Witam. Jestem kobietą w wieku 25 lat dość nie śmiałą, nie chętnie poznaje nowych ludzi. Nie lubię pa

Jestem kobietą w wieku 25 lat dość nie śmiałą, nie chętnie poznaje nowych ludzi. Nie lubię patrzeć im w oczy, czuję się brzydsza, gorzej ubrana, obawiam się że palne coś głupiego. Jestem DDA i coraz bardziej mam tego świadomość iż odbija się to na moim życiu. Mam męża i nie znoszę kiedy wychodzi z kolegami od czasu do czasu na piwo. Boję się że z jednego zrobią się dwa trzy, cztery tak jak to było w domu aż skończyło się uzależnieniem a na końcu śmiercią ojca. W szkole nie szło mi najlepiej. Nie dawno skończyłam szkole średnia zaocznie i biorę się za siebie żeby mieć lepsze kwalifikacje. Mając 25 lat dopiero robię kurs zawodowy wcześniej byłam bierna zawodowo. Nie Wiem co się ze mną działo. Nie chodziłam na umowione spotkania o pracę bo bałam się że i tak sobie nie poradzę że nie dam rady. Strach przed nowym mnie paralizowal. Za siedziałam się w domu, nic mi się nie chciało wszystko było bez sensu zaczynanie czegoś nowego wydawało mi się daremne. Teraz widzę że to złe i chce z tym walczyć. Nie Wiem czy powinnam iść do psychologa czy terapeuty czy na spotkania DDA żeby zacząć lepiej patrzeć na świat. Chcę wyrobić sobie jakąś ścieżkę i piąc się do góry. Często brak mi sił i motywacji nie mam osoby z którą mogłabym o tym rozmawiać, która by mnie wsparla w trudnych chwilach. Proszę o radę