W jaki sposób mam przestać myśleć o śmierci i zacząć normalnie funkcjonować?

1 odpowiedzi
Witam, jestem młodą osobą, mam dopiero 18 lat, ale od jakiegoś czasu panicznie boję się przemijalności życia i samego faktu śmierci. Myślę o tym praktycznie cały czas i paraliżuje to każdy aspekt mojego życia, nie potrafię skupić się na nauce czy normalnym zwykłym życiu, tracę sens życia . W swoim życiu miałam też epizody bulimii, które nadal do mnie wracają. Nie potrafię cieszyć się życiem. Co z tym zrobić?
Witam Cię serdecznie,

objawy, które opisałaś mogą świadczyć o lęku tanatywnym, czyli lęku przed śmiercią i przemijaniem, który w tym przypadku może być sprzężony z objawami nerwicy lękowej. Chcę żebyś wiedziała, że lęk ten towarzyszy bardzo wielu osobom z większym lub mniejszym nasileniem, bez względu na wiek. Pragnienie trwałości i tęsknota za nieprzemijalnością od początku dziejów głęboko tkwią w ludzkiej naturze. Lęk przed przemijaniem dopada ludzi tym silniej, im bardziej chcą się przed nim zabezpieczyć czy uciec.
Jednym ze sposobów, aby w pełni zaakceptować to, co nadejdzie, jest cieszenie się chwilą obecną, czerpanie z niej tego, co najcenniejsze, przeżycia każdego dnia jak najlepiej z wysoko uniesioną głową i nie żałowania niczego, co się zostawiło za sobą. Bo choć nie wiemy, jak umrzemy, to możemy wybrać, jak będziemy żyć.
Proszę, żebyś odpowiedziała sobie na pytania: Czy boisz się samej śmierci, czy procesu umierania? Czy obawy dotyczą możliwych cierpień związanych ze śmiercią? Może obawiasz się, że nie zdąży zrealizować swoich zamiarów i marzeń przed śmiercią? Jak często doświadczasz lęku przed śmiercią? W jakich okolicznościach pojawiają się myśli o śmierci?
Sugeruję umówić się na wizytę do psychologa, by móc porozmawiać z nim o swoich wątpliwościach i problemach. Na indywidualnym spotkaniu możliwe będzie postawienie precyzyjnej diagnozy, czy Twoje objawy wiążą się z izolowaną postacią fobii, tzw. tanatofobią, czyli irracjonalnym lękiem przed śmiercią, czy dotyczą zaburzeń lękowych. Szczególnie iż pojawiają się tu epizody bulimii, z którymi często związane są także inne objawy zaburzeń psychicznych, m.in. zaburzenia depresyjne, lękowe, snu, osobowości, uzależnienia (między innymi od alkoholu), czy różne czynności kompulsywne.

Pozdrawiam,
Diana

Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online

Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.

Pokaż specjalistów Jak to działa?

Eksperci

Arkadiusz Siekierzycki

Arkadiusz Siekierzycki

Psycholog, Psychoterapeuta

Szczecin

Justyna Chodyna-Kubala

Justyna Chodyna-Kubala

Psychoterapeuta

Warszawa

Zuzanna Bończyk

Zuzanna Bończyk

Psycholog, Psychoterapeuta

Łódź

Maria Snarska

Maria Snarska

Psycholog, Psychoterapeuta

Warszawa

Barbara Niżankowska-Półtorak

Barbara Niżankowska-Półtorak

Psycholog

Rzeszów

Joanna Żurada-Wyrwińska

Joanna Żurada-Wyrwińska

Psychiatra

Sopot

Podobne pytania

Masz pytania?

Nasi lekarze i specjaliści odpowiedzieli na 330 pytań dotyczących usługi: depresja
  • Twoje pytanie zostanie opublikowane anonimowo.
  • Pamiętaj, by zadać jedno konkretne pytanie, opisując problem zwięźle.
  • Pytanie trafi do specjalistów korzystających z serwisu, nie do konkretnego lekarza.
  • Pamiętaj, że zadanie pytania nie zastąpi konsultacji z lekarzem czy specjalistą.
  • Miejsce to nie służy do uzyskania diagnozy czy potwierdzenia tej już wystawionej przez lekarza. W tym celu umów się na wizytę do lekarza.
  • Z troski o Wasze zdrowie nie publikujemy informacji o dawkowaniu leków.

Ta wartość jest za krótka. Powinna mieć __LIMIT__ lub więcej znaków.


Wybierz specjalizację lekarza, do którego chcesz skierować pytanie
Użyjemy go tylko do powiadomienia Cię o odpowiedzi lekarza. Nie będzie widoczny publicznie.
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.