Witam. Jestem 30 letnią kobietą, z natury bardzo nieśmiałą. Od czasu kiedy mam małe dziecko pojawia
3
odpowiedzi
Witam.
Jestem 30 letnią kobietą, z natury bardzo nieśmiałą. Od czasu kiedy mam małe dziecko pojawia się u mnie problem aby wyjść do pobliskiego sklepu na zakupy. Wolę uniknąć konfrontacji z ludźmi. Boję się, że dziecko się obudzi,zacznie płakać i ktoś mi zaraz zwróci uwagę. Dlatego zakupy z reguły zamawiam przez internet. Problem dla moich najbliższych jest bardzo błahy a ja czuję się jak w klatce co jeszcze bardziej potęguję moją fobię. Z komunikacji miejskiej też nie korzystam, czuję się nieswojo będąc tam z maleńkim dzieckiem. Męczę się bardzo i mam często natrętne myśli. Momentami chce mi się płakać z bezsilności i obwiniam siebie o to, że jestem taką beznadziejną,strachliwą matką.
Jestem 30 letnią kobietą, z natury bardzo nieśmiałą. Od czasu kiedy mam małe dziecko pojawia się u mnie problem aby wyjść do pobliskiego sklepu na zakupy. Wolę uniknąć konfrontacji z ludźmi. Boję się, że dziecko się obudzi,zacznie płakać i ktoś mi zaraz zwróci uwagę. Dlatego zakupy z reguły zamawiam przez internet. Problem dla moich najbliższych jest bardzo błahy a ja czuję się jak w klatce co jeszcze bardziej potęguję moją fobię. Z komunikacji miejskiej też nie korzystam, czuję się nieswojo będąc tam z maleńkim dzieckiem. Męczę się bardzo i mam często natrętne myśli. Momentami chce mi się płakać z bezsilności i obwiniam siebie o to, że jestem taką beznadziejną,strachliwą matką.
Dzień dobry.
Rozumiem, że nieśmiałość o której Pani pisze, może oznaczać m.in. że nie lubi Pani być w centrum zainteresowania. Kiedy jest Pani z małym dzieckiem w przestrzeni publicznej, np.w sklepie czy komunikacji miejskiej, to bycie w centrum zainteresowania może być nieuniknione, zwłaszcza jeśli dziecko się obudzi i zacznie płakać. Obawia się Pani także negatywnych reakcji innych ludzi, co jest absolutnie zrozumiałe. Zrozumiałe jest również, że odkąd ma Pani małe dziecko, objawy lęku, zwłaszcza lęku społecznego, nasiliły się. Wiele mam przeżywa podobne trudności, co nie oznacza, że są "beznadziejnymi, strachliwymi matkami".
Istnieją techniki, które pomagają opanować lęk, np. "Step by step" plan czyli plan "krok po kroku", czy eksperymenty behawioralne. Proponuję porozmawiać z psychologiem/psychoterapeutą poznawczo-bahawioralnym, aby przepracować Pani trudności i spróbować nowych sposobów radzenia sobie.
Mam nadzieję, że to pomocne.
Pozdrawiam serdecznie,
Katarzyna Snarska
Rozumiem, że nieśmiałość o której Pani pisze, może oznaczać m.in. że nie lubi Pani być w centrum zainteresowania. Kiedy jest Pani z małym dzieckiem w przestrzeni publicznej, np.w sklepie czy komunikacji miejskiej, to bycie w centrum zainteresowania może być nieuniknione, zwłaszcza jeśli dziecko się obudzi i zacznie płakać. Obawia się Pani także negatywnych reakcji innych ludzi, co jest absolutnie zrozumiałe. Zrozumiałe jest również, że odkąd ma Pani małe dziecko, objawy lęku, zwłaszcza lęku społecznego, nasiliły się. Wiele mam przeżywa podobne trudności, co nie oznacza, że są "beznadziejnymi, strachliwymi matkami".
Istnieją techniki, które pomagają opanować lęk, np. "Step by step" plan czyli plan "krok po kroku", czy eksperymenty behawioralne. Proponuję porozmawiać z psychologiem/psychoterapeutą poznawczo-bahawioralnym, aby przepracować Pani trudności i spróbować nowych sposobów radzenia sobie.
Mam nadzieję, że to pomocne.
Pozdrawiam serdecznie,
Katarzyna Snarska
Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online
Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.
Pokaż specjalistów Jak to działa?
Witam, rekomenduję zwrócić się do psychiatry dla diagnozy OCD (obsessive-compulsive disorder) i możliwie - okołoporodową depresją.
Co do fobii i myśli natrętnych - może pani zwrócić się do psychoterapeuty behawioralnego.
Co do fobii i myśli natrętnych - może pani zwrócić się do psychoterapeuty behawioralnego.
Dzień dobry,
Z Pani opisu wygląda to sytuacje związaną z lękiem przed oceną i konfrontacją z ludźmi. Silne uczucie dyskomfortu i unikanie miejsc publicznych, objawy somatyczne (kłucie w klatce piersiowej), natrętne myśli, bezsilność są charakterystyczne przy zaburzeniach lękowych.
Myślę że warto rozważyć prace nad problemem z którym się Pani mierzy ze specjalistą w tym zakresie, aby wzmocnić i poprawić Pani komfort życia.
Praca m.in. nad źródłem, przekonaniami i większą akceptacją i życzliwością do siebie, radzeniem sobie w sytuacjach stresujących może być dla Pani pomocne.
Pozdrawiam serdecznie,
JK
Z Pani opisu wygląda to sytuacje związaną z lękiem przed oceną i konfrontacją z ludźmi. Silne uczucie dyskomfortu i unikanie miejsc publicznych, objawy somatyczne (kłucie w klatce piersiowej), natrętne myśli, bezsilność są charakterystyczne przy zaburzeniach lękowych.
Myślę że warto rozważyć prace nad problemem z którym się Pani mierzy ze specjalistą w tym zakresie, aby wzmocnić i poprawić Pani komfort życia.
Praca m.in. nad źródłem, przekonaniami i większą akceptacją i życzliwością do siebie, radzeniem sobie w sytuacjach stresujących może być dla Pani pomocne.
Pozdrawiam serdecznie,
JK
Wciąż szukasz odpowiedzi? Zadaj nowe pytanie
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.