Witam! Dlaczego, mimo leczenia tych samych problemów zdrowotnych - depresją, zaburzenia osobowości,

CBT, czyli terapia poznawczo behawioralna jest ukierunkowana na rozwiązanie problemu "tu i teraz", nie zagłębia się w dzieciństwo, w daleką przeszłość pacjentów. W tej terapii pracuje się na konkretnych problemach. W terapii psychodynamicznej styl i zakres pracy jest zupełnie inny. Ponadto CBT jest pierwszą i do niedawna jedyną psychoterapią potwierdzoną naukowo. Z uszanowaniem Wojciech Kopytek.

Każde podejście stosuje inne techniki terapeutyczne. Przy pewnych zaburzeniach( najczęściej przy zaburzeniach osobowości) terapia może trwać kilka lat. Najnowsze badania pokazują jednak, że skuteczność terapii bardziej zależy od psychoterapeuty niż od podejścia, więc najlepiej poszukać dla siebie dobrego terapeuty z którym będzie Pan w dobrej relacji, do którego będzie miał Pan zaufanie.
Osobiście polecam psychoterapię integratywną, która łączy wszystkie podejścia i stosuje wybrane metody i techniki pod konkretnego pacjenta.
Pozdrawiam
Joanna Francik

Jeśli chodzi o podejście psychodynamiczne to terapia też może trwać około 20 sesji (w przypadku terapii krótkoterminowych skoncentrowanych na rozwiązaniu). Terapia poznawczo-behawioralna też może trwać stosunkowo długo. Wszystko zależy od trudności, z którą się zmagamy. Pewne też typy trudności są, można powiedzieć "dedykowane" do pewnego podejścia. Jeśli przyszła by do mnie osoba, która cierpi na wyizolowaną fobię to na pewno radziłbym CBT, jeśli byłyby to zaburzenia borderline to raczej psychodynamiczna. Jest też nie bez znaczenia, co bardziej odpowiada samemu pacjentowi. Inna sprawa to utrzymanie efektu terapii i wydaje się w oparciu o badania, że w przypadku poważnych zaburzeń raczej dłuższa terapia prowadzi do trwalszej zmiany i to bez względu na ramę teoretyczną i podejście.

Psychoterapia poznawczo-behawioralna (CBT) rzeczywiście jest stosunkowo krótkoterminową formą pomocy w porównaniu z pracą psychodynamiczną. Z tego powodu często uważana jest za terapię powierzchowną i doraźną. Niesłusznie. W CBT praca koncentruje się zarówno na objawach (i w tym sensie może być rozumiana jako pomoc doraźna, gdyż służy możliwie szybkiemu ich osłabieniu), ale także sięga do przyczyn zaburzeń i problemów (do przekonań klienta oraz do jego przeszłych doświadczeń). Jak najbardziej spotykane jest również, że CBT stosowana jest jako terapia długoterminowa (nawet kilkuletnia) - wiele zależy m.in. od zaburzenia, przyjętych celów czy zaplanowanych metod pracy. Jest mi niezwykle przyjemnie przyznać, że CBT cieszy się świetnymi wynikami w zakresie skuteczności. :) Jest polecaną formą pracy w zasadzie z każdym zaburzeniem czy problemem.
Natomiast sam fakt, że w danym nurcie efekty osiąga się szybciej niż w innym, wynika z teoretycznych założeń każdego nurtu i ze specyficznego sposobu rozumienia problemu klienta, a także metod pracy z nim. Ważne, by wiedzieć, że to nie nurt terapeutyczny jest tym, co leczy zaburzenie - nurt to określony styl pracy, który jednej osobie może odpowiadać, a innej nie.

Form i podejść terapeutycznych jest wiele -myślę że wybór właściwego dla siebie terapeuty czy orientacji powinien opierać się na właściwie postawionej diagnozie i celach jakie się chce osiągnąć -czy chcę szybko wyeliminować jakieś dokuczliwe objawy? Czy całościowo chce funkcjonować lepiej, dojrzalej, spójniej sam ze sobą? Ile ja sam potrzebuje czasu by komuś zaufać i się otworzyć?
Czasami do tego samego celu można dojść różnymi ścieżkami -czynników wpływających na czas trwania terapii i jej skuteczność jest wiele -zależą nie tylko od nurtu jaki się reprezentuje, ważnymi czynnikami będzie także jakość relacji terapeutycznej, osoba psychoterapeuty, gotowość klienta do zmiany. Warto zdobyć więcej informacji dotyczących różnych podejść terapeutycznych, przemyśleć swoje potrzeby w zakresie oczekiwanej pomocy i na podstawie takiej analizy dokonać wyboru.