W sumie to nie wiem od czego zacząć może napisze po prostu o co chodzi pewnie i tak nie powiem o wsz

Z tego co Pani pisze można pomyśleć, że cos jest na rzeczy z zaburzeniami odżywiania. Aby móc dobrze się temu przyjrzeć i zdiagnozować problem potrzebna byłaby wizyta u psychochoterapeuty, najlepiej takiego, który ma doświadczenie z pracy z zaburzeniami odżywiania. Często jest tak, że zaburzenia odżywiania są niejako objawem całej gamy emocjonalnych trudności jakie dzieją się wewnątrz osoby. Czasem jest to zmaganie się z niską samoocena, czasem dążeniem do perfekcji, czasem wewnętrzna walka o odzyskanie swojej autonomii psychicznej - tych trudności może być bardzo dużo. Zachęcam Panią do kontaktu ze specjalistą, który pomoże Pani przyjrzeć się temu problemowi i który będzie mógł Pani pomoc.

Pani Julio, jeśli dostrzega pani problem - a tak wnioskuję z pani wiadomości - na pewno warto skonsultować to ze specjalistą i omówić w szerszym kontekście pani niepokój.

Dzień dobry. Jeśli tego typu zachowania Panią niepokoją, proszę umówić się na konsultację, podczas której terapeuta, w atmosferze szacunku i zrozumienia, będzie mógł rzeczowo odnieść się do Pani obaw.
Pozdrawiam

Pani Julio, proszę przyjrzeć się swoim relacjom domowym, z rodzicami i bliskimi, najczęściej to tutaj tkwi problem, jeśli nie może Pani o sobie stanowić, ciało odreagowuje napięcie psychiczne. Proszę do mnie napisać.

Proszę poszukać terapeuty zajmującego się zaburzeniami odżywiania - podczas procesu diagnostycznego określi on czy rzeczywiście Pani zachowania są objawem zaburzenia czy informacją o innych przyczynach. Wtedy zostanie wyznaczony odpowiedni proces zmiany.

Witam!
Zachęcam do wizyty u psychiatry/ psychoterapeuty; objawy o których Pani pisze, sugerują zaburzenia odżywiania -anoreksję, ta, jeśli nie jest nieleczona, stanowi zagrożenie dla życia i zdrowia. Najlepszym sposobem leczenia tego typu problemów jest farmakoterapia oraz psychoterapia.
Życzę powodzenia!

Witam, Pani Julio, dostrzeżenie problem - a tak wnioskuję z pani wiadomości jest bardzo istotne w podjęciu dalszych działań. Obawy, które Pani opisuje warto skonsultować ze specjalistą i omówić w szerszym kontekście. Umożliwi to podjęcia dalszych działań.
Pozdrawiam serdecznie

Witam. W zakresie zaburzeń odżywiania, najlepszą terapią jest terapia poznawczo-behawioralna, która pozwala zmienić trochę nasze nawyki i zmodyfikować kwestię myślenia. Terapia daje 50% szans na wyleczenie. Jeśli widzi Pani u siebie problem, to warto jest z nim coś zrobić. Późniejsze konsekwencje zdrowotne mogą być na tyle poważne i przykre, że nie ma co się zastawiać tylko zacząć szukać odpowiedniego psychoterapeuty. Im szybciej Pani zacznie, tym szybciej z tego wyjdzie. Życzę powodzenia

Pani Julio,to bardzo cenne i dobrze rokujące,iż zdecydowała się Pani podejść odpowiedzialnie i dojrzałe do sytuacji i poszukać pomocy. Rzeczywiście,historia,która Pani opisuje może wskazywać na zaburzenia odżywiania,w kierunku anoreksji. Choroba wczesnie rozpoznana i systematycznie oraz systemowo leczona-może być bardzo skutecznie kontrolowana. Zawsze należy poszukiwać pierwotnych przyczyn wystąpienia zaburzenia,np.rozpoczynajac od pracy z całym systemem rodzinnym. Proszę na początek skonsultować się z psychologiem,psychodietetykiem,którzy być może rownolegle pokierują Pania do kolejnych specjalistów. Nie należy bagatelizować kwestii zaburzeń odżywiania,ponieważ wpływają one ujemnie nie tylko na somatyczny stan zdrowia,ale i nastrój. Bardzo dobre efekty przynosi terapia indywidualna i grupowa w warunkach klinicznych.

Dzień dobry,

Dobrze by było jakby Pani poszła na konsultacje psychoterapeutyczną. Pani problemy z odżywianiem mogą sięgać bardzo wczesnych sytuacji w życiu nad którymi trzeba by było popracować żeby stabilnie wyjść z tego jakże trudnego punktu w którym Pani teraz jest.

Pozdrawiam,
Adrian Olesiak