W schizoidalnym zaburzeniu osobowości może się zdarzyć czasami, ale rzadko odczuwać i przeżywać tą o

3 odpowiedzi
W schizoidalnym zaburzeniu osobowości może się zdarzyć czasami, ale rzadko odczuwać i przeżywać tą ogromną samotność, bo nie może być inaczej? Mam wrażenie, że jak na chwilę przestaję żyć "w swoim świecie" i spojrzę realnie na swoje życie, to ta samotność mnie przeraża, że nikogo nie mam. Potem o tym zapominam i nie mam z tym problemu, nie chcę przecież z nikim rozmawiać, z rodziną ani z kimkolwiek innym, ale wydaje mi się, że gdzieś tam, tak naprawdę, nie chce się być samemu. A podobno osoby schizoidalne nie cierpią z powodu bycia samemu na świecie. Czy takie sporadyczne płakanie z samotności wyklucza to zaburzenie i zamiast schizoidalnego może to być unikające?
Najlepiej swoje wątpliwości skonsultować z psychiatrą lub psychoterapeutą. Aby postawić trafną diagnozę dotyczącą struktury osobowości potrzeba czasu i dokładnego wywiadu z pacjentem. Niewątpliwe, przeżycia o których jest mowa są źródłem cierpienia autora zapytania, stąd polecam konsultację ze specjalistą.
Pozdrawiam serdecznie
Jagoda Morgulec

Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online

Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.

Pokaż specjalistów Jak to działa?
Dzień dobry. Uczucie samotności może dotknąć każdego, bez względu na choroby czy zaburzenia z którymi osoba się zmaga. Ludzie mają naturalną potrzebę do wchodzenia w relacje przyjacielskie czy romantyczne. Osoba ze schizoidalnym zaburzeniem osobowości czuje się raz lepiej, raz gorzej i oczywiście może doświadczać przykrości w związku z samotnością, kiedy nie jest zajęta innymi myślami. Funkcją tej emocji jest wywołanie motywacji do zmiany, np. przez podjęcie kroków w kierunku poznania innych ludzi.
Pozdrawiam, Marzena Pietrusińska
Osoby z zaburzeniem schizoidalnym osobowości rzadko doświadczają potrzeby bliskości z innymi i zazwyczaj wybierają izolację. Niemniej jednak okazjonalne uczucie samotności czy tęsknoty nie przeczy temu zaburzeniu. Istotne jest, aby spojrzeć na cały wzorzec zachowań i myśli, a nie tylko pojedyncze symptomy. W Twoim przypadku, ważne jest skonsultowanie się z profesjonalistą w celu uzyskania pełnej oceny i diagnozy. Pozdrawiam.

Wciąż szukasz odpowiedzi? Zadaj nowe pytanie

  • Twoje pytanie zostanie opublikowane anonimowo.
  • Pamiętaj, by zadać jedno konkretne pytanie, opisując problem zwięźle.
  • Pytanie trafi do specjalistów korzystających z serwisu, nie do konkretnego lekarza.
  • Pamiętaj, że zadanie pytania nie zastąpi konsultacji z lekarzem czy specjalistą.
  • Miejsce to nie służy do uzyskania diagnozy czy potwierdzenia tej już wystawionej przez lekarza. W tym celu umów się na wizytę do lekarza.
  • Z troski o Wasze zdrowie nie publikujemy informacji o dawkowaniu leków.

Ta wartość jest zbyt krótka. Powinna mieć __LIMIT__ lub więcej znaków.

Wybierz specjalizację lekarza, do którego chcesz skierować pytanie
Użyjemy go tylko do powiadomienia Cię o odpowiedzi lekarza. Nie będzie widoczny publicznie.
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.