W naszym domu mieszka od dawna dużo osób starszych, ja zbliżam się do 80, a pani Z z innego piętra d

W naszym domu mieszka od dawna dużo osób starszych, ja zbliżam się do 80, a pani Z z innego piętra do 90, i z trudem chodzi, a mieszka sama. Jest dość gadatliwa, w lecie i na wiosnę potrafi siedzieć przed domem i gadać z innymi sąsiadkami przez 3 godziny. Miała ciekawy zawód i ma sporo ciekawego do powiedzenia. Stosunki są dobre, wszyscy się lubimy, sobą interesujemy i szanujemy naszego gospodarza. Zauważyłam, że pani Z szczególnie często gada z paniami X i Y, obie są grubo młodsze od niej i ode mnie i przez to sprawniejsze. Zwracają się do niej bardzo serdecznie - "Zosieńko". Ja też z nią trochę rozmawiałam, ale nie tyle. Byłam więc nieco zaskoczona, gdy parę miesięcy temu zadzwoniła do mnie z prośbą, bym ją "podprowadziła" do banku i paru sklepów. Należy dodać, że choruję na chorobę neurologiczną nóg, o czym ona wie, i nie chodzę dobrze, ale jestem znacznie sprawniejsza od niej. Zgodziłam się chętnie, i od tej pory "podprowadzam ją" do banku i paru sklepów co najmniej raz w tygodniu, o czym wszyscy wiedzą, łącznie z paniami X i Y. Zawsze biorę wózeczek, bo pani Z. ma niebotyczną emeryturę i nie wie co robić z pieniędzmi. Owszem, odwdzięcza się tym i owym, to kupi mi krem, to ciasteczka, pyta, co lubię i raz zaprosiła na obiad. Wyjścia kończą się rozpakowywaniem wypełnionego po brzegi wózeczka u niej na stole. Kilka razy spotkałyśmy się przypadkowo - ja z wózeczkiem, pani Z uwieszona u mego ramienia, oraz panie X i Y. Obsypywały ją pytaniami o zdrowie i pieszczotliwymi słówkami, a ja musiałam odczekać 5-10 minut, aż pani Z zdecyduje się ruszyć ze mną do banku i sklepów. Nie śmiem pytać pani Z, dlaczego nie zwraca się z prośbą "podprowadzanie" do pań X i Y, które, skądinąd, mogłyby chyba zaproponować włączenie się do pomocy pani Z. Moje pytanie - czy fakt, że pani Z zwróciła się i stale zwraca właśnie do mnie - świadczy o mnie TYLKO DOBRZE? Nie wydaje mi się. Bo jestem i byłam trochę "ofiarą losu".