozdrawiam. Dr med. Piotr Pankiewicz
Drogi Panie! Wzruszająca jest ta litania samoponiżania i deprecjonowania się. I to tak trwa od lat?
Przyczyn może być wiele, jak np. stan depresyjny przewlekły, cechy osobowości, dystymia, schorzenia somatyczne itp. Proponuję jak najszybciej skontaktować się z psychoterapautą(tką) i rozpocząć psychoterapię. Proszę pamiętać, że szkół, kierunków i rodzajów psychoterapii jest wiele, więc najlepiej wybrać taką, jak będzie Panu odpowiadała. Żaden terapeuta nie jest w stanie pomóc każdemu czlowiekowi ani każdy cierpiący nie może uzyskać pomocy u każdego terapeuty. Dlatego należy najpierw poznać sposób pracy takiego(kiej) specjalisty by móc uzyskać zadawalającą pomoc.
Można również zgłosić się do psychiatry, który, po zbadaniu, może zadecydować o najskuteczniejszej metodzie postępowania.
Pójście do takiego specjalisty nie oznacza choroby psychicznej a jedynie rozsądną próbę zmniejszenia lub usunięcia cierpienia. Bardziej stygatyzuje trudne do zrozumienia zachowanie, wynikające z cierpienia, niż wizyta u psychiatry.
Odwagi! Nie ma no co czekać. Lepiej jak najszybciej udać się po pomoc. Prośba o pomoc nie jest oznaką słabości a przejawem rozsądku!
Pozdrawiam
Przyczyn może być wiele, jak np. stan depresyjny przewlekły, cechy osobowości, dystymia, schorzenia somatyczne itp. Proponuję jak najszybciej skontaktować się z psychoterapautą(tką) i rozpocząć psychoterapię. Proszę pamiętać, że szkół, kierunków i rodzajów psychoterapii jest wiele, więc najlepiej wybrać taką, jak będzie Panu odpowiadała. Żaden terapeuta nie jest w stanie pomóc każdemu czlowiekowi ani każdy cierpiący nie może uzyskać pomocy u każdego terapeuty. Dlatego należy najpierw poznać sposób pracy takiego(kiej) specjalisty by móc uzyskać zadawalającą pomoc.
Można również zgłosić się do psychiatry, który, po zbadaniu, może zadecydować o najskuteczniejszej metodzie postępowania.
Pójście do takiego specjalisty nie oznacza choroby psychicznej a jedynie rozsądną próbę zmniejszenia lub usunięcia cierpienia. Bardziej stygatyzuje trudne do zrozumienia zachowanie, wynikające z cierpienia, niż wizyta u psychiatry.
Odwagi! Nie ma no co czekać. Lepiej jak najszybciej udać się po pomoc. Prośba o pomoc nie jest oznaką słabości a przejawem rozsądku!
Pozdrawiam
Nie mam cienia wątpliwości, że w Pańskim przypadku najlepszą metodą będzie psychoterapii. W Gdańsku naprawdę wielu dobrych psychoterapeutów. Trzeba się przełamać i zgłosić, choć praca nad Pańskimi problemami nie będzie przebiegać ekspresowo. Życzę powodzenia.
Proszę zgłosić się do lekarza psychiatry, który postawi diagnozę (zab. nastroju? zab. osobowości?) i zaleci odpowiednie leczenie: leki, psychoterapię.
Witam,
Wymienia pan bardzo wiele różnorodnych objawów i pisze o swoim cierpieniu. Wszystko to bardzo ciekawe, ale nie potrafiłabym określić jaka jest prawidłowa diagnoza na podstawie takiego listu. Niestety, z listu zupełnie nie wynika jaki jest konkretnie problem, w którym psychiatra lub psycholog mógłby pomóc. Jego doprecyzowanie wydaje się łatwiejsze w kontakcie osobistym. Gdyby miał pan ochotę spotkać się na wizycie w gabinecie, zapraszam do Gdańska pod adres widniejący w profilu.
Pozdrawiam!
Wymienia pan bardzo wiele różnorodnych objawów i pisze o swoim cierpieniu. Wszystko to bardzo ciekawe, ale nie potrafiłabym określić jaka jest prawidłowa diagnoza na podstawie takiego listu. Niestety, z listu zupełnie nie wynika jaki jest konkretnie problem, w którym psychiatra lub psycholog mógłby pomóc. Jego doprecyzowanie wydaje się łatwiejsze w kontakcie osobistym. Gdyby miał pan ochotę spotkać się na wizycie w gabinecie, zapraszam do Gdańska pod adres widniejący w profilu.
Pozdrawiam!
Przechodzi Pan ciężki okres w życiu. Nic Pana nie cieszy, narasta przygnębienie, nie dostrzega również żadnych pozytywów. Na dłuższą metę nie oznacza to nic dobrego i coś trzeba z tym zrobić. Niezbędne jest wsparcie psychiatryczne i psychologiczne. W czasie terapii należy podjąć wyzwanie zgłębienia powodów obecnego stanu rzeczy. Przestrzegam bardzo stanowczo w stanie obecnym przed jakimikolwiek używkami które gdy trafią na podatny grunt mogą życie przerodzić w piekło.
Wciąż szukasz odpowiedzi? Zadaj nowe pytanie
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.